Przyjmijmy, że częściowo się mogę zgodzić z argumentami... choć nie podchodzę zbyt poważnie do ludzi którzy godzą się płacić za komputer 50% więcej tylko dlatego, że ma plombę. Nawet gdyby miał i tak bym ją usunął i go przejrzał, zanim bym go włączył po zakupie.

Usunąłem wersję CDR (zostawiłem tylko od STM1), a do PNG wpisałem w tło słowo "replika" w adekwatnych do treści językach.

Dla mnie to tylko bajer, dla wyglądu i tyle. Oryginalne plomby dawały się odklejać i ponownie przyklejać więc nie widzę problemu... a co w takim razie powiecie o replikach kartonów? W epoce niektóre serwisy również miały plomby identyczne z oryginalnymi (tylko bez logo Atari). Jak ktoś będzie chciał to i tak zrobi, a jak ktoś użyej mojej to każdy kto się zna/ma oryginał do porównania to zauważy różnicę.

Tak tytułem sprostowania po latach - to jest oryginalny Megafile 60, tylko przerobiony przez Digital Data Deicke. Cała przeróbka sprowadzała się do wycięcia żeberek maskownicy wentylatora i wstawienia tam metalowej kratki. Wycinane chyba ręcznie brzeszczotem... w podobny sposób "udoskonalali" drukarki SLM804 (DDD laser/8+) gdzie wycinali (w równie finezyjny sposób) w przednim panelu dziurę pod przełącznik "pauzy" (trybu czuwania).

To standardowy interfejs IDE wpinany w magistralę CPU. Tan konkretny jest autorstwa Putnika, ale C'T IDE to podobna koncepcja.

Nie widziałem innego niż programowy emulatora ST na PC... to o czym piszesz nazywa się trybem headless ale miałoby to sens tylko w przypadku aplikacji GEM. Natomiast chyba każdy (a STeEM SSE na pewno) emulator może uruchomić obraz dysku ST lub program PRG/APP we wstępnie skonfigurowanym środowisku przez kliknięcie na pliku ST/PRG/APP.

W tym STf mam zasilacz MeanWella... rewizja D, to ta, którą Exxos nazywa "silly board", czyli ta z CPU nad wycięciem na porty myszy/joysticka. Najgorsza jeśli chodzi o routing magistral.

Trochę przy okazji znalazłem sposób na dostęp do pozostałych partycji na karcie z obrazu Putnika pod Windows 7. Otóż ta przejściówka CF-IDE z wtykiem IDE (pod taśmę), daje się wpiąć w przejściówkę USB-IDE (Unitek Y-1031) i karta jest wtedy widoczna jako dysk stały, zatem widoczne są wszystkie partycje. Dodatkowo da się odczytać... SMART. Jak się okazuje karty SanDiska nie obsługują niestety SMART. Druga rzecz to ta karta Ultra II jest chyba jakąś podróbą, bo jest strasznie wolna, Ultra I osiąga deklarowane 15MB/s, natomiast Ultra II ledwo osiąga 10MB/s.

Mogę spróbować usunąć te diody z linii danych, ale nie sądzę aby to cokolwiek zmieniło. Karta z ostatniego mojego zdjęcia oczywiście jest wykrywana (ja zresztą każda karta CF jaką mam), ale nie widzi partycji na niej.

...i wszystko na darmo (tym razem spróbowałem z rezystorami w rozmiarze 0603 ;) )

Kupiłem też taką kartę i niestety nie działa (nie widzi partycji):

Microdrive niestety nie działa w tej przejściówce.

...natomiast dwie pozostałe przejściówki zaczęły działać w PC. Powodem ich niedziałania były zwarcia, w jednej A02 z PDIAG, a w drugiej D7 z D15.

Wygląda na to, że "umarły" mi 74HC221, twój 74LS221N działa i jestem pewien, że z nim też sprawdzałem... ale nic, dziś nie mam czasu. Zamówiłem BAT43, spróbuję wstawić.

Porównałem pliki bez i z kondensatorami 22pF, w tym drugim część 512-tych bajtów była prawidłowa, zamienione były tylko niektóre (bez kondensatorów - dokładnie każdy).

...a te HC221 niby działają tylko generują dużo dłuższe impulsy niż powinny.

R1 stroiłem za radą Putnika na 180ns, przy pomocy generatora i oscyloskopu. Saleae okazało się zbyt wolne do strojenia, bo tam jest 1 próbka co 41ns...

Niestety kondensatory nie pomogły, ale uszkodzenia pliku są inne. Nie patrzyłem jeszcze jakie, ale na testowym programie dostaję trzy bomby zamiast dwóch, które dotychczas dostawałem.

Kombinowałem z taśmą i wychodzi, że musi mieć ok 25-30cm, żeby działało niezawodnie. Niestety przy okazji tych eksperymentów z taśmami i przejściówkami ubiłem jednego GALa :( Teraz jestem nieco zdemotywowany do dalszych prób, bo mam działający egzemplarz, a moja karta CF z przejściówką bez taśmy w PC też nie chce działać - albo w ogóle się zawiesza na wykrywaniu albo "sypie krzakami". Jeśli pamięć mnie nie myli to standard ATA określa nie tylko maksymalną ale również minimalną długość taśmy sygnałowej.

Jedno czego dzięki moim eksperymentom udało się dowieść, to że problem jest między kartą a interfejsem, a nie między interfejsem a Atari, oraz że sterownik Putnika działa prawidłowo.