Kleju nie kojarzę, może nie zagrywałem się aż tak w to.

Reszta pasuje do http://www.youtube.com/results?search_query=magicland+dizzy&search_type=&aq=f.

Axe, na Atarce najbajdziej podobna do Dizzy gra to Włóczykij. :)

Pamiętam z zamierzchłych czasów, że czytałem, zdaje się w "Bajtku" o tej grze, było to Dizzy II, i była nawet chyba mapa, na pewno jest ta giera na ośmiobitowce, ale nie wiem czy akurat na Atari

... no i Włóczykij - mimo, iż bardzo ładny to mało grywalny. Bo cóż takiego wynika z gry w którą można zagrać 5 minut i zakończyć z powodu wyświetlanego screena radośnie przedstawiającego grafikę pt.: "game over"?? - na Atari w sumie i tak źle nie jest, ostatnio rozmawiałem na ten temat z YerzmYeYem i przyznam, że na ZX Speca gry prawie nie istnieją :) (w tym znaczeniu)

rozwijam :) - o popularności gry stanowi najczęściej łatwość jej przejścia, lub przyjemność grania. Jeśli po 5 minutach widzę "game over" - to stwierdzam, iż pomimo że gra jest "ładna" to z całym szacunkiem mogę ją potraktować jako ciekawostkę :) i nic więcej. Przynajmniej zdecydowana większość tak właśnie postępuje i osobiście należę do tej grupy właśnie :D

Cosi, ale Pinkowi raczej nie o to chodzi. Problem w tym, że jeżeli gra ma wyśrubowany* stopień trudności, to gracz (w tym przypadku Pin) nie ma przyjemności z grania w grę i w zasadzie odpala ją tylko raz, a później rzuca w kąt... Dlatego takie właśnie gry, jak Włóczykij, czy Hobgoblin są dla Pina niegrywalne. Dla mnie taką grą jest np. The Last V8 ;-)
Oczywiście nie każdy się z tym zgodzi, bo są gracze, dla których trudne gry są wyzwaniem i im trudniejsza, tym lepiej i większa satysfakcja z przejścia.

*) pojęcie względne

jest jeszcze bardziej denerwująca rzecz; gra przykładowo jest fajna i miodna, ale nie da się jej skończyć... to jest dopiero TRAUMA...

Dracon - zupełnie się z tym zgadzam. Crowland oglądam czasem - lecz jako screen, gdzie ludzik stoi w miejscu - i nic się więcej nie dzieje. Później następuje nagła utrata życia (rzyci) i na tym kończymy granie w grę. Cosi - co do twojej wypowiedzi, to nawet Spectrumowiec (znany mi osobiście) w większości się z owym twierdzeniem nie zgadza, więc nie wiem jak to jest do końca. Czy to Ty jesteś ortodoksem, czy to znany mi Spectrumowiec jest dziwny :D

HOBGOBLIN - owszem, bo o ile gra jest bardzo ładna to jednak jest na tyle trudna, iż jak ją raz użyłem - to obecnie po prostu leży w pudełeczku w którym została zakupiona :) - jest tam jaki hidden part screen / ficzer?

yerzmyey:  np dan dare jest chyba podobnej trudności jak draconus czy misja. wydaje mi się że po obu stronach są trudne gry, mniej-bardziej grywalne. na spectruma jest ich na pewno więcej.