A może dałoby się zaadaptować dysk z czcionkami z elektrycznej maszyny do pisania? Ewentualnie odciąć z niego same czcionki i powklejać w miejsce zniszczonych do 1027. Maszyny produkcji ddr i pozniejsze (po zjednoczeniu niemiec) miały wymienne plastikowe dyski z roznymi zestawami czcionek.  Maszyny jak i dyski mozna dostac za grosze.

http://allegro.pl/atari-800xl-65xe-kabe … 39185.html

Z tym kablem to już jaja jakieś. Chyba złocony, się ktoś dopatrzył??  Kupiłby jeden z drugim sobie magnetofon za 20zł i by miał, a nie licytować za ponad  60 zeta jakiś strzęp :D Zaraz chyba wylutuję z wszystkich magnetów kable i sprzedam osobno.
Nie ma jak dobry marketingowo tytuł aukcji - ważniejsze w sumie, niż sam towar.

Kilka razy wahałem się, czy z marszu nie wyrzucić jednak takiego sprzętu, bo robiło się aż mdło, a były to między innymi następujące przypadki:

C-64, który leżał chyba w stodole czy oborze, z zewnątrz był przetarty i wyglądał w miarę, w środku natomiast było gniazdo much i różnego robactwa, wszystko dosłownie zasypane odchodami robaków i ich zwłokami - ten rarytas wrócił do śmietnika,

800XL - przechowywany chyba na dworcu w kiblu - śmierdział niemożliwie moczem i rybami,  dodatkowo miał plamy śmierdzące jakby lizolem czy innym środkiem odkażającym. Obudowa do śmieci - płytę zostawiłem na części bo akurat chipy były w podstawkach

Także egzemplarze w kurzyku strychowym przy takich niespodziankach wydają się wręcz luksusem...

Ja czytałem i zapisywałem dyskietki za pomocą pctowego narzędzia writeatr. Działało ok.

Uwaga! Writeatr poprawnie chodzi tylko pod dosem i jest w stanie czytać i zapisywać dyskietki za pomocą pecetowej stacji 1,2mb 5,25. Dla wygody zrobiłem sobie specjalnie mały dysk hdd z dosem, z którego bootowałem, tylko do tego celu.

100 za maszynę z zasilaczem i przesyłką - mi pasuje - jeśli aktualne - biorę.

Na 100% żółkną od słońca. Zapewne od innych czynników też, ale od światła słonecznego najbardziej. Może jakieś związki obecne w powietrzu dodatkowo katalizują ten proces. Mam wiele egzemplarzy, po których widać z której strony świeciło słońce. (Np. pożółkły tył, lewy bok i góra, reszta normalna).

Jeśli sprzęt stał przy oknie i przez kilka lat co dzień świeciło na niego bezpośrednio słońce to jest nieraz prawie aż pomarańczowy. To samo dotyczy wielu sprzętów agd - plastik poddany długotrwałemu i silnemu nasłonecznieniu żółknie, część obudowy znajdująca się w cieniu, lub od strony ściany jest nadal we właściwym kolorze. Nawet niektóre farby olejne lekko żółkną wystawione na silne światło słoneczne.

Chińskie egzemplarze są nowsze - najczęściej z końca produkcji i dlatego wydają się mniej pożółkłe - myślę, że po prostu nie zdążyły chwycić żółtaczki. Zastosowane materiały pewnie też mają znaczenie - niektóre żółkną dość szybko, inne wolniej, na innych nie zauważyłem efektu, acz mam również zżółkłe egzemplarze 800xe z chin.

Może rom kiedyś się spalił, a serwis, lub wlasciciel nie mając oryginalnego romu wstawil zaprogramowany eprom. Nie sądzę, by tak wyszła z fabryki. Rom na epromie zdarzał się w późnych latach produkcji, ale w serii xe. A może masz 800kę z innym niż standardowy OSem. Może ktos zalozyl tam qmeg?

Super pomysł.
Konsola potrafi pozytywnie zaskakiwać. W wolnej chwili zerknę na poszczególne filmiki, z tego co zdążyłem obadać to nr 4 - Battlezone wygląda zacne. Chyba kupię sobie carta.

Ktoś katuje się już chyba 3 czy 4 raz z rzędu z tym zestawem, ustawiając cenę minimalną. Tym razem jest chyba bez.

http://allegro.pl/atari-65-xe-ldw-super … 66086.html

Intryguje mnie natomiast inna kwestia. Gdy wejść w szczegóły złożonych ofert, widać, że pierwsza osoba dała cenę 150. Potem jest druga, nagle z kwotą 200. Nie bardzo wiem, jak to możliwe, skoro kolejną ofertę można złożyć już przy 202,5.
Cena nie jest przecież kwantowana co 50zł. Wydaje się, że teraz powinno być widoczne raczej 152,5 lub coś podobnego przy drugim licytującym, a kolejna oferta możliwa od około 155.

W jaki sposób doszło do tego, że odsłonił się "automagicznie" max drugiego licytującego?

Okazuje się, że i na Atari 2600 dało radę zrobić coś, co jest grą pseudo-3d (ruch tylko do przodu i bez zmiany kierunku). Jest to co prawda gra z nieco innej beczki, nie labirynt 3d, bez swobodnego ruchu, ale złudzenie powiększających się obiektów i przeszkód jest niezłe. Zwłaszcza lot wśród planet - widać jowisza i saturna, przelatujących obok z ogromną prędkością, całkiem efektownie to wyszło.

Część efektów "poziomych" bazuje chyba na zmianach kolorów rastra a reszta obiektów to jakiś rodzaj przygotowanych zawczasu bitmap, odpowiednio wyświetlanych. Zresztą nie wiem, może 6507 skaluje je na bieżąco. Tutaj filmik, gdyby ktoś nie miał carta. http://www.youtube.com/watch?v=9V_CNry0KyE aczkolwiek na żywo gra wygląda jeszcze lepiej.

I znowu pozytywne zaskoczenie - dało radę złożyć coś dynamicznego, kolorowego i całkiem efektownie wyglądającego. Przyzwyczaiłem się raczej do prostych graficznie pac-manów i innych tytułów z ogromnymi pikselami.

Filmik rewelacyjny.
W porównaniu do pozostałych labiryntów 3d z tamtego okresu Capture The Flag jest o dwie, trzy klasy wyżej technologicznie i wizualnie. Pozostałe gry nie mają swobodnego obrotu (zawsze jest to 90 stopni), a krok odbywa się o stałą jednostkę, najczęściej kompletnie się też nie wyrabiają z obliczeniami i niemiłosiernie szarpie. Kolory okropne. Raczej namiastki 3d, lub pokazy "slajdów". W tym zestawieniu widać dobitnie, że Capture The Flag wyprzedzał mocno swoją epokę. Według mnie to jedyna gra tamtych czasów (no i Way Out :) ) w której można obrócić się o dowolny kąt oraz zrobić swobodny (różnej długości) krok.

Powalający jest rówież Behind Jaggi Lines - generowany w czasie rzeczywistym landscape nawet dziś robi niezłe wrażenie. W koncu lat 80 ten tytuł wydawał mi się po prostu niewiarygodny.

Ciekawie wygląda alternate reality - tej gry nie znałem, co prawda ekran jest mikroskopijny, nie mozna obracac sie o dowolny kat, ale labirynt jest teksturowany i skalowanie przebiega na biezaco.

Na innych 8 bitowych maszynach niezle wrazenie robi Miconaut ONE (ZX Spectrum - 1987) - surowa, ale ciekawa grafika, oraz Driller (Amstrad 1987) - to już mistrzostwo swiata. Przydałby w CPC Z80 B, bo na zwykłym chodzi jednak zbyt wolno.

A najlepiej wypada w tej dziedzinie Colony (Apple 1987) - ale to już inna klasa komputerów.

Lifespan za to jest chyba grą psychodeliczną :)