Ja jestem za, ale...
1) Przede wszystkim proponuję Ci skupić się na poprawie interfejsu. Tekstówki to gry, nad którym często spędza się wiele godzin; do tego dochodzi potrzeba skupienia się na fabule, dlatego wygodny interfejs to dla mnie podstawa. Najważniejsze jest wprowadzanie poleceń (musi być intuicyjne i szybkie) i wyświetlanie opisów (w TZ troszkę drażniło mnie przewijanie tekstu - nowa linia pojawiała się w całości, co zaburzało płynność).
2) Dobrym pomysłem jest dodanie pewnej losowości, żeby nie dało się przejść gry schematycznie. "Secret places" też urozmaicają zabawę.

Ja myślałem o "Tajemnicy wygasłych wulkanów" ("Under the mountain"). Tyle że, jak sama nazwa wskazuje, to nie był film węgierski ani jugosłowiański ;)

Też może być :) Cechą prawdziwej Sztuki jest to, że każdy może ją interpretować po swojemu i mieć przy tym rację.
Teraz Sikor mógłby nie_ogłosić konkursu na tytuł tego obrazka. Ja sam miałbym kilka propozycji ;)

0x100 lat Młodej Parze :)

epi: Kingston z kwiatkiem nie działał z moją Amigą. Dochodzenie wykazało, że nie tylko z moją :)
Żeby nie było, że ogólnie najeżdżam na kwiatka - dwugigowa karta, która nie działała z Ami, hula z Psionem.

pawel: Nie ma nic pewnego na tym świecie ;) Że tak zacytuję klasyków: "u mnie działa". Wydaje mi się, że od czytnika istotniejszy jest wybór karty. Jeżeli AK144 z jedną kartą Ci nie zadziała, zawsze możesz spróbować z inną.

"Pozytywne myślenie do podstawa New Age".
Dla pełnej ochrony ten pan zrezygnował również z innych form myślenia ;)

Niewątpliwie.  Gdybym miał większe umiejętności, na pewno spróbowałbym się pobawić w reanimację. Już samo czyszczenie komputera z tego syfu, który się na/w nim nazbierał, było przyjemne (taki dreszczyk emocji czuje pewnie Innuendo, oczyszczając z piasku posążek azteckiego boga ;) ).
Tak czy inaczej, nie mam ani umiejętności (nad czym zawsze ubolewałem), ani potrzebnego sprzętu i materiałów. Komputer przygarnął Larek.

To ja też się pochwalę, skoro jest okazja :)

Mój ulubiony Psion:

I reszta kolekcji:

Co ciekawe, to chyba pierwszy "popularny" artykuł z modnej ostatnio dziedziny retrokomputerów, w którym nie znalazłem ani jednej bzdury ;)
Mam tylko wątpliwości co do ceny PoFo w 1991 roku - ale i tak artek naprawdę rzetelny.

Kągratulejszyny dla całego timu, jak również dla ekipy HDM :)