Wiesz, z tą łatwością wpajania wiedzy, to niby jest prawda. Ale obawiam się, że nie tędy droga. Po prostu czasy się zmieniły i wymaga to zmian w sposobie myślenia i dostosowania się do nowych czasów, a nie cofania się. Rzecz polega na tym, że my żyliśmy w czasach, kiedy informatyzacja dopiero powstawała i postępowała na naszych oczach. Dziś wiedzy na świecie jest tak dużo różnej, że nikt nie jest w stanie opanować jej całej. Dlatego powstają specjalizacje, nieraz wąskie. Jeszcze z 40 lat temu każdy sobie sam naprawiał samochód, rower, pralkę, radio, dach, itd. Podobnie z komputerami, na początku "informatykiem" nazywano każdego kto rozumiał czym jest komputer, i tak mógł to być programista gier na Atari, albo gość, który zna wszystkie formuły w excelu, a w skrajnych przypadkach nawet sekretarka, która potrafiła pisać pisma na komputerze podczas gdy w całym zakładzie reszta pracowników uważała komputer jako jakieś diabelstwo i omijali go z daleka.
Dziś stosuje się skróty, i np. programista aplikacji na androida nie musi wiedzieć jak zbudowany jest telefon z androidem, ani znać struktur systemu.
Zmiany są dalsze: programista dziś, to zwykle szeregowy pracownik - taki współczesny robotnik, który ma wykonać coś co na wyjściu da określony wynik jak dostanie coś na wejściu i reszta go nie interesuje. Zgrabnie omówił w wywiadach ten aspekt Roland Pantoła, który po tym jak był pomysłodawcą, twórcą, inżynierem, i między innymi programistą swoich gier, później pracował w firmie jako programista i sam się określał mianem robotnika.
Zmierzam do tego, że tamtego świata już nie ma i nie będzie, chyba że dojdzie do jakiegoś kataklizmu i wylądujemy w świecie jak z Mad Maxa, gdzie od zera każdy będzie musiał się uczyć robić wszystko a nie tylko jedną rzecz żeby przetrwać.
Jeżeli mamy jednak czasy takie jakie mamy, to uważam, że młodzież zamiast tracić czas na uczenie się historii jaką jest 6502, czy nawet historii jaką jest pecetowy dos, to lepiej żeby się uczyła np. javy, w której programując można zarobić kasę. Pośród tych adeptów javy (to tylko przykład), sami znajdą się tacy, którzy będą chcieli sięgnąć do podstaw i źródeł i Ci nieliczni będą tworzyć np. sprzęt, systemy, środowiska, dla całej reszty, która będzie programować w tej przykładowej javie. Uczenie całokształtu wszystkich ludzi o o rzeczach np. takich jak 6502, to jest zabranie im czasu i zmarnowanie go. Takie mam zdanie na ten temat.

Ze swojej strony uważam, że zarówno Pokey, jak i SID, jak i YM/AY i cała gama podobnych układów wykorzystywanych w latach 80-tych do generowania dźwięku, to wszystko jest tej samej klasy złom elektroniczny z szeregiem prostych generatorów i filtrów, o których nie da się w zasadzie w ogóle powiedzieć, że mają coś takiego jak "możliwości". Na dzień dzisiejszy to wszystko to jest jeden pies, a że komuś się to podoba, to tylko dlatego, że jesteśmy z tym związani sentymentalnie i rozumiemy te klimaty. Jeden bardziej lubi Pokeya, inny YM-a, jeszcze ktoś tam SID-a.

Z drugiej strony w opozycji do przyjmowania tych układów takich jakimi są, jest nietuzinkowe i nietypowe wykorzystanie starych sprzętów w dzisiejszych czasach, co przekłada się na takie rewelacje jak generowanie na GTIA dźwięku o niespotykanym w dawnych czasach brzmieniu, które dziś zaskakuje wszystkich zadziwiającym "a to tak się da?". Osobiście mi się podoba najbardziej to, że przykładowo do tworzenia dźwięku wykorzystuje się całe Atari, a niekoniecznie tylko generatory, które w tym celu przewidziano. W latach świetności Atari, wszystkim kopara opadała, że usłyszeli kilka sekund Michaela Jacksona z komputera w mizernej jakości. Dziś nikt się tym nie zachwyci, za to wiemy, że da się wycisnąć o wiele więcej ciekawszych rzeczy.

W tym kontekście uważam, że np. brzydko zestarzała się Amiga, bo w czasach swojego tryumfu zadziwiała samplowaną świetną muzyką, a dziś te sample są beznadziejnie mizerne, za to bardziej wracają do łask właśnie te generatorki stare złomiaste, z prostego powodu: sentyment. Czy można mieć sentyment do modułu z Amigi? W moim przekonaniu nie bardzo, bo dziś można zrobić to samo, tylko że lepiej, z użyciem wyższej jakości sampli po prostu.

Jacquesa nie komentuję, nie odpowiadam na wycieczki osobiste, i nie odnoszę się, bo nie ma do czego, a dyskusja na temat tego czy ktoś umie wnioski wyciągać i kto jest czyim idolem jest zwyczajnie nie na temat.

Haha:-) Dobre xxl:-) Można się w pierwszej chwili zaśmiać, można pomyśleć coś w stylu "co za głupoty", ale po chwili zastanowienia faktycznie xxl ma rację:-)
Pokey to układ do obsługi potencjometrów i klawiatury.
GTIA służy natomiast obsłudze systemu telewizyjnego, a więc multimedia:-)

Pokey muzykę gra "przy okazji". Wydaje się, że odwrotnie postąpili twórcy układu dźwiękowego SID i nie chcąc być gorszymi, dołożyli do tego układu ni z gruszki ni z pietruszki obsługę potencjometrów:-)

@xxl: ja tam lubię i Pokeya i YM, ale argument że Pokey wypuszcza tylko prostokąt, a YM "aż" trójkąt i piłę jest trochę śmieszny, bo to również tylko trójkąt i tylko piła tak samo jak tylko prostokąt. Oba układy są takim samym złomem starej elektroniki użytkowej, a to, że lubimy jedne i drugie to po prostu takie nasze sentymentalne zboczenie. Dla mnie między Pokeyem i YM nie ma żadnych przewag w kierunku żadnego z nich. Tak samo jak nie ma żadnych przewag jeśli do tego rozważania dołożymy SID-a, który również jest takim samym złomem. Różnice polegają tylko na tym, co kto lubi, co się komu podoba. Ja na przykład za brzmieniem SID-a nie przepadam, pewnie na podobnej zasadzie, jak UnDead nie przepada za YM. Ja z kolei lubię YM, lubię też Pokeya.
Wszystko to nie zmienia faktu, że obojętnie na który układ się tworzy muzykę, to trzeba się wpasować w możliwości i ograniczenia danego układu, a muzykę bez względu na te ograniczenia należy tworzyć tak, żeby brzmiała poprawnie. Jak ktoś nie umie, to niech się nie bierze za to, bo niestety uszy przy Pokeyu często więdną, wszyscy zwalają winę na niego, że "fałszuje", a to tak na prawdę fałszuje "tfurca".

Ja nic więcej nie pomogę, używam zwykłych podstawek, nie mam z nimi problemów o jakich piszesz, należy używać ich z rozsądkiem i tyle. Nic innego nie polecam.

Nie ma chyba "innego źródła". Ja cokolwiek kupuję, czy to w Chinach, czy u nas, czy od handlarzy, czy z renomowanych hurtowni, to i tak przychodzi zawsze to samo. Jedyna różnica, to np. scalaki jak kupisz w renomowanej hurtowni, to wszystkie działają:-)

Cyprian, ale nie da się przecież ukryć, że okienkowy interfejs w aplu i potem windowsie ukradziono z ST :-)
Nie da się też ukryć, że naturalnym następcą małego Atari jest Amiga 500 :-) W każdym razie bliżej tokiem myślenia i sposobem zabawy jest mi z małego Atari do A500 niż z C64 do A500. W tym znaczeniu nie porównuję ST do Amigi, Atari ST oczywiście bardzo lubię, ale to dla mnie trochę wszechświat równoległy, a nie następca czegokolwiek.

Dzięki, nie zauważyłem wcześniej, przepraszam za zamieszanie i za offtopowanie.

"Hejt" to wymysł czasów współczesnych, w czasach świetności sprzętów, o których mowa, była po prostu wojna :)

@MadChris, jak piszesz swoje pierwsze posty na forum, to najpierw proponuję trochę zagłębić się w temat, czy czasem nie ma w nim po prostu żartów, a nie zaczynać tutaj od razu od amatorskiej psychoanalizy :)

Oczywiście też miałem sąsiada z C64 i też się grało. Nawet raz zamieniliśmy się na tydzień na kompy, ale po tygodniu obaj bardzo chętnie odmieniliśmy się z powrotem na swoje maszyny. Kompleksów to tutaj raczej nikt nie ma, raczej jednak większość zamiast tego ma sentyment dzisiaj do tego co lubił w dawnych czasach i większość tu na forum właśnie tak raczej myśli sentymentalnie. Przypomnę, że nie jesteśmy na ogólnym forum retro, tylko na forum Atarowym, więc żarty w tym kierunku raczej przejdą bardziej pozytywnie niż w kierunku przeciwnym :) A po latach jak pisałem, niedawno zaopatrzyłem się również w C64, próbowałem zgłębiać, bawić się, ale mnie po prostu nie kręci, nic nie zaiskrzyło, brak sentymentu powoduje, że nie robi na mnie wrażenia ten komputerek, choć oczywiście rozumiem, że można mieć i do niego sentyment. Kończmy offtopa.

Co nagle, to po diable. Lepiej niech robi dłużej, ale za to jak w 2034 odpalicie forum, to Wam kopary opadną tak będzie zasuwać:-)

Panowie, gdyby doszło do skutku załatwianie wysyłki z USA z pomocą kolegi ZuluGula, to ja prawdopodobnie będę miał też jedną rzecz od niego do przesłania, to się mogę dorzucić do wspólnej wysyłki chętnie.

Eee, też tak myślałem, ale tylko przez krótką chwilę. Atari na osiedlu istniało już przez kilka lat zanim pojawiły się osoby z komodami. Komodziarze w nielicznej grupie bardzo krótko się tymi komodami cieszyli, bo zaraz niemal natychmiast w tym samym czasie na osiedlu zakrólował wśród graczy pegasus, którego gry pozamiatały w chwilę moment komodę. Gracze poszli w konsole, a programiści tak jak mówisz, to częściej jednak mieli Atari, bardzo niewielu programowało na C64. Przynajmniej u nas tak było.
Ale sorry za dygresję, nie śmiećmy w wątku o grze BUBBLE SHOOTER.