Ja się nie znam, ale wygóglałem coś takiego:
minix
is the filesystem used in the Minix operating system, the first to run under Linux. It has a number of shortcomings: a 64MB partition size limit, short filenames, a single time stamp, etc. It remains useful for floppies and RAM disks.
Z tego "short filenames" można pominąć, bo z tego co pamiętam - a minixfs był kiedyś filesystemem używanym pod MiNT-em, zanim nie powstał ext2fs.xfs - tak więc, z tego co pamiętam, "short filename" oznacza tu coś w okolicach 32 znaków.
Limit do 64 MB prawdopodobnie oznacza w rzeczywistości 65536 klastrów po 1024 bajty. Innymi słowy, jest to filesystem 16-bitowy, tak samo jak te, co już mamy. Jedyna jego przewaga polega na tym, że to jest "multiuser filesystem", czyli zapisuje usera, grupę i odpowiednie atrybuty.
Niemniej zastanów się nad problemem hardlinków (a minixfs jak najbardziej ma hardlinki) - żeby można było mieć hardlinki, filesystem musi przechowywać dane o pliku nie w katalogu, ale w oddzielnym deskryptorze (inodzie). Deskryptor musi zawierać m.in. dane w rodzaju czasu i daty modyfikacji oraz wielkość. A teraz pomyśl, że to właśnie jest potrzebne do wylistowania katalogu.
Innymi słowy, zwykłe DIR będzie wymuszało odczyt nie samego katalogu, ale jeszcze deskryptorów, w ilości po jednym na każdy wpis katalogowy. Katalog z dwudziestoma wpisami zajmuje obecnie 460 bajtów, więc do jego wylistowania trzeba w SpartaDOS FS odczytać 3 sektory po 512 bajtów. W FS z deskryptorami robi się z tego ponad 11 kilobajtów. Na szybkim dysku to pewnie jakoś ujdzie, ale wynalazki w rodzaju SIO2IDE czy SIO2PC raczej polegną - na głupie directory będzie się czekać 10 sekund.