Zamiast tyle gadać, lepiej podrzucilibycie gdzue na siec to i owo z partyzantki. ;)

.http://www.amiga-hardware.com/manuals/1084smanual.lha - po angielsku, niemiecku i francusku

    lda $10       ; save irqens
    sta irqen.sav
    lda #$00
    sta $d40e     ; disable NMI
    sta $10       ; disable IRQ
    sta $d20e

You enable inerrupts this way:

    jsr $e46b     ; enable NMI (VBL only)
    lda irqen.sav ; enable IRQ
    sta $10
    sta $s20e

$$ wymienisz na PLN w najbliższym kantorze ;)

Ładna mi znajomość. Do tej pory kredyt spłacam. ;)

Ja pie*****. W '97 dałem za to 130zł autorowi projektu z montażem do środka, a teraz taka cena.

Chyba zacznę wysprzedawać sprzęt, to sobie samochód kupię. ;)

Pewnie 2.03, bo zdaje sie, że nastepnych nie zdążyłes puścić.

Ile razy ja to już słyszałem...

Kobiety to egoistki jeśli chodzi o związek. Żadna nie była w stanie zaakceptować mojego atarowskiego zboczenia. Niektóre nawet twierdziły, że zdradzam je z Atarką (zwracam uwagę na rodzaj żeński).

Pin: No toś teraz bracie pojechał po całości. :D

Pinek dobrze gada. Jednak nie zgodzę się z jedną rzeczą. Format AtariDOS to pomyłka: ˇ za często pojawia się błąd 164 na dyskietkach zapisanych przez MyDOSa (nawet SD), a czytanych pod innymi DOSami. Wina leży po stronie tego pierwszego, gdyż olewa bajt z numerem wpisu w katalogu (trzeci od końca)
ˇ wielkość katalogu na sztywno ustawiona na 8 sektorów, z czego dla DD druga połówka jest nie używana
ˇ przejście do katalogu nadrzędnego wymaga podania całej ścieżki, bo nie ma w podkatalogu informacji o nadrzędnym
ˇ sekwencyjny dostęp do danych jest jakimś nieporozumieniem; dopisanie czegokolwiek na końcu pliku oznacza odczyt całości, by dostać się do ostatniego bajtu (np. SuperARC i dodanie pliku do archiwum)
ˇ bardzo łatwo plik zapętlić, czyli wpisać do informacji o następnym sektorze nr tego samego sektora
ˇ w formacie AtariDOS II wpis numeru katalogowego w linku, dzięki czemu posortowanie katalogu, czy zmiana pozycji nazwy pliku nie jest taka prosta
ˇ defragmentacja (co potrafi chyba Szperacz Dyskowy) również
ˇ brak porządnych narzędzi dla tego formatu, dla Sparty jest zajefajny DiskRX, którym można edytować dyski nie tylko sektorowo, ale też pojedyncze pliki czy katalogi, a także wyszukiwać takowe w całej strukturze katalogów
ˇ dowolność miesca w jakim może występować VTOC i katalogi (te informacje zapisane są w boot sektorze)
ˇ wbrew pozorom format Sparty łatwiej rozszerzyć dla większych partycji niż w przypadku AtariDOSa
To tyle jeśli chodzi o samą strukturę dysków, teraz SpartaDOS X: ˇ ilość i jakość softu na cartridge'u pozwala odchudzić w zasadzie dyskietkę systemową o połowę
ˇ dostęp do powyższych programów jest natychmiastowy, nie wymaga wcześniejszego kopiowania ich na ramdysk w celu uniknięcia szukania dyskietki
ˇ szlak poszukiwań uwalnia od pamiętania i wklepywania pełnej ścieżki w celu uruchomienia programu
ˇ 9 a nie 8 napędów (teoretycznie mogłoby być ich więcej, ale dla zachowania kompatybilności ograniczono sie do jednocyfrowego numeru napędu)
ˇ pliki config.sys i autoexec.bat świadczą tylko o elastyczności systemu, a nie jego uciążliwości; aby zmienić konfigurację DOSu nie trzeba zmieniać CONFIG.SYS i resetować kompa, wystarczy użyć Config Selectora
ˇ resetowanie? proste polecenie COLD, zamiast jakiegoś magicznego RUN E477
ˇ MemLo poniżej 4kB (w moim przypadku)
ˇ dodatkowa pamięć może być wykorzystana w SDX lepiej niż tylko na ramdysk, w dodatku wszystko obsługuje DOS i nie trzeba męczyć się ręcznie, co uwzględniając ilość rozszerzeń zakrawa na masochizm
ˇ nawet po zimnym starcie ramdysk jest zachowany, co w innych DOSach nie zawsze się udaje
ˇ co to za dziwne ograniczenie ramdysku w DOSie II+/D do 128kB :?:
ˇ można mieć do 3 ramdysków o dowolnej (nie przekraczającej extra ramu) wielkości pod SDX
ˇ pisanie programów pod SpartaDOS X jest łatwe, szybkie i przyjemne, większość niezbędnych funkcji jest wbudowana w system

AY nadal gra mono. Stereo jest na przetwornikach cyfrowo/analogowych, na których można posłuchać 8-bitowych sampli z częstotliwością 50kHz. (np. moduły). STE posiada paletę 4096 kolorów, a ST(fm) - 512 i 2 złącza joysticków analogowych (choć to nie jest aż tak istotne).

Już ktoś za czasów Atari magazynu, z tejże redakcji powiedział, że MyDOS jest SpartaDOSem dla ubogich. :) I ja sie z tym zgadzam.