Szkoda, że nie działa, bo tak ładnie to zrobiłeś...

Diody Schottky'ego Putnik kazał dawać tylko na liniach sterujących.

Kartę taką jak Twoja testowałem u siebie i ona mi prawie działa, tylko mam standardowy błąd na 512 bajcie przy zapisie.
Co ciekawe właśnie taka karta działa chyba z tego co pamiętam jako jedyna poprawnie w egzemplarzu x_angela.

Załączam jeszcze zdjęcie kart, które testowałem. Kolejno:
- ta 512k nie obsługuje DMA, więc nie działa w ogóle, ale na kartach bez obsługi DMA powinno być widać chociaż samą kartę;
- 16GB widzi tylko kartę i widzi partycje, ale nie da się wejść w ogóle na dysk C
- 1GB błąd bajtu 512, ale u x_angela działała poprawnie z tego co pamiętam
- 2GB działa mi idealnie, ale u x_angela chyba nie działała z tego co pamiętam
- 4GB błędy odczytu, da się wejść na dysk C, ale nic nie da się uruchomić, da się podejrzeć krótkie pliki tekstowe

Ja odkąd przesiadłem się na QMEG-a, to już oryginalnego OS-a praktycznie nie używam. Mam w razie czego oryginalny też, do różnych testów itp., ale pod QMEG-iem nie trafiłem jeszcze na nic, co by mi nie zadziałało. Same zalety: turbo w SIO2SD mam wyłączone, więc nie wyskakuje mi ten pierwszy ekran do wciskania klawiszy funkcyjnych w różnych kombinacjach. SIO2SD ustawione na hsindex=6 i w QMEG-u wszystko bez wyjątków zasuwa w turbo, nie zmienia się żadnych adresów, nie ma programów czy gier, które tak nie działają, czy tam czegoś niekompatybilnego, po prostu wszystko śmiga w turbo i już zapomniałem jaki jest dźwięk wczytywania czegoś w normalu. Kolejne zalety QMEG-a: odwrócony option dla basica, zimny reset na shift+reset. To wszystko są podstawowe cechy, dla których QMEG jest dla mnie rewelacyjny. Dodatkowa zaleta, to wbudowany freezer, który działa też rewelacyjnie i dzięki niemu doszedłem po ognik w Montezuma Again:-) Gdyby ktoś się przymierzał do QMEG-a, to polecam wersję 4.04, która jest ostatnią wersją działającą jak oryginał, bez żadnych wodotrysków itp, a która ma poprawki dla lepszej współpracy SIO2SD (nie pamiętam jakie to poprawki, ale we wcześniejszych wersjach chyba SIO2SD nie działało  z prędkościami turbo poprawnie).

Z tymi pinami odwrotnie, to wiem. Nieźle się nakombinowałem, żeby dopiąć przejściówkę przez taśmę w c't IDE. Koniecznie chciałem uzyć taśmy którą miałem pod ręką, a nie miałem żadnej innej, więc z dwóch złączy na taśmie wziąłem po połowie pinów:-) Zasadniczo na szybko myślę, że chyba by wystarczyło przylutować złącze na płytce po drugiej stronie i nam się ładnie by wszystko odwróciło.

Również dzięki za kolejny odcinek.

Sikor, czy na potrzeby tutorialu na obecnym etapie, nie lepiej było by jednak zmienić trochę koncepcję ogólną i zrobić na tyle dużego atr-a, żeby wszystko dało się robić na jednej "dyskietce"?
Myślę, że wówczas opisy były by bardziej przejrzyste, a same operacje dyskowe nie zajmowały by tak dużo miejsca w opisach, dzięki czemu i Tobie było by to łatwiej pisać i czytelnikom było by łatwiej czytać, rozumieć i testować. Tak sobie myślę, że bardziej gładko by się przechodziło przez ten tutorial, gdyby założyć, że robimy to na potrzeby naszej nauki w emulatorze: przecież każdy czyta tutorial na pececie, ściąga na nim te pliki, więc najszybciej też jest je przetestować na emulatorze. Następnie kto ma ambicję przenieść to na prawdziwe Atari, to sobie poradzi już we własnym zakresie układając dyskietki jak mu wygodniej. Ja osobiście wolał bym mieć wszystko w jednym atr i nie zastanawiać się co jest w którym i którą dyskietkę w jakiej kolejności przekładać.

Sam nie lubię emulatorów, ale tutorial łatwiej się w tym wypadku tak testuje. Z kolei ja np. na prawdziwym Atari używam SIO2SD, więc też jest mi wszystko jedno jaki duży jest atr - im większy tym lepiej.

To tylko propozycja, niech się może jeszcze raz wypowiedzą osoby, które wcześniej optowały za takimi a nie innymi gęstościami.

Dla mnie to standardowy obraz z Atari, nawet bym powiedział, że całkiem ładny jak na composite:-)
S-video zrobi ci większą ostrość tego obrazu.
Pionowe prążki, które widzisz na ekranie, to zakłócenia pochodzenia zegarowego, które są normalne w Atari. Przy wyostrzonym obrazie z s-video prążki mogą być jeszcze wyraźniej widoczne, co też będzie normalne.

I jeszcze wyjaśnienie: używasz terminu "kabel euroscart". Euroscart to tylko złącze, ono ma w sobie zawarte różne standardy i możesz przez to złącze podpiąć również composite, a także s-video, oraz RGB. Tylko że bez sensu jest podpinać tamtędy composite, bo będziesz miał dokładnie to samo co masz po zwykłym composite przez chincha; przez rgb małego Atari nie da się podpiąć wcale; a s-video to nie wiem czy 710MP z kolei ma w ogóle na euroscart, a z resztą też to bez sensu było by tamtędy robić, skoro 710MP ma normalne wejście s-video. Zrób sobie kabel s-video wg opisów, albo znajdź kogoś, kto ci taki kabel wykona i to będzie najlepsze co możesz ze standardowego Atari na monitorze 710MP osiągnąć. I jeszcze uwaga drobna: nie spodziewaj się obrazu jak z emulatora, pamiętaj, że to komputer z lat 80-tych, a posługujemy się sygnałami analogowymi raczej niskich lotów, a nie cyfrowymi, do których jesteś w dzisiejszych czasach przyzwyczajony.

Na moim zrzucie sygnałów z poprzedniego posta te czasy są mniej-więcej takie jak pokazano, bo Saleae rzeczywiście jest za wolne, czasy są zaokrąglone do pełnej próbki. Sygnał ma 2MHz a Saleae próbkuje 24MHz, co daje tylko 12 próbek na okres...

To potwierdza moje obserwacje ze zmianą różnych parametrów całego układu, w tym zmiany kart, zmiany GAL-i, dodawanie rezystorów i inne tego typu eksperymenty.
Wiem, że Ci się już zapewne nie będzie chciało, ale ciekawi mi, czy w Twoim interfejsie jak by dać diody schottky zamiast taśmy, to czy by nie pomogło jednak. Diody wpięte między linie sygnałowe a masę w kierunku zaporowym działają jak małe kondensatory, które mogły by "emulować" twoją taśmę 25-30cm:-)
Tak jak pisałem wcześniej, wydaje mi się, że kondensatory 22pF są za duże.

O, a to by było ciekawe, nie wiedziałem o tym. Jeśli tak jest, to by znaczyło, że w standardzie ATA od zarania dziejów występują te problemy, które nas spotkały w interfejsie Putnika. Zaczyna mi świtać, że faktycznie może to być normalne, bo przecież w ATA trzeba montować taśmę 80 żył, a jak założysz 40 żył, to nie działa. To tylko taśma, ale jednak musi być taka i koniec. Wynikało by z tego, że po prostu cały standard jest skonstruowany tak, że musi być wszystko "dostrojone" do siebie. Wtedy próżno szukać błędów w interfejsie Putnika, próżno też szukać jednolitego remedium, bo dla każdej sytuacji uzyskanie stabilności będzie przy innym "dostrojeniu" do lokalnych warunków (chociażby karta CF).
W jednym z ostatnich maili w mojej korespondencji z Putnikiem, powiedział mi on, że niewiele da się polepszyć w działaniu tego interfejsu od strony sprzętowej, bo z założenia on miał być bardzo prosty i taki jest - i że trzeba by skonstruować coś bardziej rozbudowanego, skomplikowanego. Teraz myślę sobie, że pewnie trzeba by wszystko zbuforować przede wszystkim. Ale to już pewnie inna bajka i rzecz dla konstruktorów, którzy by chcieli taki interfejs budować.

W sumie u mnie to też tak na to wyszło:-) Dzięki za potwierdzenie:-)
Generalnie trochę nam to przynajmniej zawęża tematykę "dostrajania" interfejsu, bo wiemy w którym konkretnie miejscu takie dostrojenie trzeba kombinować.

_kriss_ dobrze gada, tylko, że CRT zajmuje miejsce niestety. Pewnego dnia gdy miałem tegoż miejsca już stanowczo za mało, powziąłem decyzję o przesiadce na LCD i okazyjnie kupiłem sobie 710MP za 50zł jakieś 2 lata temu. Nie mam obecnie żadnego CRT i choć wiem, że obraz na nim był lepszy, to nie mając już porównania na żywo, przyzwyczaiłem się do tego co mam. Obraz jest akceptowalny, a monitor wyświetla mi ładnie małe Atari po s-video, duże Atari i Amigę po RGB scart, oraz duże Atari w hi-res przez wejście VGA. Ogólnie jestem zadowolony, bo mam wszystko w jednym i miejsce na biurku na moje elektroniczne klamoty, które podłączam do kompa w czasie prototypowania.

Edit: a jeszcze dodam, że jak się robi kabel s-video, to bardzo duży wpływ na jakość uzyskanego obrazu ma sam kabel. Powinno się użyć kabli ekranowanych a linie luma i chroma powinny mieć odrębne ekranowanie.

Tzn., to jest tak, że ja zauważyłem, że 65XE bez expansion ma zawsze obraz jakby bardziej rozmyty i mdły, a w wersjach z expansion obraz jest ostrzejszy, lepiej na nim idzie osiągnąć efekt obrazu "żyleta", ale za to przy tej swojej ostrości bardziej lubi pokazać zakłócenia pochodzenia zegarowego (pionowe prążki).

A interfejs z tymi kondensatorami 22pF w ogóle działa? Bo wydaje mi się to trochę za dużą pojemnością i mogą się mocno wydłużać czasy narastania i opadania zboczy. Na oko mi się wydaje, że powinien być to rząd kilku pikofaradów. Diody schottky chyba mają pojemność 1 czy 2 pF jeśli dobrze kojarzę, a wydaje mi się, że w moim interfejsie te diody, które zastosowałem, to pełnią rolę chyba właśnie małych kondensatorów.
Kiedyś wygładzałem sygnał PHI2 w małym Atari, to pamiętam, że 10pF już było za dużo, dałem wtedy 5,6pF i mam tak w jednej Atarce, tak że tylko tak piszę, że z doświadczenia do wygładzenia zakłóceń na zboczach taki rząd wielkości wydaje mi się odpowiedni.

Załączam zdjęcie jak u siebie dałem te diody. One u mnie są tylko na liniach sterujących (zrobiłem tak za radą Putnika).
Na zdjęciu widać do których linii przylutowałem diody. Te które dałem to były BAT48, bo akurat takie miałem.
Na zdjęciu widać też kabelek czarny po prawej stronie - proszę się nim nie sugerować, on nic nie robi, tylko tam mechanicznie uszkodziłem podczas prac jedną ścieżkę, dlatego jest dosztukowany.

Jeszcze co do wartości R1: robiłem testy różnych wartości, bo też Putnik podpowiadał, że za pomocą tego rezystora "należy dostroić interfejs do danej karty CF" (cokolwiek to miało znaczyć). Tylko że u mnie zmiany rezystora w zakresie do 1k5 nie robiły różnicy w działaniu interfejsu, natomiast powyżej tej wartości zaczynały się jakieś problemy, ale nie pamiętam jakie. W każdym razie powyżej tych 1k5 długość impulsu była już za duża.

Zrobiłem nawet testy tych sygnałów wchodzących i wychodzących z LS221 przy różnych wartościach R1 i zrobiłem porównanie analizatorem logicznym. Załączam zrzuty porównawcze z analizatora, bo można sobie zobaczyć jak wyglądają te sygnały i w jaki sposób się zmieniają w zależności od R1.
Testy robiłem także płynnie przy różnych wartościach, bo na ich potrzeby wlutowałem tam sobie potencjometr zamiast rezystora, ale na tych zrzutach ustawiałem później sobie potencjometr na różne wartości typowe z typoszeregu, żeby w razie powodzenia eksperymentu móc zastosować wartość istniejącego w rzeczywistości rezystora:-)

A, rozumiem, nie skontaktowałem w pierwszym momencie:-) To by miało sens, bo taśma daje podobny efekt jak te moje diody schottky. One też dodają minimalną pojemność. Może właśnie ten kierunek będzie dobry. Trzeba by doświadczalnie sprawdzić ile tej pojemności potrzeba i na których liniach. A może taśmę taką 80 żył by dać z masą co druga żyła?

No to fajnie, że masz kolejny działający egzemplarz interfejsu. Ale nie jest to zwycięstwo nad całym tematem, bo nadal nie znamy ani powodu, ani uniwersalnego remedium.

Przejściówka, którą Ci wysłałem u mnie działała z moim egzemplarzem interfejsu poprawnie. Miałem 4szt tych przejściówek i wszystkie 4szt przetestowałem z interfejsem zarówno na odczyt jak i na zapis.

U mnie zadziałały diody schottky, u x_angela rezystor na jednej linii danych, u _tzok_'a wymiana przejściówki IDE-CF na inną. Każda z tych zmian prawdopodobnie w sposób bardzo minimalny przesuwa któryś sygnał, lub pochyla któreś zbocza, lub też dodaje gdzieś pojemność niwelując minimalnie zakłócenia...
Nadal mamy sytuację, że interfejs da się uruchomić, ale konieczna jest walka nad każdym egzemplarzem...

Nie, w Hatari jest tak samo, że mam folder windowsa jako dysk i tam się normalnie da nadpisać plik, więc to nie Windows przeszkadza.

Naturalnie, że pod Windowsem nie da się zmienić nazwy pliku w czasie kiedy jest on otwarty przez Steem w Cubase. Jednak gdyby nie dało się zapisywać w emulatorze plików otwartych do edycji w jakimś programie, to przecież cały emulator działał by wtedy tylko do odczytu, no to trochę z lekka bez sensu, nie?:-) Z resztą jak w windowsie otworzysz jakiś plik do edycji np. plik tekstowy w notatniku, to możesz go zapisać z powrotem do tego samego pliku. Tak samo powinno być w Steem, czyli otwiera on plik w Windowsie i go zapisuje. Dziwne to wszystko...

Podniosłem jeszcze wersję Steema do najświeższej Steem.SSE.3.9.4.Win32.D3D, ale jest dokładnie tak samo, bez zmian.