http://allegro.pl/atari-65xe-zasilacz-m … 08578.html

Pasjonująca kwota. Ktoś się uparł, że bierze za każdą cenę i już - ciekawe czy to już max. Dziwi mnie upór niektórych, do wydawania kwot 2-3 razy przekraczających średnią cenę takiego zestawu, a realną wartość tak z 4-5x.
Co może być fascynującego w zwykłym 65XE, niby ładnie zachowanym, ale z obitym rogiem i pożółkłymi klawiszami funkcyjnymi? Biel klawiatury też przykurzona...  zupełnie nic wyjątkowego. Chyba, że nie zaczaiłem "leitmotivu" tej aukcji..

Fakt, polskie carty bywają lepsze i gorsze, ale ten jest jak dla mnie wyjątkowo "szorstki", np. ten patent z dolutowanym kawałkiem płytki pod wyłącznik z miedzią wydrapaną chyba wiertłem czy nożem.

Płytka chyba jednak jakimś szablonem robiona po częsci, bo widać udaną, kształtną "1" przy pierwszej nóżce eproma.  Pamiętam, że takie szablony do płytek niektórzy patenciarze wycinali z kliszy rtg, a brakujące elementy "dorysowywało się" ręcznie w fazie drugiej.

Ruskie epromy - cacka z dużym okienkiem,  na białej ceramice i z prawdziwym złotem :) Fajna rzecz.

To może być kwestia TV. Ja mam mały TV Panasonic, w którym występuje następująca anomalia, przy podłączaniu przez Composite, bądź SCART:

65XE, 130XE, 800XE - pal - obraz i kolor ok
800XL - ntsc, pal - obraz ok, kolor ok
800XLF - pal - sprawdzone na kilku egzemplarzach - obraz ok, brak koloru (!). Obraz jest pozbawiony nawet artefaktów, całkowicie monochromatyczny. Wygląda na to, że ten konkretny TV interferuje jakoś z sygnałem koloru generowanym przez płytę XLF.

Na innym telewizorze (JVC i inny Panasonic, starszy) na tym samym kablu Composite mam kolor ze wszystkich powyższych modeli.

Rozbierz klawiaturę i podłóż pod folię kawałek czegoś twardego. Odpal kompa i naciskaj delikatnie palcem miejsca, gdzie są normalnie gumki. Zobaczysz, które klawisze i kiedy łapią, może wyjdzie jakieś przetarcie ścieżek czy coś, bo zwarcie ich do masy (blachy) jest prawie niemożliwe, chyba, żeby ktoś pogiął folię i odsłonił na którejś z warstw ścieżki w taki sposób, że dotykają do blachy. Albo wyciął jej kawałek z którejś z warstw. Mało prawdopodobne. Mówimy oczywiście o wersji klawiatury z folią przeźroczystą, składaną jak kartka papieru, na dwie połowy, rozdzielone plastikową przesłoną. (klawiatura z gumowymi okrągłymi kapturkami pod białym plastikiem).

Druga możliwość, to klawiatura z kontaktami opartymi na gumkach przewodzących, folia jest jednowarstwowa i zielona - od razu widać który to typ. W wypadku klawiatury z zieloną folią moja metoda nie sprawdzi się, trzeba by kłaść na miejsca metalizowane gumki przewodzące, jest to dość niewygodne...

Patent z gumką od ołówka jest mistrzowski. Muszę wypróbować. W odróżnieniu od papieru ściernego czy wełny stalowej ołówek z gumką prawie zawsze się ma pod ręką, czy to w domu czy w pracy.

Stare 130xe i 65xe z płytami posiadającymi 16 i odpowiednio 8szt kosci typu 4164 były praktycznie zawsze dobre. Nie trafiła mi się taka, w której oryginalnie byłby wadliwy GTIA. Dopiero potem, bliżej 1988 i później, a zwłaszcza pod koniec produkcji zaczeły się pojawiać.  Są to niektóre układy z datami produkcji 89XX i 90XX, może jakieś małe partie z datą 88XX też są wadliwe, ale nie wiem na pewno. Najczęściej występują w 800XE made in china. Była chyba swego czasu gdzieś lista, które konkretnie daty są "trafione".

O wadliwym GTIA sporo wiadomo, ale wadliwy freddie? Szczerze wątpię, by było coś takiego. Co do wersji płyt 130xe to spotykane sa dwa rodzaje, z 16 szt. pamięci typu 4164 lub też z 4 kościami typu 4464.

Wersje romu z OS: jest wersja w której jest wyświetlona nadmiarowa ilość klawiszy funkcyjnych, takich, które nie występują w tej serii atari, (OS REV.2) oraz jest wersja OS w której są tylko klawisze występujące faktycznie (OS REV.3). Oba ROMy zdarzają się w 130XE.

Takie "niewypoziomowane" sztuki też mam ze dwie - jest tak jak piszesz - nóżki równe, a atari chwieje się jak pijane :) Mogą być to egzemplarze nieznacznie pokrzywione na skutek przechowywania w niewłaściwych warunkach, obudowa była naprężona i się odkształciła.

Co do obrazu, to poszczególne egzemplarze potrafią różnić się od siebie jakością i to dostrzegalnie, natomiast płyta 800XLF (z freddiem) miała zdaje się przeprojektowany tor video, więc obraz jest mocno inny niż w tych bez freda. Przede wszystkim ma pionowe wstrętne paski, o których piszesz, są one jeszcze wyraźniej widoczne prawie we wszystkich egzemplarzach XE.

Na początek można by prysnąć na folię sprayem Kontakt S używanym w elektrotechnice do zaśniedziałych styków i złącz. Rozpuszcza (lub sprawia, że stają się przewodzące) warstwy tlenków i siarczków. Nie wiem, jak zareaguje ze srebrnym lakierem z taśmy, bo sam nie próbowałem, ale chyba niewiele jest do stracenia. Środek jest raczej delikatny, myślę że nie zaszkodzi. Druga sprawa - scieżki mogą być w tak złym stanie, że metalicznego srebra już praktycznie tam nie ma. Ale to łatwo sprawdzić, jeżeli od drugiej strony, poprzez folię ścieżki są również widoczne jako kompletnie czarne, to niestety nic im już nie pomoże.

Revision C - najstarsza znana mi wersja która powszechnie występuje, płyt z napisem REV. A, ani B nigdy nie spotkałem, mogły to być tylko prototypy, albo małe serie na samym początku produkcji.  Także w sumie niby trzecia wersja, ale nie wiadomo przecież, czy nie było jakichś podwersji np B1 etc. Np. w stacjach 1050 są wersje płyty oznaczone jako REV. D, ale są i E1.. W każdym razie ta sztuka ma dwa kable przy układach ROM, podobnie jak w wersji C, wersja D nie ma tych kabli.

Od strony lutowania mniej więcej na wysokości gniazd joysticka, ale trochę w prawo - pod gniazdem kartridza powinieneś mieć nazwę wytwórcy, kod płyty i rewizję, oraz "made in". Jeżeli nic tam nie ma, to faktycznie to może być jakaś ciekawa stara wersja, poprzedzająca oficjalną Rev. C. Płyt bez oznaczeń producenta i typu nie miałem w ręku, więc może być ciekawa.  Data 1979 na Pokey'u produkcji OKI jest powszechnie spotykana. Pozotałe czipy w normie, daty wskazują na 83 rok.