https://pl.wikipedia.org/wiki/Prawo_Godwina
Można by to prawo rozszerzyć na nasze lokalne potrzeby :)

Vader jest czarny :)

Nie oddaje się forsy i władzy bez walki.

Ja również poproszę 1 szt. Rapidusa.

A ja akurat jestem w stanie sobie to wyobrazić, bo akurat ta grupa 50+ to ma już swoje dzieci, które mają/będą mieć swoje dzieci, więc zagłosują w ich interesie. Wiesz - rodzice często uchyliliby nieba dzieciom gdyby tylko mogli.

Inną kwestią pozostaje czy rozdawnictwo zadziała lepiej, niż zostawianie forsy w portfelu, ale w tej materii akurat rządzący też próbują działać. Jakoś poprzednie rządy przez 7 lat nie ośmieliły się podnieść kwoty wolnej od podatku a na wszelkie propozycje odpowiadano: "Nie da się", "budżet straci"...

Trochę mnie zaskakuje też to, że wszyscy czekają na te obiecane pińcet złotych piękny Kawalerze, jakby to był czołowy postulat PiS, a nikt nie pisze o zwiększeniu kwoty wolnej od podatku, czy o 15% CIT. Przecież biorąc te Wasze pińcet zabierzecie je temu, który na nie zapracował. Widać socjalizm jednak głęboko wniknął nawet w pokolenia urodzone w końcówce 70. i po 80.

Znalazłem na forumie jeszcze info o multilinku: http://www.atari.org.pl/forum/viewtopic.php?id=6109

@as: Pin ma SimDrive.
@nosty: Zobacz na schemat. Ten cały "interface sprzętowy" to są transoptory separujące zasilania obydwu maszyn.
Żeby się komunikować między dwoma Atari przez SIO niby powinien wystarczyć skrosowany kabel SIO (Tx/Rx) jeśli użyjesz transmisji asynchronicznej taktowanej wewnętrznie. SimDrive pozwala na emulację stacji dysków za pomocą drugiego Atari i pewnie urządzenie Simiusa realizuje parę dodatkowych funkcji. Warto by go popytać, czy sam kabel ze skrosowanymi liniami Tx/Rx i spiętymi do kupy masami nie wystarczyłby.
Możesz też zmontować transmisję równoległą przez PIA (porty joysticka), wtedy robisz tylko kabel. W ten sposób działała komunikacja z Amigą (oprogramowanie publikowane w ostatnich Tajemnicach Atari) i komunikacja z C64 (miało być w TA) z oprogramowaniem JoyTrans (JAD od strony C64 i Krzysztof Chudziński od strony Atari).

Edit: Atari-Amiga to ATOA - od strony Amigi Piotr Nowak oidp, od strony Atari Marcin Grochowina.

Ja tam koncert uważam za bardzo udany, a najbardziej podobało mi się jak Pinokio naparzał joystickiem podczas hałasowania :)

I tylko na receptę :)

Aha. Pecha. Dziękuję za wyjaśnienia.

Dane modułu .SID ładowane są w obszar MEMLO+zrelokowany kod programu..$CFFF i $D800..$FFBF. W konfiguracji OSRAM obszar ten pomniejsza się o rozmiar kodu sterownika SDFS i bufory SDX (nie pamiętam teraz ile dokładnie tego jest i gdzie leżą).
Następnie zależnie od obszaru docelowego w którym powinien się znaleźć moduł określane są obszary pamięci do zachowania na później tak, aby zwolnić pamięć z której korzysta moduł .SID.
Są dwie strategie - domyślna i awaryjna.
Domyślna stara się zachować obszary z systemem i odtworzyć je po wyjściu z playera.
Awaryjna stosowana jest wtedy gdy nie da się zachować elementów systemu tak, aby je potem odtworzyć i wrócić bezawaryjnie do DOS-a. Wtedy wyjście z playera kończy się powrotem do SELF-TEST-u.
Tryb awaryjny stosowany jest tylko gdy użytkownik na to pozwoli przez włączenie przełącznika w linii poleceń lub zmiennej środowiskowej.
Kiedy dysponuję odpowiednią ilością XRAM programy systemu zachowywane są w XRAM i tryb awaryjny nie ma zastosowania.
Trudno mi podać konkretne wartości, bo zależą od załadowanych sterowników, ilości XRAM i konfiguracji systemu.

Edit: Ale robi się chyba niepotrzebny offtop. Ciekawiło mnie po prostu gdzie leży problem z wymaganiami SDX odnośnie uruchomienia playera SID, no bo starałem się żeby player potrafił poprawnie zadziałać na standardowym Atari XL/XE.