Ściągasz Maxflash Cartridge Studio i się bawisz w przygotowanie obrazu kartridża typu Maxflash 8Mb. Testujesz tak przygotowany kartridż w emulatorze Altirra. Jeśli działa, to na 99% zadziała też na moim kartridżu 8Mbit.

Co prawda schodzimy z tematu, a nawet z działu, bo to małe Atari, ale z tym Start-em, to na 99% winna jest utleniona już znacznie ścieżka folii klawiatury idąca do klawiszy funkcyjnych, która dalej idzie do diody power, stąd płynący tam stale prąd powoduje szybsze utlenienie tej ścieżki niż innych. Jest to znany problem. Utlenianie zwiększa rezystancję ścieżki aż do momentu gdy jest ona zbyt duża, żeby GTIA mogło rozpoznać poziom sygnału jako naciśnięty klawisz. Start czasami działa a czasami nie, bo na samym styku jest też jakaś tam rezystancja i w zależności jak się uda nacisnąć ten klawisz, to czasem jeszcze zadziała.

Jest możliwość ominięcia tego problemu przez prosty fix na płycie głównej Atari. Załączam zrzut z forum AtariAge, który sobie kiedyś zachowałem. Na dobrą sprawę fix jest tak prosty, że można go zrobić na szybko w samym tylko celu przetestowania czy to będzie faktycznie to. W opisie są trzy rezystory dla trzech klawiszy, ale można zacząć dla testów od podłączenia jednego rezystora tylko dla klawisza Start, będzie wtedy wszystko wiadomo i można wtedy zrobić to porządniej.

Najpierw warto jednak zacząć od innych rzeczy, sprawdzić czy ścieżka gdzieś nie jest pęknięta, przeczyścić styki klawiszy na foliach.

Jeśli nie chcemy ingerować w płytę z tymi rezystorami, lub też folia jest na tyle uszkodzona, że nie da się tego naprawić, pozostaje wtedy wymiana folii klawiatury. Simius miał takie folie, być może ma jeszcze dostępne.

Możliwe w takim razie, że wystarczyło by wymienić kondensatory w tym pierwotnym zasilaczu i to być może załatwiło by temat. Co robisz z tym starym zasilaczem? Wyrzucasz? Sprzedajesz? Gdybyś miał czasem wyrzucać, to przyjął bym chętnie taki uszkodzony zasilacz, może by się go udało jeszcze naprawić kiedyś przy wolnej chwili. Z tym że to nie propozycja żadna transakcyjna:-), bo u mnie takie rzeczy trafiają po prostu do kartonu, jedynie szkoda wyrzucać, lepiej zachować do reanimacji lub na części.

Tak, szczegóły na PW.

Pochwal się na koniec jaki numer seryjny ma ostatni egzemplarz. Nie piszę z przekory, po prostu jestem ciekaw swojej własnej teorii na ile się sprawdzi. Oczywiście rozumiem, że im mniej tych egzemplarzy się sprzeda, tym większa będzie ich wartość kolekcjonerska w przyszłości. Wszystko zależy od celu nadrzędnego.

Takie objawy, że cart raz działa a raz nie, włącznie z tym że nawet nie ruszany przy jednym włączeniu działa, a przy ponownym już nie, to ja u siebie miałem kilka razy z różnymi cartami i każdorazowo była to u mnie wina utleniających się styków. Przy czym kwestia dotyczyła zarówno styków na płytce kartridża, jak i styków w gnieździe w Atari. Spróbował bym jeszcze wyczyścić dokładniej jakimś alkoholem i sprawdził bym styki w gniazdach czy nie są zbyt luźne.
W moim Atari przez długie lata nie był port kartridża używany. Ostatnimi czasy uzywam regularnie i często przekładam kartridże, wpinam, wypinam i zauważyłem, że jak bardzo dużo używam tego złącza, to wszystkie problemy zniknęły. Czyli utleniają się styki i tyle, a jak się często używa, to mechanicznie się oczyszczają z tych tlenków i śmiga wszystko aż miło. Można spróbować tak ze sto razy wyciągać i wkładać kartridż, to może pomóc na taką przypadłość, jeśli oczywiście takowa występuje.

Czyli w starym stylu:-) Który schemat? Masz sprawdzony opis?

Eee, łatwo to zrobić. Naciąć brzeszczotem do metalu te dwie pionowe kreski do odpowiedniego momentu równiutko, następnie starannie naciąć lekko na wierzchu i pod spodem płytki ostrym nożykiem do tapet tą kreskę poziomą i wyłamać prostokącik kombinerkami. Na koniec ewentualnie pilniczkiem poprawić i już.

A dlaczego nie wycięli tego? Warto by wiedzieć na przyszłość. Ja np. jak pierwszy raz zamawiałem płytki do obudowy Sikora kartridża, to tam mam taki prostokątny otwór. Wtedy Chinka napisała mi maila ze zrzutem ekranu jak ona te gerbery widzi u siebie na maszynie i zapytała czy ten prostokąt mają wyciąć czy nie, bo domyśliła się, że chyba ma być wycięty. Poradziła mi na przyszłość, żeby dla pewności robić w gerberach dodatkowy plik *.gko, który zawiera tylko miling. Powiedziała, że taki plik jest dla nich wtedy jednoznaczny i na pewno dobrze wszystko powycinają, bo na podstawie pozostałych plików, to mogą czasem nie zauważyć takich dodatkowych wycięć w płytce. Od tego czasu zacząłem robić w gerberach plik *.gko, bo wcześniej faktycznie nigdy nie robiłem, ale też nie miałem bez tego nigdy problemów tego typu.

Dalej możesz se jeszcze napisać TYPE READ.ME
Ewentualnie możesz napisać STAT to Ci pokaże ile miejsca jest na dyskietce
I ostatni wypas to ICDS takie menu do czegoś tam:-)

Ogólnie myślałem, żeby może jak już kilka osób to odpali i znajdzie się wśród nich jakiś pasjonat, który wie po co chciał mieć ten CP/M (bo ja na przykład nie wiem i zrobiłem to tak bardziej dla sportu:-)), to żeby założyć jakiś wątek, w którym by się opisało jakieś ciekawe zastosowania i przykłady co z tym fajnego da się zrobić (jeśli się da:-)). Bo tak, to wszyscy piszą CPM! CPM!, na to masz masę softu! hura! - tylko ja się pytam jakiego softu, który ma jakikolwiek sens odpalenia tego dzisiaj?:-)

Tak, zapis w grach działa prawidłowo na wszystkich kompatybilnych kościach, sprawdziłem. Dlatego jeśli nie ma potrzeby flashować zawartości z poziomu Atari, to nie ma różnicy jakie kości damy. Postaram się dokupić jednak więcej tych AMD na przyszłość.

Słuchajcie, co do Space Harrier, to ja sobie zrobiłem i używam tą oto wersję z załącznika (ściągnięta od Homesofta). Napiszcie, czy może być właśnie ta, żeby nie było.
Aha, i jak by co, to ja nie handluję grą, tylko sprzedaję sam kartridż -programowanie scalaków to tak tylko przy okazji robię, a gra jest wypuszczona za darmo.

To działa tak, że Maxflash Studio ma jakiś gotowy nagłówek atr-a z gotowym programem flashującym i prawdopodobnie tylko podmienia tytuł gry, który wyświetla się podczas flashowania kartridża i do tego nagłówka dokleja plik bin z wsadem, bo on ma zawsze identyczną postać i rozmiar. Jak ktoś umiał by takie coś zdebugować, czy tam jakoś podejrzeć, to może by się dało np. sprawdzić jakie jeszcze kości umie wykryć ten program, albo też zhakować go tak, żeby działał na sztywno zawsze ze wszystkimi kościami. Tak sobie myślę, że można by też równie dobrze napisać własny flasher do mojego kartridża, ale ja na to nie mam czasu, za dużo to by mnie kosztowało roboty chyba... A może i nie? Hmm, może do tego podejdę kiedyś.