Ja nic z tym nie dłubałem...

Hehe:-) No ciekawe. Faktycznie prawie oscyloskop:-)

Natomiast jeśli chodzi o praktyczność tego wszystkiego co tu piszemy w kontekście użycia joysticka do gier, to po prostu im lepszy i pewniejszy styk w joyu, tym lepszy joystick, bo pewniejszy. Dlatego jedne joye były lepsze, a inne gorsze (również pod tym względem). Moim zdaniem w każdym joyu chodzi o to samo: trzeba zadbać o jakość styków, wyczyścić je, kontaktem potraktować, słowem sprawić, żeby styk działał najlepiej jak to możliwe.

Nie da się fizycznie gałą joya, czy tam przyciskami pada naparzać tak szybko, żeby miało znaczenie odczytywanie joya częściej niż raz na ramkę. Myślę, że żadna gra nie robi tego częściej, a wręcz z doświadczenia w pisaniu gier wiem już, że sprawdzanie joya co trzy ramki daje efekt wystarczający, żeby nie było czuć żadnych opóźnień, a ruch gracza co trzy ramki jest w miarę szybki i płynny. Poruszanie co ramkę jest za szybkie po prostu. Atari ma spory zapas do pisania szybkich gier:-)

Edit: co do powyższego, to 50Hz to jest 20ms. Sprawdzanie joya co trzy ramki to jest co 60ms. Współczesne pady bezprzewodowe bluetooth dobre firmowe dają opóźnienia rzędu 80ms i wtedy czołowi producenci takich urządzeń bardzo się tym chwalą, że mają bardzo niskie opóźnienia. Przy graniu takimi padami (testowałem kilka różnych pod tym kątem) nie zauważam subiektywnie żadnego, nawet minimalnego opóźnienia w grach. To tak żeby uzmysłowić o jakich rzędach wielkości czasów tutaj rozmawiamy.

Patrzę sobie na schemat Atari i faktycznie na wejściach kierunków z portu joya do portA w Pokeyu są podpięte kondensatory 1nF do masy. Czyli jak łączymy styk kierunku do masy w joysticku, to przez ten nasz styk natychmiast się rozładowuje ten kondensatorek i wtedy mamy stan niski na wejściu portA dający sygnał, że wychylono kierunek. I teraz jeżeli zewrzemy ten nasz styk odpowiednio dużą rezystancją, to ów kondensatorek będzie się rozładowywał powoli przez rezystancję naszego styku, co da opóźnienie zadziałania. Może tak być. Jeśli tak, to moim zdaniem trzeba te styki obejrzeć, może gołym okiem widać, że zaśniedziało. I zmierzyć normalnie miernikiem rezystancję jak styk jest zwarty, jak jest tam jakaś rezystancja, to przeczyścić kontaktem do styków (nie radzę mechanicznych metod, bo są skuteczne, ale problem po jakimś dość krótkim czasie będzie powracał). Po przeczyszczeniu zmierzyć znowu rezystancję i jak jest poprawione skutecznie, to dopiero sprawdzać na komputerze - to da pewność naprawy, ja bym tak to zrobił.

A jak by przyszło do gotówki, to podpowiem, że oba procki o których tu mowa są dostępne w mouserze od ręki.

https://www.mouser.pl/ProductDetail/Wes … KH5w%3D%3D
https://www.mouser.pl/ProductDetail/Wes … DZKA%3D%3D

Faktycznie, dźwięk był taki se. O ile znam Pokeya na tyle, że umiałem sobie wyobrazić muzyczki, które słyszałem:-), o tyle np. nie potrafiłem sobie wyobrazić wszystkiego co mówił Rocky na swoim wykładzie. Na prawdę trzeba się było mocno zmęczyć, żeby to wszystko usłyszeć, jakoś się udało, bo najważniejsze było dla mnie zgarnięcie tej treści a nie czepianie się, ale jednak było by lepiej, gdyby było lepiej:-)

piwkooo dobrze gada.
Poza tym ja mam jeszcze takie spostrzeżenie, że jesteśmy na forum pasjonatów i hobbystów, i z tego co pamiętam, to zapisałem się na to forum po to, żeby dzielić się z innymi i wspólnie cieszyć różnymi fajnymi rozwiązaniami do naszych ulubionych maszynek, a nie żeby oglądać reklamy sprzedaży różnych produktów i przepychanki o tym czy można coś głośno powiedzieć czy nie, bo się jeszcze obrazi jakiś "wynalazca".

Ten dźwięk jakby ciągłego wciskania klawisza, to jest typowy objaw normalnego Atari ST z odłączoną klawiaturą. Atari musi mieć podłączoną klawiaturę standardową, albo ten interfejs Eifel z Picem.

Ciągłość - jak to określiłeś - to też, bo poprzedni piksel jest wyświetlany tak długo, aż nie zostanie zatrzaśnięty kolejny następnym cyklem zegara.

Z tym że mi chodziło o to, że nie rozmawiamy o obrazie cyfrowym, tylko analogowym. De facto z tych linii lumy generowanej przez GTIA generujemy sobie sygnał, który jest od tego momentu dla nas sygnałem analogowym, wędrującym dalej w analogowej postaci do telewizora, czy monitora. A więc na sygnał luminacji nie możemy spoglądać jak na szereg pikseli, tylko jak na linię o zmiennej luminacji w czasie. Krótko mówiąc jak wyświetlamy sobie 320 pikseli w linii, to te 320 pikseli jest dla nas pikselami tylko do momentu zamiany tego sygnału na analogowy. Zatrzaskiwanie stanów zegarem co piksel powoduje, że ten obraz staje się bardziej "cyfrowy", a dany sygnał pojedynczego piksela jest cały czas jednolity od początku do końca piksela. Taki piksel ma swoją szerokość konkretną. Kiedy stosujemy zwykłe bufory CD4050, to w trakcie trwania szerokości danego piksela sygnał cały czas nam się nieznacznie zmienia. Teoretycznie powinien pozostawać jednostajny, ale w tym czasie po płycie biegają różne zakłócenia, które brudzą nam to co generuje GTIA, a bufory po prostu to przekazują dalej. Zatrzaśnięcie jednego sygnału likwiduje tą przypadłość.

Oczywiście dodatkowo tak jak piszesz, dodatkowe kondensatory na płytce zapobiegają pojawieniu się jakichś kolejnych zakłóceń w samym układzie przerzutników/zatrzasków.

Osobiście też mi się wydaje, że to będzie 74HCT273 (może być też HC, LS, whatever) - od razu mi się skojarzył, bo akurat go używam na co dzień, więc mam go przed sobą prawie ciągle na biurku:-)

Szczerze jestem pod wrażeniem tego prostego, ale bardzo zmyślnego pomysłu z zatrzaskiwaniem "pikseli" z lumy - uważam, że to genialne w swej prostocie. @kkrys: wielkie gratulacje tego pomysłu. Przy wolnej chwili wezmę sobie scalaka i na pająka sklecę takie coś, żeby sprawdzić jak zadziała u mnie:-)

Tak, odsianie komodorowców, żeby się nie mylili z naszymi jest dobrym pomysłem:-) Najlepiej ich w ogóle zamknąć do jakiegoś getta:-) hehehe:-)

Na party było chyba ponad sto ludziów, jak wcześniej czytałem kto będzie, to prawie przy każdej ksywie się cieszyłem że wreszcie poznam na żywo, a na miejscu pozapominałem z 80% z nich:-) Następnym razem chyba sobie sam zrobię listę tych, których chcę spotkać i będę szukał każdego z osobna i odhaczał, na koniec jeszcze obejdę wszystkich i każdemu obejrzę identyfikator, żeby nikogo nie przeoczyć:-)

Ja też przegapiłem, a chciałem podziękować mu za chipy NTSC, które mi kiedyś podarował!
Pancia spotkałem w chwili pożegnań pierwszy raz... Echhh, za mało czasu, za dużo ludzi, wszystko na raz, nie sposób też zapamiętać kto jest kim za jednym razem. Następnym razem będę uzupełniał kontakty z kolejnymi osobami:-)

.