Głowic ruszać nie zamierzam. Faktycznie widać tam lekkie przesunięcie, ale to tylko tak na zdjęciu wygląda, nie wiem dlaczego, może kwestia oświetlenia/cieni. Głowice też jak się ogląda pod powiększeniem to nie wyglądają idealnie na równe same w sobie. Te obudowy mają takie trochę nieregularne kształty, krawędzie są z różnych stron bardziej lub mniej zaokrąglone/ścięte - wygląda to tak, jak by to był taki odlew nie idealny, jakby forma, w której to było wykonywane nie była idealnie równa, raczej to kwestia technologii produkcji tego czy coś... Na żywo przesunięcia nie ma w każdym razie i jest wszystko równo - tak mi się wydaje.

Ponieważ mam już tak jak pisałem efekt taki, że na obu stacjach można dyskietki formatować i kopiować, a na drugiej stacji wówczas się czytają, to chyba już zostawię ten temat w spokoju. Jak będę miał oscyloskop, to wtedy spróbuję jeszcze obejrzeć te sygnały wzmocnione z głowic tak jak radził jer. Przy wolnej chwili ewentualnie sprawdzę jeszcze porównawczo formatowanie i kopiowanie danych między tą stacją a amigową - zobaczymy jakie tam będą niuanse.

U siebie mam to wszystko w środku i tylko wszędzie zworki do przełączania na płytkach pcb.
Są to rzeczy, które rzadko przełączam, bo RAM mam cały czas na 1MB Rambo, a tylko czasami przełączam na CS, żeby obejrzeć VideoBlitz:-). System praktycznie cały czas na QMEG, ale czasem coś chcę sprawdzić na XL OS, stereo praktycznie cały czas, ale np. do Lasermanii trzeba przełączyć na mono.
Nie lubię dziur w obudowach, nie lubię też tych brzydkich przełączników, które są w sprzedaży.
Gdyby przełączać rozszerzenia programem, to można by w końcu skręcić komputerek:-)

Chodzi o to, żeby można było przełączać co się chce, uniwersalnie.
Ja sobie na szybko wyobrażam to co używam u siebie: RAM on/off, RAM CS/Rambo, Stereo, QMEG/XL OS/inne systemy, wewnętrzna Sparta on/off.
To taka podstawa dla mnie, ale  można też jakieś wewnętrzne kartridże mieć i przełączać, Basic w różnych wersjach, jakieś tam inne gadżety co kto sobie wymyśli.
Ja tam mam też nadzieję, że jeszcze w życiu skonstruuję mnóstwo różnych nowych rozszerzeń do Atari, a przełącznik uniwersalny pozwoli w przyszłości zawsze dopiąć sobie do niego co tam chcesz.

Ja p*.*, faktycznie ciężko z Tobą gadać xxl: w pewnym sensie stanąłem po Twojej stronie, broniąc Twojego stanowiska przed Pinem, bo w tej konkretnej sprawie myślałem, że można liczyć na Twoją wiedzę, a wiem jaki jesteś wrażliwy na bezkolizyjność rozwiązań, o czym nieraz już wspominałeś przy okazji gadek na temat u1mb. Powiem więcej, to Twoje przewrażliwienie akurat w wypadku przełącznika, o którym mowa w wątku, było by wręcz pożadane, bo taki przełącznik właśnie tak powinien działać, żeby nie kolidował z żadnym sprzętem. W rezultacie dostałem gówno zamiast odpowiedzi... Cóż, dzięki za podbijanie chociaż wątku, może dzięki temu zajrzy tu ktoś jeszcze.

@Mono: bardzo dziękuję za szerokie opisy i odpowiedź zawierająca kompendium wiedzy w temacie. Ciężko jednak coś w tym wszystkim jednoznacznie wybrać, jakieś miejsce w pamięci gdzie by się można zahaczyć, bo zawsze z czymś to będzie kolidowało, lub może kolidować.

Ewentualnie tak sobie myślę, że można by zrobić pełen dekoder adresowy i pozwolić temu kto sobie montuje takie przełączniki po prostu wybrać adres jaki mu pasuje?

Mam też zupełnie odmienną propozycję podejścia inaczej do tematu. Słuchajcie, a gdyby tak pójść inną drogą.
Wtrąciłem się w ten wątek, bo jakiś czas temu sam myślałem poważnie o zrobieniu takiego urządzenia, więc wymyśliłem kilka metod jak to zrobić już po tym jak dostałem bólu głowy, o którym pisze Mono. Jedna z tych alternatywnych metod najbardziej mi się w głowie układała jako "bezkolizyjna".
Myślałem, żeby zamiast podpinania się pod magistrale, zrobić to prościej i podłączyć się z mikrokontrolerem pod port A. Konkretnie rzecz biorąc myślałem o wykorzystaniu którychś pinów joysticka do szeregowej komunikacji między mikrokontrolerem i Atari.
Koncepcja była by taka, że w celu nawiązania transmisji musiał by wystąpić na danym pinie określony sygnał - czyli tak jak pisze Pin program na Atari wysyła jakieś magiczne bajty.

Zasada była by taka: mikrokontroler ma w swej pamięci ustawione przełączniki - kilka, powiedzmy dla przykładu z osiem. Po włączeniu zasilania od razu wystawia na ośmiu nogach tych osiem stanów i to są stany naszych przełączników do rozszerzeń. Stany zapisane są w EEPROM-ie mikrokontrolera.

Jeden z pinów mikrokontrolera połączony jest z którymś z pinów portu A. Na tym pinie mikrokontroler nasłuchuje i czeka na wystąpienie magicznej sekwencji - dzięki temu sygnały pochodzące z joysticka nie są w stanie uruchomić tej sekwencji, a więc ona nie wystąpi. Program na Atari chcąc wysłać coś do mikrokontrolera poprzedza to zawsze magiczną sekwencją, a mikrokontroler odbiera tylko informacje występujące po magicznej sekwencji.
Transmisja może być bardzo wolna, żeby uniknąć standardowych problemów z transmisją - założymy sobie jakąś stałą częstotliwość tej transmisji po stronie mikrokontrolera, którą da się bez problemu uzyskać i wyliczać pętlami nawet w Basicu. Jak piszę może to być bardzo wolne, bo przesyłać będziemy tylko kilka bajtów, więc prędkość nie ma znaczenia.
Trzeba by ustalić kształt ramki, np. kilka bitów "magic", następnie kilka bitów oznaczających typ rozkazu (zapis, odczyt tego czy tamtego), następnie kilka bitów danych (np. stany przełączników do ustawienia, lub nazwy przełączników do zapisania). Przy rozkazie odczytu na drugiej linii wysyłane by były w odpowiedzi dane w taki sam sposób, czyli "magic", typ, dane. To tak z grubsza, oczywiście trzeba by to dopracować, chodzi o zasadę ogólną.

Cała konfiguracja była by zawsze zapisana w EEPROM-ie, więc program do obsługi był jeden i ten sam dla każdych konfiguracji komputerów. Jakoś jeszcze można by konfigurować ile jest aktywnych przełączników, żeby na ekranie mieć ich tylko tyle ile jest używanych - to można zrobić sprzętowo, lub też zapisywać w EEPROM-ie który przełącznik jest aktywny, a który nieaktywny.

@jer: bardzo mi się podobają Twoje porady praktyczne, sam jestem z wykształcenia elektronikiem, i przypomina mi się, jak w szkole uczono mnie kombinowania i myślenia, a nie tylko obsługi dostępnych sprzętów. Wiele rzeczy da się zrobić na różne sposoby, a też trzeba sobie często radzić tym co się ma pod ręką. Większość ludzi współczesnych na informację "brak dostępu do oscyloskopu" powiedziała by, że trudno i zrezygnowała z tematu, a takie rady jak Twoje kręcą zabawę dalej do przodu. Mam akurat woltomierz wskazówkowy, kiedyś bardzo porządny przyrząd, którego kumple mi pozazdrościli, bo nie mieli nic, a dziś leży gdzieś na dnie w kartonach. Myślałem, że już nigdy do niego nie wrócę, ale chyba poszukam go i wróci do łask:-)

Wracając jednak do tematu. W nocy nie mogłem spać, więc usiadłem jeszcze do tego flopa:-) Rozebrałem go i przeczyściłem dokładnie jeszcze raz wszystkie ruchome elementy izopropanolem, a następnie nasmarowałem oliwką prowadnice zespołu głowic i całą resztę. Obejrzałem pod powiększeniem ustawienie głowic i wydaje się na oko być ok. Załączam zdjęcia, zrobione telefonem, więc jak zwykle takie sobie, ale coś tam widać.
Konstrukcja w tym flopie jest trochę inna: nie ma tutaj typowego silniczka z przekładnią ślimakową przesuwającego głowice, a zamiast tego jest krokowiec z przekładnią wykonaną z paska blachy odpowiednio wyciętej i nawijanej na oś silnika. Nie wiem czy taki typ przekładni jakoś fachowo się nazywa, ale też załączam zdjęcia jak to wygląda.

Po wyczyszczeniu i nasmarowaniu wszystkiego faktycznie mam poprawę. Jest teraz tak, że wszystkie dyskietki formatowane i zapisywane na jednej stacji czytają się na drugiej i odwrotnie.
Jednak zastanawia mnie przypadłość, która nadal mi niestety pozostała. Mam kilka starych dyskietek z grami, które były nagrywane w dawnych czasach, nie przeze mnie, nie wiadomo na jakiej stacji. I te stare dyskietki bez problemu działają mi w pełni poprawnie na Epsonie, natomiast na NEC-u prawie wszystkie ścieżki pokazują błędy i nic z tych dyskietek nie działa. Wygląda to trchę tak, jak by może te dyskietki jednak były źle zapisane, może stacja, na której były zapisywane miała przestawione nieco ścieżki, a Epson ma po prostu trochę większą tolerancję tego odczytu niż NEC?
W dawnych czasach nie miałem stacji dyskietek, powiedzcie jak to było z Waszych doświadczeń: czy często bywało tak, że dyskietki zapisywane na jednych komputerach miały problemy z odczytem na innych?

Czujnik ścieżki zerowej faktycznie ma bardzo dużą tolerancję tak jak pisze jer, i też nie ma związku ani wpływu na ustawianie się głowic na pozostałych trackach. Wiem to, bo z ciekawości przesunąłem ten czujnik trochę w różne strony i patrzyłem jak się zachowuje stacja. Można czujnik przesuwać dość znacznie w obu kierunkach, a stacja i tak wszystko czyta poprawnie, jedynie zbyt dalekie oddalenie czujnika powoduje stukanie głowic, w sensie że dojeżdżają do końca aż do ograniczenia fizycznego.
Krokowiec natomiast ustawia się zawsze w tych samych pozycjach przy ustawianiu danej ścieżki, więc wnioskuję z tego, że gdyby chciało się delikatnie przesunąć offset wszystkich ścieżek naraz, to trzeba by po prostu delikatnie obrócić cały silnik krokowy. Jednak tego nie robię, bo tutaj obawiam się, że popsuł bym bardziej, a póki co wydaje mi się, że nie tu był pies pogrzebany i na razie stacja chyba pracuje w miarę poprawnie.

Artu2tu, może też wymiana na ACT, chociaż ja w ten trop celuję trochę na ślepo. Dobrze by było w obu Waszych przypadkach porównać działanie tych Sonari na innym egzemplarzu Atari, najlepiej na nierozszerzonych płytach z ECI, ale też na jakichkolwiek innych płytach też by dało pogląd gdzie w ogóle szukać problemu.

@jer dzięki za sugestię, to faktycznie prosta rzecz do zbadania i być może uda się w ten sposób naprawić wszystko. Spróbuję tak zrobić, ale nie mam chwilowo oscyloskopu, więc muszę chyba temat zostawić w spokoju na jakiś czas. Jak nie wymyślę nic innego i już żadne czyszczenie i smarowanie nie pomoże wcześniej, to wrócę do tematu z oscyloskopem za jakiś miesiąc.

Dziesiąte części mm widać gołym okiem przy takich drobiazgach, a pod lupą to aż za wyraźnie. Mimo wszystko sprawdzę.

Może trochę źle się wyraziłem o rozlokowaniu błędów. One nie są losowo w sensie, że na jednej dyskietce jest ich pełno w różnych miejscach. Losowo miałem na myśli, że na niektórych dyskietkach są na początku, na niektórych w środku, a na jeszcze innych pod koniec. W zasadzie jest to zawsze grupa błędów obok siebie. I teraz na danej dyskietce może to się zaczynać od którejś tam ścieżki i być błąd przez kilka ścieżek dla obu głowic, i tak jest najczęściej. Na innej dyskietce błędy zaczynają się od samego początku do jakiegoś tam momentu np. przez 1/4 wszystkich ścieżek i potem jest już dobrze. Na jeszcze innej może być początek dobrze, od którejś ścieżki błędy, do jakiegoś momentu lub do końca. I te przypadki występują w większości. Natomiast rzadko jest tak, że jakaś dyskietka ma np. tylko 3-4 ścieżki po jednej stronie błędne - i to też obok siebie wówczas.

Wnioskuję z tego, że zgodnie z Twoim opisem podejrzany jest offset zera - jak rozumiem ścieżki zerowej, czyli przesunięcie wzdłuż ruchu głowic, tak? To by pasowało do reszty objawów, bo przecież jak formatuję dyskietki, zapisuję i czytam tylko na tej stacji, to wszystko działa bez żadnych błędów. Na początku pisałem o tym, że nie chciała mi się formatować jedna dyskietka, ale ona jest kiepska i generalnie ma jakieś błędy, więc odrzuciłem ten trop. Reszta działa dobrze.

Odrzucam też problemy stabilizacji obrotów, bo jak pisałem nie mam losowych błędów w obrębie tej samej danej dyskietki. W międzyczasie jeszcze sprawdziłem kondensatory, ale one są w porządku.

Reasumując zajmę się offsetem ścieżki zerowej tylko, a nic innego nie będę grzebał i zobaczymy jakie będą efekty. Być może też sprawdzę na początek jeszcze raz sam ruch głowic na prowadnicach, może tam coś jest, jakiś syf, brud, albo coś w tym guście.

A przy okazji FastCopyPRO gdzie znajdę?

Mam FastCopy III, nie mam PRO, czy to robi różnicę? O co chodzi z "wzorem błędów odczytu" - jeśli o to, które ścieżki mam zielone a które czerwone, to sprawa jest powtarzalna dla danej dyskietki - ale nie ma jednolitego wzoru, zarówno na górnej jak i na dolnej głowicy występuje błąd i nie ma tak, że np. zawsze na początku, albo zawsze na końcu dyskietki - te błędy są w różnych miejscach na różnych dyskietkach, ale powtórzę, że jak na danej dyskietce mam błąd w danym miejscu, to zawsze jest w tym samym.

W weekend mogę się jeszcze tym trochę pobawić, stację czyściłem, ale nie smarowałem nic. W weekend mogę jeszcze spróbować raz rozebrać stacyjkę i faktycznie dokładniej wyczyścić prowadnice i przesmarować delikatnie. Postaram się też na porozbieranej stacji zamknąć ją bez dyskietki i obejrzeć pod lupą jak się schodzą głowice, bo doczytałem, że jest tam taki rowek i muszą być idealnie równo względem siebie, to będę przynajmniej wiedział czy to jest dobrze. Ewentualnie sprawdzę też jak się ta stacja zachowuje na Amidze, bo jak szukam po necie informacji, to wyskakuje mi oczywiście 100 razy więcej stron amigowych, no i na Amigę jest cała masa softu do diagnoz tego typu, a na ST raczej niewiele jest:-(

Tego nie wiem jak tam się ten diskchange steruje. Ale jak zmieniam dyskietkę, to STE wie że zmieniłem. Tak samo mam na Epsonie identycznie, czy o to chodzi? Nie miałem nigdy stacji, która by tego nie rozpoznawała odpowiednio, ale miałem tylko oryginalnego Chinona w STFM, a teraz tego Epsona w STE, tego NEC-a, o którym jest wątek, no i Goteki, których używam. Wszystkie te stacje zachowują się tak samo przy zmianie dyskietki, a przynajmniej ja różnic nie zauważyłem. Domyślam się, że pewnie niektóre stacje nie dają sygnału diskchange, i wówczas Atari trzyma w pamięci odczytaną tablicę FAT z poprzedniej dyskietki, czy o to chodzi? Taką sytuację mam jak zmieniam w trakcie pracy AB/BA - wtedy trzeba otworzyć okno flopa i wcisnąć Esc, co wymusza ponowne odczytanie tablicy FAT i wszystko jest ok.
A w załączeniu zdjęcia tego NEC-a. Ma tam jakieś zworki, jedna służy do ustawiania numerów napędu, druga nie wiem do czego, oprócz tego sa jeszcze jakieś do przelutowywania itp. Ale mi ta stacja wpadła w łapy zamontowana w pokrojonej obudowie po SF354, więc ktoś ją wcześniej używał z ST, dlatego zakładam, że wszystko musiało kiedyś działać poprawnie, a zworki były też dobrze ustawione.

Stacje tak, obie 720k.
A co do regulacji, to chyba w 5,25 tylko tak było? W 3,5 cala nie ma też żadnych pasków, ani innych przekładni, to już inna konstrukcja jest. Widzę, że jest silnik trójfazowy, który bezpośrednio kręci dyskietką, a na jego kółku jest magnes i halotron obok, więc wnioskuję, że prędkość obrotową reguluje elektronika.

Lista dodatkowa na płytki Sonari (dostępnych 5szt.):

1. MGor 1szt
2.