Przyłączam się do pytania, bo jak ktoś poleci coś godnego uwagi, to również był bym chętny na taką maszynkę.

Jednak od siebie powiem, że jakiś rok temu przeryłem w tym temacie cały internet próbując znaleźć coś godnego uwagi przez jakieś 2 tygodnie i konkluzja była taka, że wszelkie tanie rzeczy (w sensie, żeby było taniej niż urządzenie dedykowane) były raczej zabawkami niż przyrządami pomiarowymi. Dobre oscyloskopy podłączane do kompa to był wydatek tego samego rzędu co dedykowane urządzenie (w sensie oscyloskopu cyfrowego). Ostatecznie stwierdziłem, że nie warto, a do analizowania magistrali itp. kupiłem sobie analizator logiczny Saleae, który całkiem fajnie się spisuje, chociaż używałem go od tego czasu niewiele.

Do analizowania sygnałów cyfrowych, timingów itd. lepszy jest taki analizator, bo ma np. 8 czy 16 kanałów i można te przebiegi względem siebie podglądać. Oczywiście nie pokaże analizator logiczny kształtów przebiegów, kształtów zboczy itd, czy zakłóceń - do tego już potrzebny jest oscyloskop oczywiście. Ja myślałem o oscyloskopie, bo bawiłem się też urządzeniami audio i bardziej pod ich kątem by mi się przydał, ale jak już myślałem o oscyloskopie, to chciałbym coś co będzie do wszystkiego i na zawsze. Tak że ceny mnie zabiły stąd dałem sobie spokój i poszedłem w stronę analizatora logicznego na razie.

Oscyloskopów tradycyjnych lampowych trochę w życiu używałem i od takowego oczekuję pokazania dokładnych przebiegów z ich kształtami, no a do tego jednak jest potrzebny porządny oscyloskop, a nie zabawka. Jeśli chodzi o cenę i dlatego miałby być podpinany do kompa, to już lepiej kupić jakąś porządną używkę lampową. No ale to klocek, miejsce trzeba na to mieć:-)

To takie moje przemyślenia, czyli przede wszystkim odpowiedz sobie na pytanie co tym chcesz robić i czy rzeczywiście potrzebujesz oscyloskop czy może jednak analizator logiczny.

No ale jak to? Cuda? Przecież jak dobrze zaprogramowane kości i poukładane adresy, to musi działać taki przełącznik TOS-ów i jakoś nie chce mi się wierzyć, żeby ktoś wynalazł powód dla którego jakaś jedna konkretna wersja w takiej sytuacji miała by nie działać.

W kwestii tematu kontaktronu, to zadziałać - zadziała na pewno, ale widzę praktyczny problem wykorzystania tego rozwiązania przy np. przełączaniu TOS-ów. Ktoś już gdzieś proponował, żeby nawet magnesik wsadzić w jakiś gadżet Atarowy, że niby sobie stoi jakaś figurka czy coś w okolicy kompa:-) Ale problem praktyczny z tym jest taki, że wystarczy lekko przesunąć przypadkiem ten magnesik (co zdarzy się na 100% prędzej czy później) i przełączą nam się TOS-y w najważniejszym momencie pokonania trudnego fragmentu gry, z którym się nie mogliśmy uporać od kilku ładnych dni:-) Nie wiem czy nie przeklniesz wtedy tego magnesiku oglądając na ekranie krzaki zamiast napisu congratulations:-)

A po co Ci 2.5? Załaduj mu od razu najnowszy 3.1RC2. Tam wszystko w nim działa elegancko.

Zajrzałem teraz do swoich archiwów, bo kiedyś miałem wersję 2.x w swoim SIO2SD i podobnie mi się wywaliło jak u Ciebie. I wtedy to naprawiałem. Teraz w moich archiwach znalazłem notatki swoje z tamtego czasu. W pliku tekstowym miałem zapisane, że właśnie te fusebity, o których pisałem wcześniej ktoś w tym moim egzemplarzu źle poustawiał. Jest też zapisek, że ustawiłem HI na C3, i LO na 3F, więc tak jak pisał x_angel.

W archiwach mam też wsad, którym programowałem Atmegę 3.1RC2 oraz configurator 3.5. Jak by co, to gdyby tam linki nie działały, albo był nie taki jak trzeba, to wyślij mi swój adres mailowy na PM, wtedy podeślę Ci mailem te dwa pliki.

Co do programowania, to również w zapiskach sprawdziłem, że złącze na SIO2SD sześciopinowe ma taką samą kolejność pinów jak ta przejściówka, którą zamówiłeś, więc podłączasz przez tą przejściówkę do programatora i programujesz.
Musisz doczytać czy ten Twój programator ma możliwość zasilania programowanego układu z siebie, wtedy nie podłączasz SIO2SD do Atarki, w przeciwnym razie musisz podać zasilanie, więc np. tak jak to napisano podłączyć do Atarki i włączyć.

Widzę, że każdy programuje innym softem, jak komu wygodniej i co się komu sprawdza:-)
Dorzucę swoją metodę: ja z kolei używam do programowania wszelkich atmeli Bascom AVR.
Kiedyś dawno temu bawiłem się Bascomem, później przesiadłem się na język C i obecnie programuję wszystko na AVR-y w C w Atmel Studio. Ale Atmel studio wspiera tylko swoje programatory, zwykłego USBasp nie zobaczy, więc z przyzwyczajenia używam ciągle programowania z Bascoma.
W każdym razie mi ten Bascomowy wypalacz pasuje, nigdy nic mi nie uwalił i jest dość wygodny.

Jak już będziesz programował tą Atmegę, to koniecznie poszukaj jak tam ustawić fusebity. Pamiętam, że kiedyś było to opisane na stronie SIO2SD, ale dziś już chyba tej strony nie ma, bo nie mogę znaleźć... Pamiętam natomiast na pewno, że w starszych wersjach SIO2SD fusebity były źle ustawiane, co powodowało właśnie wysypywanie się od czasu do czasu Atmegi. Po aktualizacji oprogramowania do najświeższej wersji ważne było ustawienie tych fusebitów odpowiednio i dopiero wtedy można się cieszyć bezawaryjną pracą. Objaw który pokazałeś może wskazywać rzeczywiście na wysypany soft w Atmedze.
Aha, z tego co piszesz, to nie masz doświadczenia z mikrokontrolerami Atmela, więc bardzo uważaj co robisz programując fusebity, bo jak zrobisz to źle, to możesz sobie skutecznie zablokować mikrokontroler, którego już samodzielnie za pomocą tego samego programatora nie odblokujesz...

@Jacques: mam taką stację. Ja z kolei mam sytuację odwrotną, bo potrzebowałem ją zamontować w STFM, więc delikatnie wymontowałem ten pryzmacik ukośny z wierzchu, bo w STFM przeszkadzał. Ale mam go, a zdemontowałem delikatnie, więc można go bez problemu z powrotem założyć i przywrócić całość do oryginału.
Jeżeli Twoja stacja jest w pełni sprawna (bo moja jest), i pokryjesz koszty wysyłek, to mogę się z Tobą zamienić 1:1. Jak chcesz, to zapraszam na PW.

Edit: zastanowiłem się i mogę również sprzedać tą stację jak byś wolał. Wysłałem ofertę na PW.

Ja się przyłączę do pytania: mnie z kolei interesuje walor użytkowy w stosunku do SIO2SD - czy SDRIVE jest wygodniejszy/mniej wygodny w wypadku chęci pogrania sobie po prostu w gierki? Pytam, bo u nas w kraju SIO2SD zdominował inne rozwiązania, ale mamy kombajn z milionem opcji, których nikt chcący sobie tylko pograć nie używa i one przeszkadzają trochę szczerze mówiąc. W wypadku SDRIVE (którego nie mam, ale chciałem kiedyś sobie zrobić) wydaje się, że jest dużo prościej, szybciej, wygodniej i poręczniej. Czy rzeczywiście tak jest?

Tak, trzeba wiercić od zewnątrz i nie cisnąć mocno, tylko z czuciem. Poza tym polecam wiercić najpierw cieniutkim wiertłem np. 1mm, wtedy można precyzyjnie bardzo równo kilka otworków w rzędzie zrobić. Później przy poszerzaniu grubsze wiertło idzie ładnie w tym samym miejscu, a też robiąc jeszcze kroki pośrednie coraz grubszym wiertłem można jeszcze delikatnie poprawić geometrię otworów względem siebie oraz samego otworu. Ostatnie wiertło powinno być dokładnie o takiej grubości jak potrzeba, żeby nic nie piłować. Na koniec na wierzchu zostaje delikatny jakby wiór dookoła, który ścinamy czubkiem noża do tapet, ale nie kroimy tego mocno, tylko też delikatnie wkoło zrównujemy z powierzchnią. Taki otwór jak się postaramy, to wygląda jak z fabryki. Piszę, bo sam tak robię, no i wypracowałem sobie taką technikę z czasem. Nie zawsze się uda, ale jak się cierpliwie podejdzie do tematu, to efekt końcowy jest warty tego całego zachodu.

Z kolei otwory prostokątne jak np. pod kartę SD robię tak, że wiercę kilka otworów obok siebie, środek wycinam nożykiem, a później dopiłowuję precyzyjnie otwór malutkimi iglakami. Jak już jest mniej-więcej dobry i równy kształt, to później jednak lepiej nożykiem do tapet niż pilnikiem. Po pilniku zostają rysy i powierzchnia nie jest idealnie gładka. Najładniejsza powierzchnia wychodzi jak się ją cieniutkimi wiórami skrawa takim właśnie nożykiem. Trzeba trochę wprawy, cierpliwości i precyzji, ale polecam wypróbować również taką technikę.

Jak do peceta, to pewnie to joystick analogowy, więc się do Atari nie nada.

Wg mnie to jest normalne zachowanie z tą kontrolką. W moim rozwiązaniu podpięcia Goteka razem z FDD na wewnętrznej taśmie mam dokładnie taki sam efekt po przełączeniu AB/BA. Przejrzałem schematy i sygnał BD0SEL to jest właśnie sygnał który służy tylko i wyłącznie do sterowania diodą FDD w klawiaturze. I tak jak zauważyłeś jest to zbuforowany sygnał SEL0, więc jak najbardziej poprawnie świeci ta dioda po zamianie AB/BA.

Racja, że na wyjściu transoptora jest ten sygnał daleki od prostokąta - napisałem to trochę innymi słowami, może trochę potocznie - dla ludzi niekoniecznie będących elektronikami:-)

Zwróć jeszcze uwagę, że sam początek naszej transmisji (bo jest to bardzo prosta transmisja w gruncie rzeczy) zaczyna się od razu cyfrowo. W sumie można by przyjąć, że ruch myszy po blacie biurka jest analogowy, a naszym przetwornikiem analogowo-cyfrowym są tarcze na rolkach. Mysz przesuwamy o odległość "analogowo". Analogowa jest wartość odległości i prędkości przesuwu myszy. Czyli  w transmisji przesyłamy dwie wartości analogowe: odległość i prędkość. Ten analogowy sygnał zamieniamy na cyfrowy tarczami na rolkach, które przesłaniają i odsłaniają fototranzystor oświetlony diodą led - dzięki temu generujemy już nasze zera i jedynki. Sygnał ten jest nieładny, więc go później obrabiamy jeszcze, ale już w tym miejscu wiemy jaki ciąg zer i jedynek otrzymamy na końcu. Jest to już więc dla nas informacja cyfrowa. Zawiera odległość w postaci ilości impulsów oraz prędkość w postaci częstotliwości naszego sygnału. Kierunek jak napisałeś jest ustalany za pomocą par sygnałów.

Nie wiem czy Atari liczy tylko zbocza. Możliwe, że Atari po prostu próbkuje z określoną częstotliwością te linie i robi sobie z tego ciągi zer i jedynek, które już łatwo przekształcić na ruch. Co więcej robi to raczej sterownikiem programowo, bo przecież to zwykłe wejścia cyfrowe jak do joysticka (z resztą te same) i nie ma tam specjalizowanego układu jak np. w myszy PS2. W transmisjach z ramkami jak w PS2 musi być przesłana odległość, prędkość ruchu i kierunek, ale w Atari można przecież bezpośrednio po wystąpieniu każdej pary ruchu w określonym kierunku przesunąć po prostu kursor od razu. Nie potrzeba obliczać o ile i z jaką prędkością. Wystarczy reakcja od razu. W sumie też ciekawi mnie to w jaki sposób Atari to robi, może ktoś napisze. Ja się skłaniam do wersji z próbkowaniem, ponieważ wiem z testów które przeprowadzałem, że jak za szybko się przesyła dane z myszy, to Atari nie nadąża i się gubi. Gdyby był jakiś kawałek elektroniki liczącej wszystkie zbocza, generującej przerwanie i zbierającej dane w jakimś buforze (jak przy PS2), to Atari by się nie gubiło tylko najwyżej robiło by opóźnienia.

No a z tą prędkością atmegi to na prawdę nie przesadzajmy, przecież ona nie ma nie wiadomo jakiej roboty przy przetworzeniu ruchu myszy. Atmega umie poważniejsze rzeczy robić. No i poza tym tak jak wcześniej pisałem na PIC-u było to samo, na niektórych programach działało mizernie, a na tym, który zalinkowałem działa wszystko bez problemu.

Ja z kolei podobny interfejs zrobiłem do pada NES/SNES. Opisałem w tym wątku:
http://www.atari.org.pl/forum/viewtopic.php?id=14670
I mam tam transmisję odczytującą pady NES/SNES - przy czym zachowałem częstotliwość transmisji taką jaka była w specyfikacji, później przetwarzam sobie zebrane dane dokładając różne własne funkcje i na koniec wystawiam odpowiednie stany joysticka. W zasadzie bardzo podobna robota jak przy interfejsie myszy. U mnie czas jaki upływa od momentu odczytu danych do wystawienia sygnałów joysticka liczy się w co najwyżej mikrosekundach, stosuję celowe opóźnienia około 10 milisekund co ramkę w transmisji, żeby zachować zgodność z protokołem NES/SNES, żeby mieć pewność że interfejs zadziała z każdym wynalazkiem (np. pady bezprzewodowe itp.). Reakcja na ruch pada w grach jest natychmiastowa, bez najmniejszego opóźnienia. Okres próbkowania i podawania sygnału joysticka wynosi u mnie właśnie tych 10 milisekund. Czyli jak dasz radę, to w ciągu sekundy możesz wykonać 100 różnych ruchów padem i wszystkie zostaną kolejno w ciągu tej jednej sekundy przesłane do portu joysticka. Przy czym każdy z tych 100 ruchów może się składać z kombinacji kilku różnych przycisków.

Edit: @_tzok_: Tak w ogóle zrobiliśmy straszny offtop, proponuję wrócić do tematu scandoublerów, który też czytam z zaciekawieniem:-)