Jako szczęśliwy posiadacz (od wczoraj) tytułowego carta mam pytanie - czy ktoś z obecnych posiada może zapas kabelków ECI? Bo nieopatrzenie zamówiłem karta, tyle... Że nie z tym kabel (SIO). Nie pytajcie jak to się stało.

Reasumując - chętnie odkupię taki kabelek, a najlepiej odbiorę w Krakowie :)

Szanowny kolego stRing - piszesz o STE, zadaj sobie zatem pytanie, czy chcesz tworzyć syntetyki, czy jechać z modułami na samplach.

Oczywiście jedyną i słuszną drogą jest użycie YM do syntezy. Przy obecnym oprogramowaniu i możliwościach  STE to najzajebitszy chip do chiptune'ów. WIem, sid, blablabla... Sid nie ma pazura, jest za 'miękki'. Period.

Jeżeli dokonasz wyboru - moduły czy chiptune'y, to dobierasz do tego soft. O graniu na samplach nie wiem nic, ale w przypadku chiptune'ów to wiem, że obecnie najlepiej skoczyć na głęboką wodę i zająć się tematem Maxymisera. Są trackery może bardziej intuicyjne, może mniej, ale tworzenie na Maxymiserze można porównać do zagadnienia basic vs assembler. Po co się zatem ograniczać, skoro Maxymiser to jedynie kwestia obczajenia tworzenia instrumentów - cała reszta jest jak w każdym innym trackerze.  Dodatkowo, w przypadku STE można wykorzystać DMA i przetworniki, zatem do wykorzystania mamy trzy kanały syntezy i dwa kanały digi.

Nie jest łatwo, trzeba trochę zrozumieć zasady generowania dźwięku i wykorzystania na jego potrzeby timerów, buzzera i innych niuansów YM. Ale polecam.

Dobry i całkiem sensowny tutorial jest na na stronie projektu Maxymiser http://www.preromanbritain.com/maxymiser/. Kiedyś, gdzieś znalazłem alternatywny opis z jednego z magów dyskowych, ale musiałbym za tym poszperać ponownie.

Czytacie niektórym osobom w myślach (z zewnątrz nowe podejście, w środku dane dla pojedynczego patternu).

Oczywiście muzyk sobie nie będzie musiał tym zaprzątać głowy. Ma cztery tracki (osiem) na ekranie i se dziarga, a jak wyglądają bebechy, to już kodera sprawa :)

Tebe, no właśnie na tym to polega - zrobić coś z niczego :)

Pokey wbrew pozorom niejednym może zaskoczyć, jednak te możliwości są dosyć dobrze zamaskowane i wymagają dokładnego zestrojenia parametrów dla rejestrów.

Obecnie chyba żaden tracker (nie wiem jak RMT) nie umożliwia pełnego wykorzystania filtrów górno-przepustowych (np. ich zmiana dla każdej kolejnej wartości głośności instrumentu).

Sprawa łączenia dwóch kanałów dla uzyskania jednego 16bitowego leży odłogiem (nie wiem jak w RMT - ale z tego co słyszę, tam się to stosuje żeby uzyskać brzęczące basy) - a to doskonałe pole do popisu dla pełniejszego sterowania częstotliwością instrumentu jak i jego efektami (slide up/down, portamento, itp).

Brakuje pełniejszej kontroli nad tablicami częstotliwości - obecne w większości trackerów cztery podstawowe teoretycznie pokrywają zakres dla zegara 64KHz, ale po przełączeniu na 15KHz górne części oktawy 'odlatują' i przydałoby się to podstroić. Podobnie dla zegarka 1.77 MHz.

Dobrze by było, gdyby zabrał tu głos Miker, bo z tego ci widziałem, sporo kombinował z różnymi eksperymentalnymi brzmieniami (nawet w MPT) - obwiednia trójkątna, itp.

Zauważcie,  że przez takie a nie inne możliwości trackerów, niemal wszystkie atarowskie muzyczki są robione na tym samym komplecie instrumentów. Czas to zmienić :)

`Czy będzie grało nam cztery czy dwa Pokeye, to już pieśń przyszłości. Istotne w przeróbce TMC jest zmaksymalizowanie wykorzystania specyficznych cech Pokeya, które do tej pory nie zostały odpowiednio wykorzystane.

Pytanie podstawowe, które wielu z was się ciśnie na usta - po co program na atarkę, teraz używa się pecety. Odpowiedź: z całym szacunkiem dla pecetów, ich możliwości obliczeniowych i geniuszu twórców emulatorów. Nie są oni w stanie 100% odtworzyć zachowań układu montowanego w małym atari. Poza tym, jak ktoś jest akwarystą, to rybki raczej ogląda w swoim prawdziwym akwarium, a nie na fototapecie na ścianie.

Druga sprawa, to brzmienie. Owszem, dobry muzyk z możliwości oferowanych przez tracker wyciśnie cuda, ale bądźmy szczerzy, ileż można kopiować styl X-ray'a. Na inne kombinacje obecny stan trackera (w zakresie stereo i brzmienia) nie do końca pozwala.

W TMC główną rzeczą która jest przekombinowana, są instrumenty. W TMC2 jest już nieco lepiej (długość instrumentu, potwórzenia), dlatego szansy na stworzenie większych możliwości doszukiwałbym się w wykorzystaniu drugiej/niewykorzystywanej obwiedni. Chodzi mianowicie o fakt, iż podstawowy dźwięk atarowski, aby był ciekawy, musi być poddawany częstej modulacji. Mamy zatem vibratto, slide up/down i inne takie, ale aby aktywnie zmieniać brzmienie pozostaje nam, muzykom, walka z wtrącaniem akcentów. Akcenty jakie są każdy wie. Pomysł jaki mnie męczy od dłuższego czasu:

- więcej kombinacji tablic częstotliwości. Cżęstotliwości powyżej pewnego zakresu nie są dostosowane do np. zegara 15 KHz,

- więcej kombinacji i możliwości regulacji filtra górno-przepustowego. Łączenie (oględnie mówiąc, chodzi o sterowa) dwóch generatorów w jeden nie powinno być niczym zdrożnym, wszak na c64 mają trzy kanały i jakoś im to muzykowanie idzie,

- rozstrzygnięcie umiejscowienia efektów - albo przy instrumencie, albo w patternie rozkaz sterujący (vibratto, itp),

Najbardziej na początku będę się upierał przy aktywnym sterowniu filtrem górno-przepustowym. Chętnie widziałbym to jako oddzielny akcent (np. w miejsce akcentów dodających wartość losową do częstotliwości/nuty). Najchętniej z kolei chciałbym to mieć jako oddzielną tablicę akcentów z parametrami (czyli parametry z głównej obwiedni (zmiana nuty, częstotliwości) + parametry z drugiej tablicy (zmiana wartości filtra).

Zatem, na początek postuluję - poprawić błąd z wpisywaniem wartości do audctl, poprawić sprawę tempa, rozpatrzyć rozszerzenie funkcjonalności instrumentów.

Na początek tyle pisania, reszta wyjdzie w praniu :)

DNSBL nie jest śmieszną inicjatywą, tylko jednym ze skutecznych sposobów walki z podtykanym pod nos śmieciem w postaci niechcianej poczty elektronicznej (patrz -> spam). Na stronach WWW pedofilii, hazardu, faszyzmu i bierek nikt mi na siłę pod nos nie podtyka. Spam z natury się nie pyta, czy chcesz, czy nie. Na tym polega różnica pomiędzy cenzurą wg. kryteriów ojców moralności naszych czasów, a zwykłym zabezpieczeniem przed zapychaniem spamem skrzynek/łącz/serwerów.

Jeżeli chodzi ci o obsługę RGBA przez engine GTK (Murrine), to owszem, jest, działą, ale o tyle jest to dziwne, że muszą być do tego odpowiednio aplikacje spreparowane. Czyt. działąją tylko te, gdzie twórcy uwzgędnili specyficzne właściwości engine'a Murrine. Nadal jest to sposób kombinowany i dla zwykłego usera kompletnie nie do przejścia. A potrzebne jest nowe tchnienie, bo GTK2 niestety się starzeje.

@Dracon

O to właśnie chodzi, że używa się narzędzi i programów które człowiekowi pasują do pracy. Nikt na siłę nie chce nikogo przekonywać do przesiadki na Linuksa - bo tak jak napisali poprzednicy wcześniej, to nie jest system dla każdego. Gdybym bardziej rozwinął się z pracą na Windowsie, pewnie bym miał podobne opory przed Linuksem, ba, być może nawet bym nie wiedział co to jest. Ale od początków rzeźbiłem w serwerach, więc tok rozwoju był dla mnie oczywisty.

Co do tego, że robota Linusa się marnuje, bo aktywiści rzucają hasłą 'to nie jest system dla każdego' - nie sądzę. Linux był przeznaczony jako system serwerowy. Do tej pory jest nieraz niezastąpiony. Kolejny krok rozwoju tego systemu poszedł w stronę desktopów. Początki były jakie był, obecnie przybiera to zupełnie innych barw. A kluczową sprawą pozostają nadal wspomniane wcześniej narzędzia. Masz programy, korzystasz z dobrodziejstw systemu.

Jakie to jest zaniżanie poziomu życia - jeżeli firma fonograficzna zamierza łoić swoich klientów z kasy, to oni po prostu nie kupują (nie powinni?) jej produktów, krzewiąc piractwo. Efekt jest tak, że firma cienko przędzie, klient oszczędza kupę kasy i ma na mięsko do chlebka. Więc nie ubożeje, a całość procederu wygląda mniej więcej jak obecnie :) Choć nie powiem, na płyty audio wydałem sporo pieniążków, na szczęście stopniowo jestem odcinany od tego hobby, bo... brak wznowień starych płyt.

Chyba, że miałeś na myśli ubożenie kulturowe, poprzez ograniczony dostęp do wybitnych dóbr intelektualnych :)

Co do transakcji wiązanej w postaci 'komputer z Windowsem', to tak jakbyś na giełdzie samochodowej mógł kupić tylko samochody z doczepioną przyczepą campingową. Ani ci do końca ona nie jest potrzebna (bo masz inna), odpiąć jej nie możesz, pozostaje zapłacić i wyrzucić. Problem w tym, że po 10ciu latach takiej formy sprzedaży na giełdzie samochodów z przyczepką, będzie on dla ludzi czymś normalnym i zwyczajnym. Tak Windows zagościł u wszystkich.

Synteza? To brzmi interesująco. Sample są dla wapniaków.

Hasło 'głowa do góry' wraz z nawoływaniem do przejścia na inną platformę sprzętową, jest trochę nie na miejscu :) Scenowanie  w większości przypadków to nie szukanie wygodnego miejsca spełniania swoich twórczych zapędów, tylko sentyment do marki. Bo inaczej w imię postępu i wygody wszyscy byśmy już siedzieli na scenie pc.

Poza tym, padło parę głosów o starzeniu się sceny - i to jest prawda, bo starzy wyjadacze nie dadzą rady non stop pisać dem - w natłoku obowiązków to rzecz jasna niemożliwe. Trzeba świeżej krwi, a czym przyciągnąć młodzież, jak nie odpowiednim softem do rysowania/pisania/muzykowania? I znowu, najwygodniej jest to obecnie robić pod pecetem, tylko nieliczni mają luksus rozłożenia na codzień całej atarowskiej platformy sprzętowej.

Tak jak napisał Marek, chodziło nam z Boberem o przedstawienie w demach standardowego zestawu znaków - nawet go nie podmienialiśmy, itp.

A nowy tryb znakowy... To już duży i nowoczesny krok naprzód :)

Jednak przy okazji powraca stary temat (które może był, a może mi się wydaje, że był poruszany), mianowicie dostępność 'źródeł' efektów atarowskich, jak i technik specjalnych. Bądźmy szczerzy, na naszej scenie konkurencyjność miała rację bytu może 20 lat temu, teraz powinniśmy się sprężyć, żeby komukolwiek chciało się coś pisać. A może jest paru młodych zdolnych, tylko brak im czasu na opracowywanie efektu i ew. trybu wyświetlania? I wtedy taka biblioteczka otwarto-źródłowych efektów byłaby fajną sprawą.

Druga sprawa rzutująca na ilość prac (która, jak zauważył Powrooz, jest dramatycznie niska), to chęć odkrywania po 10ć razy Ameryki. Zamiast składać ładne prace ze starych efektów (które to efekty da się przedstawić w różny sposób, wystarczy zmienić parę parametrów, sinusy, itp i już coś innego się dzieje na ekranie), ostatnich aktywnych trzech czy czterech koderów zdaje się czekać na to, aż wpadnie im kolejny odkrywczy pomysł. A na scenie obok klepią te demka jedno po drugim, nie zważając na to, że w każdym jest plazma, coś tam z wektorkami, czy jakieś inne mainstreamowe efekty, które czasem bokiem wychodzą. Dobry produkt (design+efekty+design :)) obroni się sam.

Mam nadzieję, że nowy-stary tryb tekstowy poruszy wszystkich do głębi i postanowią wykorzystać drzemiący w nim potencjał ;)

Szkoda, że nie powstał z tego jakiś ładny projekt Open Source.
Poza tym - jak aLinux, to tylko z siecią :)