A w ogóle, to nie wiem jak jest z TOS-ami, bo zawsze wymieniam te kości i mam podmieniony TOS na jakiś świeższy, ale np. w małym Atari zarówno OS-ROM, jak i Basic lubią sobie paść i mieć błędy po latach, więc myślę, że z TOS-ami może być podobnie i mogą też padać. Natomiast ciekawe, że trzy na raz masz uwalone te kości, a to by wskazywało na fakt, że może być jakaś wspólna przyczyna tego. A może zasilacz daje nie takie napięcie, albo jakieś piki, może kondensatory by się zdało wymienić? Na płycie ST też jest jeden duży kondensator, może warto go sprawdzić?

Piotr, wszystko się zgadza, mój kondensator 5.6pF to jest rozwiązanie błędne, ale... działa. Wcześniej próbowałem dążyć do usuwania pojemności i nic mi to w tym konkretnym przypadku nie dało. Próbowałem też zmieniać timingi sygnałów poprzez różne czasy propagacji bramek wykonanych w różnych technologiach, ale też mi to nic nie dało. Po wielu działaniach - przyznaję metodą prób i błędów - tOri nagle ni z gruchy ni z pietruchy powiedział weź wrzuć mały kondensator na linię PHI2, no i tak właśnie znowu metodą przypadku zadziałało to po prostu. Zostawmy temat poprawności projektowej, podałem to jako przykład na to, że zmiany na liniach zegarowych (i dalej synchronicznych do zegara liniach sterujących np. pamięci również) powodują zmiany w pracy całego układu, ale to chyba oczywiste, pojemność wygładza zbocze, ale robi je bardziej pochyłym, a więc przy okazji zmienia też moment przechodzenia między stanami niskim/wysokim i na odwrót. Dotąd doszliśmy do wniosku, że każdy egzemplarz Atari wymaga indywidualnego podejścia i nie da się zrobić jednego rozwiązania, które uleczy wszystkie Atari. Takie jest moje zdanie.

Twoje eksperymenty są też obarczone tym, że zadziałają tylko w Twoim przypadku. Przecież wywaliłeś połowę oryginalnych układów z Atari, a dopiero po tym robisz eksperymenty z układami buforowanych zegarów. Nawet jeśli to wszystko zadziała Tobie zgodnie z założeniami, to nie będzie tak samo działać w stockowych sprzętach.

Przyjmujesz też założenia, które nie do końca zgadzają się z rzeczywistością.

Owszem, Freddie nie występuje w każdym komputerze, ale to dotyczy tylko wczesnych egzemplarzy 800XL i wszystkiego w dół, a począwszy od późniejszej wersji 800XL i przez całą serię XE Freddie jest obecny już do końca.
Pokey nie jest często wymieniany na zamiennik. To raczej rozwiązanie rzadkie i niszowe. WIększość ludzi od lat montując sobie stereo wkładało do Atari drugiego Pokeya. Osobiście mam dwa komputery ze stereo, w obu siedzą po dwa prawdziwe Pokeye. Jestem skłonny założyć, że powyżej 90% rozwiązań stereo u użytkowników to są dwa Pokeye, a nie zamienniki.

Żeby nie było: ja nie zamierzam tu dyskutować o tym co jest jeszcze Atari, a co nie jest, ale po prostu stwierdzam, że nie można założyć, że każdy wszystko powymienia i na koniec będzie sobie jeszcze dorabiał fix do sygnałów zegarowych. Z moich obserwacji wynika, że największa część rozszerzeń, to są rozszerzenia pamięci, przy czym są to różne rozszerzenia, nie jest wcale U1MB w większości. Zauważyłem też, że często po rozszerzeniu pamięci, lub w trakcie jego próby instalacji pojawiają się problemy z PHI2, na które nie ma jednoznacznego rozwiązania, stąd myślałem, że Twoje eksperymenty idą w kierunku rozwiązania uniwersalnego tych wszystkich sytuacji.

I jeszcze coś bardziej merytorycznego: tOri gdzieś wyżej napisał, że wg datashhetów sprawdził, iż wyjście PHI2 można obciążyć dwoma wejściami bramek 74F. Tymczasem Twoje rozwiązanie obciąża tą linię pięcioma bramkami. To by trzeba było też jednak sprawdzić, wziąć pod uwagę.

A myślałem już, że będzie "czary-mary" i wszystkie Atari naprawione:-) Miałem wrażenie że Piotr zgłębił temat i poszedł dalej niż wszyscy poprzednicy, a jego rozwiązanie będzie novum takim, o jakim każdy by sobie marzył:-) Tymczasem widzę, że kolega po prostu inną drogą dochodzi powoli do tego samego punktu, do którego doszli poprzednicy.
Zwłaszcza drugi wątek świadczy o tym.
FJC kiedyś powiedział przy okazji rozszerzania pamięci, że jako nieodłączną część budowania każdego egzemplarza rozszerzenia traktuje takie dobieranie egzemplarzy chipów Atari, które będzie w danym egzemplarzu współgrało stabilnie z rozszerzeniem po jego instalacji:-)
My kiedyś z tOrim w korespondencji na temat stabilności sygnałów nazywaliśmy "wielką czwórką" zestaw Sally, Antic, GTIA i Freddie. Robiłem swego czasu szereg eksperymentów ze stabilnością rozszerzenia 1MB. Wymiana któregokolwiek z tych czterech układów na inny egzemplarz zmieniała wszystko. Zmiana temperatury któregokolwiek z tych układów też zmieniała wszystko (zamrażałem układy sprężonym powietrzem do testów, bo inaczej zachowywały się układy tuż po włączeniu komputera, a inaczej po kilku minutach pracy.
Moim zdaniem nie ma i nie będzie prostego rozwiązania na istniejących płytach Atari. Zwłaszcza że każda wersja płyty ma kompletnie inaczej pociągnięte magistrale i robi trochę różne psikusy. Ale to bardziej ocena wizjonersko-pesymistyczna niż naukowa, więc kto wie:-)
Swoją drogą, kiedy Piotr powymieniał układy na odpowiedniki/zamienniki, kiedy nie ma już DRAM, nie ma Freddiego, nie ma Pokeya, nie ma PIA, nie ma GTIA, to w sumie czy nie lepiej było by sobie zrobić nową płytę, zamiast rzeźbić starą?:-)

Sprytnie i prosto:-) Podoba mi się:-)

Muszę wypróbować to w wolnej chwili u siebie na różnych kompach, chociaż wolną chwilę to pewnie znajdę za parę miesięcy tak jestem zawalony różnymi rzeczami.

W każdym razie gratuluję inwencji i pomysłu. Dobra robota!

A mam pytanie: czy skoro rozdzieliłeś sygnał PHI2 na kilka buforowanych, to konieczne jest również robienie tego na układach serii F? Czy próbowałeś to robić na LS, albo HCT? Robi to jakąś różnicę? Z tego co czytałem, to oprócz trochę mniejszych czasów propagacji, ponoć układy F mają też mniejszą pojemność, więc może to jest istotne też.

Jak byś z tym tematem coś uwalczył, to by było rewelacyjnie, ale powiem Ci, że wielu już próbowało ten PHI2 na różne sposoby okiełznać. Zasadniczo wnioski są takie, że zbocza sygnałów (zwłaszcza zegarowego) w Atari są bardzo nieregularne, tzn. mocno pochylone, brzydkie w kształcie (niezbyt prostokątne) i w każdym egzemplarzu Atari trochę inne. Duży jest też rozstrzał jeśli chodzi o parametry układów (spora tolerancja) i te sygnały pływają (przesuwają się mocno). Problemem jest tu brak buforowania sygnałów sterujących i magistral. Jazda zaczyna się jak zaczynamy rozszerzać Atari o pamięć i inne wynalazki, bo to wszystko jest wieszane na tych samych liniach, dochodzą pojemności i zbocza robią się jeszcze gorsze. Gdzieś na forum znajdziesz zamiennik 74LS08 wykonany przez Simiusa z użyciem pętli PLL. Niby to poprawiało sygnał PHI2 bardzo, ale ja i tak z tym wynalazkiem miałem problemy na niektórych płytach z timingami po rozszerzeniu pamięci na przykład.

@perinoid, a to na jakiejś konkretnej rewizji? Robiłem kabelek do s-video na dwóch płytach 800XL bez Freddiego i na obu noga 5 w gnieździe nie była do niczego podłączona, tzn. wlutowana w pole lutownicze na płycie, a to pole do niczego nie podłączone, nic nie odcinałem.

Zmienia się kolor sutanny.
Czytaj opis.
Co 100 punktów.
Po prostu jesteś cienki i nie doszedłeś za daleko:-)

Wikary i proboszcz ma czarną, potem jest opat i ma lekko brązowawą, a dalej zaczyna się zabawa, bo jest biskup w fioletowej, kardynał w czerwonej i wreszcie papież - cały na biało:-) 500 punktów dzieli od papieża:-) Dalej już nic się nie zmienia, idziemy na rekord:-)

Ja dziś gram już chyba z godzinę odkąd skończyłem grę i mam rekord 625 na razie.
Ścigamy się z KrzychemK kto pierwszy zrobi screena z 666 :-)

Fajnie, że zrobiłeś w końcu i działa:-) A z odwróceniem o 90 stopni, to cóż... o gustach się nie dyskutuje:-)
Co do wielodyskowych gier, to ja robię tak, że nagrywam sobie wielodyskietkowe gry np. po cztery dwudyskowe na dwie dyskietki. Wtedy pierwsza gra jest na A, druga na B, trzecia na C, czwarta na D. Na drugiej dyskietce układam je tak samo i można już grać w wielodyskowe.

Zatem bardzo się postaram, żeby nikt mnie w niskości poziomu na Grawitacji nie pokonał:-)

Ja również przyłączam się do podziękowań dla wszystkich uczestników.

@prz: ja podobnie wszedłem w pisanie do Prima Aprilis Compo chyba ze trzy lata temu, po 30 latach niepisania nic na Atari:-)
To obecne to jest drugie moje PA w którym wziąłem udział (chyba że było jeszcze jakieś, którego nie pamiętam:-)).

A kto wygra konkurs skoro jest tylko jedna praca?

Nie ma kibicowania na sucho, trzeba coś dodać:-)

A co do odpalania pod emulatorem, to w takiej postaci, w jakiej mamy teraz ten listing, to na razie można go zwyczajnie zaznaczyć myszą w przeglądarce, zrobić prawym przyciskiem "Kopiuj", a w altirze na ekranie Atari z Basiciem kliknąć prawym przyciskiem i zrobić "Paste". Cały kod się elegancko wpisze, powciska sobie Returny na końcach linijek, tylko za ostatnią linijką trzeba dać Return samodzielnie.
Działa:-)