Ctrl+1 ma odzwierciedlenie w SSFLAG ($2FF) na zasadzie odwrócenia wartości (przerwanie klawiatury robi EOR #$FF).

A dlaczego nie przesunąć jedynki w prawo w ramach definicji znaku i użyć jednak trzyznakowych liczb? Coś w guście:

..o. .ooo
..o. ...o
..o. .ooo
..o. .o..
..o. .ooo

Liczba będzie czytelna, bo od poprzedniej kolumny będzie jednak odstęp dwóch pikseli multicolor. Oczywiście 2xx w ten sposób już nie zrobimy :/

Większe pole do popisu daje oczywiście hires co wiąże się z redefinicją zestawu znaków, no i zmianą sposobu reprezentacji niektórych elementów ekranu (może podkolorowanie sprajtami?) oraz podświetlenia kursora (tradycyjny inverse).
Co do wprowadzania liczb - sugerowałbym wtedy wprowadzanie 1..3 cyfr na zasadzie znanej z kalkulatora:
1. Pierwsza cyfra wchodzi w tryb wprowadzania liczby.
2. Cyfry przesuwają się w lewo podczas wprowadzania (intuicyjne).
3. 3 cyfra wychodzi z trybu, aktualizuje pole i przesuwa kursor (albo nie - zależnie od potrzeby).
4. Strzałka lub RETURN wychodzi z trybu i aktualizuje pole.
5. ESC wychodzi z trybu i przywraca poprzednią wartość pola.
6. BKSP połyka cyfrę i przesuwa resztę w prawo.
7. Po połknięciu wszystkich cyfr mamy 0 ale trwamy w edycji.

Mam wrażenie, że markowanie setki kolorem będzie mocno nieintuicyjne szczególnie dla użytkowników mających awersję do dokumentacji.

Uzupełniłem .atr-a o drobne info co jest co, i zmieniłem jednak rozszerzenie zestawu sampli na .DIG. .atr podmieniony w poście 18.

Edit: Dla porównania załączam jeszcze ripa oryginalnej muzyki z BARAHIR-a.

I w CMC+ (zerknij w Atariki).

W załączniku wersja poprawiona.
Poprawek wymagały:
- procedura ładowania sampla (nie przepisywane były $0FF i $1FF bajt sampla),
- procedura zapisu zestawu sampli (zapisywane było $1000 bajtów z obszaru $7E00..$8DFF zamiast $0A00 bajtów z $7300..7CFF).

Dokładny patch:
$9521: $EA $EA
$9548: $0A
$954b: $72
$954e: $72
$9552: $72

Edit: Jeszcze pojedyncze sample wyjęte z CMCSM.

Hmmm. Podejrzewam, że miał być załącznik, ale go gdzieś wcięło... :)

Czy ktokolwiek dysponuje wersjami CMC:
- od Stanley'a - zmodyfikowana tablica basów,
- od Jaskier'a - metrum 3/4 metodą Henryka Karpowicza z Serious#5
i mógłby podesłać?
Uprzejmie proszę o pozytywne ustosunkowanie się do mojej prośby :P

Ale kto, kogo będzie zjadał?

Czy ja dobrze rozumiem, że ustawiasz stały interwał a zmienna LINE odlicza Ci linie w których wykona się kod rastra albo nie? Dlaczego tak?

Czy nie prościej i wydajniej zmieniać wartość AUDF co przerwanie? Mając oczywiście na względzie, że interwał z AUDF jest przepisywany do wewnętrznego TIMER:
- po przekręceniu TIMER,
- po zapisie do STIMER.
Tak więc zgrubsza:

lda intervals
sta AUDF
sta STIMER
lda intervals+1
sta AUDF
lda #2
sta index
...
...
irq:
index = *+1
  lda intervals
  sta AUDF
  rti

intervals .db 0,1,2,3,4,5,6,... i jakie tam interwały nas interesują

Edit: Można też oczywiście uzyskać granulację 1/4 skanlinii albo co do cyklu CPU. No i kod poza przerwaniami powinien być tak skonstruowany, żeby koniec rozkazu przypadał na moment rozpoczęcia obsługi przerwania (żeby sekwencja wejścia w przerwanie nie czekała zbyt długo). Niezależnie jednak od tego timing liczników będzie precyzyjny - jedyne wahania to oczekiwanie na zakończenie cyklu rozkazowego CPU przed rozpoczęciem obsługi IRQ, ale nawet synchronizacja przez WSYNC ma wahania 1, 2 cykle oidp.

Dzięki za wyjaśnienie tej pauzy :) Wrzucę opis do Atariki przy opisie formatu pliku CMS.
Program nazywa się CMC 2000 v 1.02 ale jednak pochodzi z 6.11.1999 - na załączonej dyskietce masz plik CHAOS2K.XEX.
W przykładowej muzyce GRAVE.CM2 na samym początku jest przykładowe użycie rozkazu V:. Po lewej stronie za to przy każdym układzie są 3 wartości głośności. Na dyskietce są też dokumentacje i program do odczytu tychże (nie umiem się nim posłużyć).
Ładowanie muzyki odbywa się analogicznie, jak w SDCMC ale czasem jak program zawiśnie trzeba wcisnąć RESET i ładować jeszcze raz - zazwyczaj się udaje.

Ooooo. Dzięki :)
Są zdaje się dwie wersje tego edytora różniące się sposobem implementacji funkcji głośności i double-play.

Edit: Mogę się za to podzielić instrukcją.

A klawiaturologia w jakimś skrócie (nie znam czeskiego):

Okno song:
- inverse - zmiana trybu normal/double play
- ctrl+e - o pięć linii w górę
- ctrl+d - o pięć linii w dół
- ctrl+c - skok do pozycji 0 (chyba)
- ctrl+n - zmiana nazwy modułu
- ctrl+s - zapis na kasecie w formacie turbo
- ctrl+l - odczyt z kasety w turbo
- shift+esc - wejście do menu dyskowego

Dodatkowe komendy w songu:
- shift+v: zmiana głośności kanału - V: xx ustawia głośność wszystkich kanałów, V: xx yy ustawia głośność wszystkich kanałów pierwszego pokeya na xx, drugiego na yy (wartości podaje się dziesiętnie 00..15)
- shift+m: zmiana trybu odtwarzania - M: 00 to normal, M: 01 to double
- shift+p: pauza - P: xx yy pauzuje odtwarzanie na czas podany w dziesiętych częściach sekundy (ale jak to podać, skoro wartości w polach songu mogą być 00..63?)

W menu narzędzi dyskowych warto uważać na to, co się wciska, bo:
- shift <,> - zmiana napędu
- 1,2,3,4 to fromatowanie, usuwanie, lock, unlock
- space - katalog
- strzałki - przemieszczają kursor po katalogu
- return - ładuje z dysku wybrany utwór

Ale konia z rzędem temu, kto wie, jak ZAPISAĆ utwór na dysk.

No i zauważyłem, że nie lubi się toto z pamięcią rozszerzoną :/ (u mnie zawisa nawet na DOS II/D+).

Tylko kto to był ten "Verte" ? :>