Płytki z błędem to była tylko pierwsza zupełnie seria 10szt płytek, a kolejne już były zawsze poprawne. Jednak błąd w tamtych płytkach polegał na tym, że w ogóle nie był podłączony sygnał OE na pamięciach i wtedy efekt tego jest taki, że pamięci rozszerzonej nie ma w ogóle, a więc u Ciebie sun to na pewno nie jest ten problem.

Ale w sumie dlaczego? Przecież napisano już, że zarówno Syscheck jak i rozszerzenia Zaxona jednak działają na 130XE. Działają zapewne dlatego, że skoro przy zapisie te same dane nam się zapiszą jednocześnie do pamięci rozszerzonej 130XE i tej na zewnętrznym rozszerzeniu, to również przy odczycie odczytają nam się te same dane z obu pamięci, a więc nie będzie żadnych zwarć ani przekłamań. Źle myślę?

W Road Race da się zapisywać i odczytywać listy rekordów na poszczególnych trasach, przy czym tam jest to nawet dość rozbudowane, bo na każdej trasie można mieć tych list kilka i się je dowolnie wczytuje, wtedy jak wskoczymy na listę po przejechaniu trasy, to jesteśmy zapisani na tej liście, którą wybraliśmy. Może być więc tak, że np. każdy ma swoje listy: mama, tata, babcia, dziadek, szwagier, i kilkoro dzieciaków jeszcze, bo łącznie chyba z tego co pamiętam na każdej trasie może być 8 czy 9 list.

Z niewymienionych, jeszcze His Dark Majesty też zapisuje postępy.

Ta masa powinna być gruba i jak najkrótsza, najlepiej przylutować to tak jak na zdjęciach było u xangela jak pokazywał tą płyteczkę na samym początku.

Uuu panie... Nie wyobrażam sobie tego używać, trzeba mieć już na zawsze całą tą instrukcję przypiętą nad biurkiem, a osobiście gdybym miał sobie przestawić np. system na inny, a przypomniał bym sobie jakie w tym celu trzeba zrobić wygibasy, to bym już wolał wyłączyć Atari i iść sobie pojeździć zamiast tego na rowerze.
Nie wspomnę już o tym, że niektóre kombinacje klawiszy kolidują z funkcjami QMEG-a.
Jak dla mnie idea jest tutaj fajna, urządzenia fajnie pospinane sprzętowo, ale obsługa tego wymaga zatrudnienia architekta od konstruowania menu/interfejsów użytkownika.

Brawo! Świetne wieści, trzeba przetestować, choć obecnie również nie dysponuję czasem podobnie jak Sikor...

Zapowiada się to wszystko bardzo obiecująco :) Dzięki xxl, że masz taki kierunek jaki masz w tej kwestii :)

No to ani pierwsza, ani druga wersja tego co wcześniej pokazałeś nie brzmi tak samo jak to co teraz. Druga wersja odpada całkiem w tym porównaniu, a pierwsza ma bardziej zbliżone brzmienia, ale coś tam właśnie się z tymi częstotliwościami na basach rozjeżdża. Kurde ciężko to jest tutaj ocenić, bo te dźwięki w oryginale są bardzo niskie, w nich wchodzą jakieś alikwoty i harmoniczne, które gdzieś tam się gryzą, ale nie umiem powiedzieć co dokładnie... Poczekajmy na wersję ostateczną skoro mówisz, że coś tam jeszcze dłubiesz. Nie chcę oceniać utworu, ale zwyczajnie warto zrobić, żeby brzmiał tak, jakie intencje miał autor.
Co do tych kwestii taktowania układu itd., to myślę, że w takim razie musiała by być muzyka tworzona na takim samym sprzęcie na jakim ma później grać, albo jeśli to idzie ustawiać, to powinien wraz z utworem być podany zestaw parametrów, bo nie można zostawić dowolności ustawiania np. częstotliwości generatorów jeśli robimy odtwarzacz, który ma odtworzyć dokładnie to co autor napisał.

A, rozumiem, czyli w sensie, że to kartridż w wersji niekoniecznie do grania, tylko do napawania się kolekcją :)

Jakiś czas temu robiłem sobie obróbkę drzwi wejściowych do domu po ich wcześniejszym zamontowaniu i była potrzeba zrobienia równego nadproża, które miało być lekko wycieplone i potem otynkowane. Było mało miejsca, styropiany żadne ani nic takiego by się tam już nie zmieściły, to docieplenie miało mieć około 1-2cm grubości, więc wymyśliłem sobie to tak, że zrobiłem konstrukcję z desek na wymiar, deski owinąłem workiem foliowym i w powstałą przestrzeń wpuściłem pianę montażową. Po zaschnięciu piana uzyskała idealnie równe i gładkie kształty (płaszczyzna desek), a po zdjęciu desek folia odeszła od piany bardzo łatwo, pozostawiając  gładką powierzchnię z tej piany. Wpadłem wtedy na pomysł, że w taki sposób można uzyskać dowolny kształt i zrobić sobie np. wypełnienie do pudeł z jakimś sprzętem.
W zasadzie wystarczyło by jako wzorzec zrobić sobie karton o identycznych rozmiarach jak ten oryginalny, wypełnić go folią, owinąć Atari workiem foliowym i szczelnie okleić, wsadzić do tego kartonu unieruchamiając w odpowiednich odległościach od ścianek za pomocą płaszczyzny z kartonu, która przy okazji przedzieli nasze wypełnienie na dwie połowy, żeby się dało je rozdzielać i otwierać w ten sposób. Jak się już zrobi taką konstrukcję, to przestrzeń wypełniamy pianą montażową. Po wyschnięciu wywalamy kartony i folie i powinniśmy uzyskać w ten sposób idealne wypełnienie. Na koniec te wypełnienia być może można by potraktować jakimś środkiem malująco-zabezpieczającym powierzchnię, albo i nie, zależy jaką pianę zastosujemy, bo te są bardzo różne. Te najpopularniejsze żółte najczęściej bardzo utleniają się z czasem jeśli niczym nie są pokryte, ale miałem taką zielonkawą w kolorze pistacjowym, z którą się coś takiego nie działo.
Tak rzucam temat, bo mi się ten mój pomysł skojarzył teraz, może ktoś miał by ochotę spróbować.

Super:-)