Dla mnie Atari to Atari :)

Mi chodzi o podobieństwa architektury. Ja byłem wychowany na kodowaniu XLki i po przejściu na STE doznałem szoku jak może to być odmienna architektura. Wtedy tłumaczyłem to sobie 16-ma bitami. Dużo dużo później dowiadując się jak powstawało Atari 8bit, kto za nim stal i kto projektował (lub maczał palce w projektowaniu) inne platformy, te różnicę przestały być dziwne. A dodatkowo okazało się ze A500 była dość podobna w programowaniu do Atari xl/xe. W sensie samego zamysłu organizacji kodowania.
I tylko o to mi chodziło.

A to ze było wiele Atari, to inna bajka. Od XLki mialem i STE i chwilowo TT i dostęp do Falcona i pierwsza 64bitowa :) konsole :) I nawet się portfolio przewinęło i PC1.
Jednak najmilej wspominam XLke. STE było super do muzyki, do programowania tragiczne. I tylko kilka gier które używały jego możliwości. Dodatkowo bardzo szybko pojawił się u mnie PC z możliwościami o których Atari mogło jedynie śnić. Chyba to był AMD PR150 z jakimś SB i 3D Virge :) I tak Atari poszło na x-dziesiat lat w odstawkę.

Natomiast

Tak było. XL/XE, a potem Amiga to był scenariusz wielu ludzi - choćby np. WFMH.

Tak. Mi też tak się to kojarzyło, chiptunowy chip SID-o podobny. Wtedy odbierałem to jako trochę za słabe brzmienie jak na 16 bit, nie ten poziom progresu, którego się spodziewałem. Teraz inaczej trochę patrzę.

kropka. :)

Kolesie od JIL 8-bit zrobili Amigę...

Commodore też nie zakładali.

Ja bym się specjalnie "znaczkami" na budach nie przejmował ani nie sugerował, że na coś wpływają. Albo coś jest fajne, albo mniej, albo całkiem niefajne, logo to drugorzędna korpo kwestia.

Coś w tym jest. Dla mnie też znaczek Atari jednak dużo znaczy. Generalnie wszystkie te sprzęty są do dupy, bo to są stare złomy i w dzisiejszych czasach się do niczego nie nadają. Ale my mamy sentyment, kochamy to, bo się na tym wychowaliśmy. Dzisiaj czasami spodoba mi się gra na Amidze, ale C64 jest dla mnie złomem nic nie wartym. Natomiast Atari 8 bit mam w serduchu i jest wartością niewymierną i nieprzeliczalną na nic. Atari ST mimo że nie mam sentymentu, bo nie miałem w dawnych czasach, to jednak mnie ciągnie tym znaczkiem. I jest fajne bo jest Atari. I tyle.

To jest tak samo z motocyklami. Kocham te japońskie. Jeździliśmy z kumplami japonią i wiadomo, liczyły się Honda, Yamaha, Suzuki, Kawasaki. Każdy jeździł czym lubił. Ja jeździłem Hondami i tak się przyzwyczaiłem i pokochałem, że miałem kilka różnych motocykli, same Hondy, i choć przymierzałem się do innych japończyków, przejechałem się czasem innym, to jednak dla mnie Honda to Honda, tylko Honda i nic innego. Tak mi zostało już na zawsze. Jak z Atari.

I to nie znaczy że Commodore jest do dupy, albo że Kawasaki jest do dupy. Po prostu ja lubię Atari i Hondę, a ktoś inny może tak samo ma sentyment do czegoś innego i w 100% to rozumiem i nie kwestionuję.

Sentyment mam do XL/XE bo od niego zaczałęm. Miało znaczek Atari i również się do niego przywiązałem, nie na tyle jednak, by w swoich późniejszych wyborach kierować się wyłącznie jego obecnością. To byłoby nieracjonalne. Ograniczałbym się w ten sposób, stając się niewolnikiem marki.

Teraz mogę pozwolić sobie na nieracjonalność i zbierać wszystko, konstrukcje lepsze i gorsze, zgłębiać i sprawdzać wrażenia. Wtedy nie miałem takiej możliwości i musiałem wybierać co dalej.

Natomiast wg mnie sytuacja tych dwóch brandów jest wyjątkowa, bo przenikają się wzajemnie i przeplatają w symbiotycznym uścisku jak nici DNA. Konglomerat. One się dopełniają.

ładne cacko

A jakby miało być inaczej? :)