Speedello
Autor: David Bohlke, wydawca: SoftSide Magazine, rok: 1980.
Jedna z najstarszych, ale nie najstarsza odmiana gry Reversi. Przyjemna dla oka i przyjemnie się w nią gra. Ściśle rzecz ujmując – grałoby się – gdyby nie trzy problemy.
– Pierwszy to efekty dźwiękowe. Szczególnie te w czasie oczekiwania na ruch. Wierzcie mi, już po kilku minutach grania, uszy mogą mocno ucierpieć.
– Drugi pojawia się po dziesięciu minutach, gdy włącza się tryb przyciągania uwagi.
– Trzeci uwidacznia się, gdy zarówno komputer, jak i gracz nie mają ruchu. Program „nie wie” co zrobić. Gra może się wtedy toczyć w nieskończoność, ruch będzie cały czas przekazywany to komputerowi to graczowi, ale z oczywistych względów nic na planszy nie będzie się zmieniać.
Cóż, pogrzebałem trochę w kodzie i dodałem trzy opcje. Zaznaczę, że nie uaktywniają się one natychmiast, a po wykonaniu ruchu przez gracza, czyli naciśnięciu fire.
Q – koniec gry, wyjście do Programu AUTORUN.BAS, a jeśli go nie ma to do edytora BASIC-a.
S – wyłącza/włącza najbardziej uciążliwe dźwięki.
N – nowa gra, czyli restart na wypadek braku ruchu przez obu graczy.
Te trzy opcje dostępne są tylko w wersji zmodyfikowanej przeze mnie.
A jak wygląda sterowanie w obu wersjach? Obsługa tradycyjnie dżojstikiem #1. Trzykrotna próba wykonania niedozwolonego ruchu skutkuje przekazaniem kolejki komputerowi. Niestety program nie sprawdza, czy ruch jest możliwy do wykonania przez gracza. Gra przeznaczona jest dla jednej osoby. Wybór kto pierwszy zaczyna, jest losowy.
Ciekawostką jest wyświetlany czas gry, dzięki czemu celem może być nie tylko zwykła wygrana, ale również osiągnięcie jej w jak najkrótszym czasie.
Wydanie SoftSide (volume 3, number 03) z grudnia 1980, w którym znajduje się listing Speedello, jak i inne numery tego pisma można pobrać z nieocenionej Atarimanii, gdzie dostępna też jest oryginalna wersja BAS.
Wszystkie wersje (BAS-oryginalna, ATR-oryginalna, ATR-zmodyfikowana) i dodatkowo oryginalny (ang.) opis gry z magazynu SoftSide zawarte są w załączniku.
