Ach, wy o polityce - myślałem że to opinie społeczności amigowych taki niepokój w Was wzbudzają :)

A są takowe? :) Jak już napisałem, to psychiatra powinien się niepokoić :) Z drugiej strony... Można na to spojrzeć tak. PCet to sprzęt użytkowy. Jak odkurzacz albo kaloryfer. Nie wzbudza we mnie żadnych emocji - pozytywnych czy negatywnych. Rozwija się... nieco... Szybsze karty graficzne... procesory... to wszystko... Żadnych nowych możliwości... Nic co by zachwyciło... I to od czasu SVGA.

Z atari, commodore czy amigą było - jest - inaczej. Różnice są istotne, każda zmiana czy wynalazek wnoszą wieeeeleee... Można się emocjonować - tu taka dyskusja kto rulez jest podstawna...

Ale zwróć uwagę że sam PC jako taki jest tylko narzędziem - jego możliwości są przyjmowane jako coś naturalnego, a Atari cały czas daje fun, nawet jeśli to emulator :)

wieczor: idąc tym tropem stwierdzimy, że Atari to też tylko narzędzie do odpalania gier ;) to soft uruchamiany na hardware daje fun, a nie hardware sam z siebie :P

marcin1040stfm: PC w takim samym stopniu narzędziem jak Atari czy Amiga. Również na PC powstawały (być może nadal powstają) fajne dema, gdy pewnie też by się znalazły.

Ostatnio edytowany przez macgyver (2009-06-28 18:29:18)

wieczor: a scena na PC? gry? niektórzy od tego zaczynali

No prosze jak pięknie nam się topik rozrasta...amigi (co prawda poczatkowo rozplaszczone), atari st, rulezowanie wszelakie i nawet polityczne dygresje... i jak tu nie kochac tego forum :) Ja tam dawniej w sposob naturalny, ze sie tak wyraze, przeskoczylem z C64 na Amige 500 z 1 megasem i musze powiedziec, ze ten sprzet robil wtedy miazdzace wrazenie - demka powodujace rozluznienie trzewioczaszki, gry ktore wygladaly wreszcie jak te z automatow - ogolnie, fantastyczny sprzecik. Kilka demek wyznaczylo nowe swiatowe standardy i do dzisiaj niezle sie prezentuje. Co do Atari ST, to w odroznieniu od 8 bitowej Atarynki, pozostal dla mnie sprzetem nieznanym. Jedyne co pamietam z tamtych sporadycznych spotkan z ST, to drastycznie (jak dla mnie) gorsza muza w grach i demkach od takowej z Amigi (chociaz moglem wtedy widziec akurat niezbyt reprezentatywne oprogramowanie na ST). No i strasznie malo wtedy bylo uzytkownikow ST, w porownaniu do Amigowcow, bynajmniej takie odnosilem wrazenie z prywatnych znajomosci i gieldowych wizyt.
Co do politycznych wtretow, to gl.h podsunal kilka ciekawych "starterow" i korci mnie by pociagnac tematyke.....ale nie tym razem, bo znowu nam sie zrobi wojna pokolen.

Cosi: idąc tym tropem można dojść do stwierdzenia, że Amiga 1200 nie miała już klimatu, bo miała lepsze parametry graficzne i szybszego procka oraz więcej RAM-u niż Amiga 500 ;) I w ogóle każda Amiga z RAM-em powyżej 512kB to już brak klimatu ;)

Nie droczę się, tylko próbuję ustalić granicę, do którego momentu komputery mają klimat - na dzień dzisiejszy tworzy się klony amig oparte na PowerPC - czy to ma klimat, czy już nie?

Macgyver - momentu pewnie nie ustalisz bo to się działo płynnie, ale na czuja to mniej więcej tak jak komputery stawały się powszechne a właściwie powszednie, już pisałem zresztą

A czy nie chodzi o to, że radość zniknęła wraz ze standaryzacją? Dzisiaj komputer to jest x86, Windows - włączamy, wchodzimy na www sex cofnij... instalujemy programy użytkowe i zarabiamy grube pieniądze, albo marnujemy czas grając w gry, gdzie nie ma ani pikometra na wyobraźnię.

Nie ma co pisać w asemblerze, bo kolega z ławki właśnie napisał dużo lepszy program w Visual Basic czy innym C#. Jak coś nie działa to oddajemy komputer do serwisu. Gdzie w tym klimat?

Kiedyś było inaczej na wszystkich platformach - człowiek musiał mieć jakąś wiedzę, jak już ją miał to był głodny i sięgał po więcej - i w końcu nawet nie patrzył na zegarek tylko siedział kolejną dobę nad listą przerwań, czy opisem chipsetu graficznego albo Gravisa. :P

Ja myślę, że w tej chwili taką radość i zżycie z komputerem można osiągnąć, ale nie w tym stopniu, np. grzebiąc się w linuksach, reaktosach, haikach... Ale to już chyba nie dla nas, bo pamiętamy, że parę lat temu taka wiedza wystarczała do poznania całego systemu, a teraz poznamy kilka modeli układu i tu się nasza wiedza skończy.

A i tak w pewnym momencie natkniemy się na to, że nie zaprogramujemy układu bez klucza szyfrującego od producenta - czy ktoś by kiedyś wpadł na to, że kupując sprzęt nie jesteśmy jego właścicielami i możemy robić tylko to na co producent łaskawie pozwolił?

Ech... i cały post tylko po to, żeby dojść do tego, że żyjemy w matriksie. :( Dół na dobry początek dnia.

"Te wszystkie nowoczesne komputery są jak piękne świątynie, w których nie ma Boga"
(T. Bartkowski, wykład "Organizacja komputerów", PG, 199x :)