A w nieprzetaktowanym co tam jest? Nic, czyli tak jak na stronach $D6-$D7 pamięci podstawowej?

Rozumiem. Czyli razem 2 MB. Jeszcze jedno pytanie: jeśli masz 1 MB pamięci liniowej, to co jest potem? Tj. jakie efekty dają odczyty/zapisy w obszarze $100000-$FFFFFF?

PS. Memory usage summary pokazuje wszystko dobrze: to są odczyty ze zmiennych systemowych, a odpowiednie zmienne są zdefiniowane tylko w tym moim niedokończonym ROM-ie.

Problem kabelka - mam to na dysku na Atari, i nie mam jak przenieść do netu. Ale wersję 2.07 z całą pewnością ma Lizard ... ;-)

Jeszcze jeden drobiazg: sterownik KMK/JZ przelicza numer sektora na CHS tak, żeby - w dyskach w których geometria CHS odzwierciedla fizyczną  budowę napędu - zminimalizować ruch głowicą. Czyli gdy kończą się sektory na ścieżce, przełącza się na następną głowicę, a dopiero gdy kończą się głowice, przełącza się na następny cylinder.

Coś mi się zdaje, że LBA liczy to inaczej. Gdyby tak było, to dysku zapisanego w CHS nie dałoby się odczytać w trybie LBA i odwrotnie. Mógłbyś to sprawdzić? Ja nie mam żadnego napędu LBA.

Zdaje się, że ograniczenie do 1423 wpisów katalogu w Sparcie wynika z tego, że katalog może mieć tylko jeden sektor na mapę. W sumie racja, że jeśli katalog ma być plikiem, to dlaczego mapa ma mieć tylko 1 sektor.

Użycie DSTATS ($0303) na numer sektora to chyba nie najszczęśliwszy pomysł - o ile się nie mylę, powrót z SIO zamazuje wpisaną wartość kodem statusu, nieprawdaż? No a poza tym masz tylko 7 bitów, konieczność robienia ORA przy zapisie albo AND przy odczycie, i niebezpieczeństwo, że gdzieś jakiś handler robi jednak LDA $0303/CMP #$40 ...

Już chyba lepiej jest wykorzystać na ten cel DTIMLO ($306). Całe 8 bitów i święty spokój.

Co do PERCOM - rozszerzenie do 24-bitów było w miarę naturalne, bo najstarszym bajtem numeru sektora jest bajt, gdzie oryginalna dokumentacja opiewa liczbę głowic napędu, odjąć 1. Ale dalej nie ma za bardzo ruchu. Myślałem o tym, żeby zdefiniować nową komendę po prostu, która zwracałaby a) wielkość partycji w sektorach, b) wielkość sektora. Razem 6 bajtów. Jest drobny problem co ma dla takiej partycji (powyżej 8 GB) zwracać PERCOM i czy w ogóle coś.

Z wielkością katalogu to chyba lekko przesadziłeś: odszukanie pliku w takim czymś trwałoby chyba z dobę.

Co do CHS: dokumentacja ATA stanowi, że przez CHS można zaadresować 65536 cylindrów, 255 sektorów na ścieżkę i 16 głowic. 255*16*65536 = 267386880 sektorów po 512 bajtów = 130560 MB.

Sektorów na ścieżkę jest 255 bo numeracja zaczyna się od 1 (inaczej niż w LBA).

Bity nieużywane (5 i 7) w rejestrze SDH muszą mieć określoną wartość  ze względu na kompatybilność wsteczną. Dlatego master to $80 a slave to $90. We współczesnych dyskach nie ma to znaczenia, ale w starych dyskach może mieć: któreś bity miały w standardzie ATA-1 wybierać rozmiar sektora (stąd nazwa rejestru: Sector-Device-Head).

Z 64-bitowymi tablicami partycji na razie się wstrzymaj - 32 bity na razie wystarczą, potem się zobaczy.

Zdaje się, że współczesne dyski mozna podłączać bez problemu - tyle że większość pojemności się zmarnuje.

Przez CHS da się spokojnie zaadresować wszystkie sektory każdego dysku o pojemności do 128 GB (ściślej: do 130560 MB). Ograniczenie do 8 GB dotyczy nie dysków, tylko bieżącej wersji oprogramowania do interfejsu KMK/JZ - gdzie numer sektora początkowego partycji jest zapisany na 24 bitach. Jak mówię, rozszerzenie tego do 32 bitów nie stanowi większego problemu o ile się ma więcej miejsca w ROM-ie (procedury przeliczania numeru sektora logicznego na CHS będą nieco dłuższe).

Wielkość partycji pozostanie pewnie 8 GB - w bloku PERCOM nie ma już miejsca na większą liczbę sektorów.

Właśnie udało mi się całe slave.com (a ściślej nie program, tylko to co on robi) upchnąć w ROM-ie interfejsu. Z ta wersją ROM-u podpięcie - i odpięcie - dysku slave nie będzie wymagać żadnych wygibasów, wystarczy reset (albo media change).

Przyznam, że dość długo dumałem nad tym twoim zdaniem i im dłużej o tym myślę, tym bardziej jestem pewien, że ja nie tyle byłem niechętny do współpracy, co po prostu poprosiłem Lizarda, żeby udzielił ci wszelkich informacji. Ale może pamięć mnie zawodzi. Faktem jest natomiast, że przez kilka lat - jakieś sześć ostatnich - nic już nie robiłem na ośmiobitowym Atari i nie zanosiło się, bym do tego wrócił ...

Sorry, dalem "Zmien" przy wlasnym poscie, ale nie przewidzialem, ze toto "zmieni" tresc wstawiajac po prostu nowy post. Idzie o to, ze w bloku PERCOM jest oczywiscie wykazana wielkosc sektora w bajtach, a nie zadna liczba cylindrow, jak mi sie - nie wiadomo dlaczego - napisalo poprzednio.

No gratuluje, przynajmniej nie bede musial pisac nowego FDISK-a.

Co do ograniczen, to jak juz powiedzialem Duddiemu, sterownik powstawal 10 lat temu, kiedy za duzy uchodzil dysk 420 MB. Mozliwosc zaadresowania 8 GB byla wiec przyjeta z 20-krotnym naddatkiem. No ale mamy roku 2004 i teraz to jest 20x za malo.

Poniewaz i tak zamierzam zmienic format tablicy partycji - tak zeby partycji mogla byc nieograniczona liczba - wiec pewnie przy okazji zrobi sie 32-bitowa adresacje z mozliwoscia rozszerzenia w przyszlosci do 64 bitow ;-)

Gdybys planowal jakies bety tego partition wizarda, to chetnie przetestuje. No i jeszcze jedna uwaga: nie wszystkie dyski, ktore ludzie maja do Atari, obsluguja LBA. Moj np. nie obsluguje. CHS jest upierdliwy, ale bezpieczniejszy.

Co do bledu w 1.2, to chyba wlasnie tak bylo, ale glowy nie dam.