Przycisk przelutowywałem kilka razy... (wersja +) za każdym razem zmniejszając blachę... uszkodziłem przy tym ścieżkę, pola lutownicze i jedną z nóżek przycisku... (głównie problemem było wylutowywanie, ale też cięcie blachy aby nie zgiąć / przeciąć nóżek przycisku), a także niepotrzebnie podciąłem "żebra" góry obudowy...

Patrząc na rysunek obecnej płytki wydaje się, że problem wysokości został rozwiązany i przycisk wpuszczony jest w płytkę.

Kolejnym istotnym problemem jest odległość zamontowania przycisku od krawędzi płytki, co chyba też zostało uwzględnione. Przycisk musi być cofnięty względem krawędzi płytki o ok. 1mm, gdyż lekko pochyła ścianka obudowy kartridża zabiera ok. 1mm miejsca, co nie pozwala, aby przycisk był zamontowany przy samej ściance. Przy takim montażu płytka była lekko przekrzywiona, a klips z obudowy nie łapał płytki... trudno było zauważyć czym jest to spowodowane.

Jak się zorientowałem to przycisk z przyciętą blachą wlutowałem odchylony.

Jeżeli przycisk zostanie tak zamontowany, to poza otworami na przycisk i przełączniki nie powinno być konieczne żadne inne cięcie wierzchu obudowy (niektóre luty mogą nieco zawadzać o "żebra", ale można je tak przygiąć i dać mniej cyny, że się zmieszczą - tak jak to przewidywałem).

Otwory początkowo zrobiłem dość ładnie, jednak nie do końca w dobrych miejscach, a później wyszło jak wyszło... dopiero jak to jest zmontowane można by było pomierzyć i otwory w kolejnej obudowie wykonać precyzyjnie.

Czytałem, że układ PLCC można wyjąć gdy pod podstawką w płytce jest wykonany otwór, nie wiem jak jest w praktyce z otworami, ale tu zostaje użycie ekstraktora PLCC, więc może na przyszłość byłoby dobrze gdyby takie otwory były.

---

Przy powyższej przeróbce gdybym ją robił kolejny raz, ścieżki przeciąłbym nie skalpelem (dosłownie), a nawierciłbym lekko cieniutkim wiertłem. Użyłbym też cieńszych przewodów i być może rozważyłbym inne połączenie zamiast skrobania lakieru na łączeniu oznaczonym nr 5.

---

Tak na marginesie mogłaby powstać wersja 3-4 flashowa (zmieści się ;)) do sterowania zabraknie chyba nóżek w GALu, ale można przełączać flashe przez demultiplekser lub przez bramki NAND (przy 3-ech flash-ach jeden NAND jako negator) :). Układy oprócz flashy i GALa można by było zastąpić mniejszymi odpowiednikami lutowanymi powierzchniowo. Nawet przylutować po obu stronach płytki.

Mogłaby powstać też wersja plus z układami w obudowach DIP :)

[Można też przerobić SIC! na SIC!+ co wymaga podobnych przeróbek jak prototypowa wersja SIC!+ na aktualną :) Ale bez nowej płytki trzeba by było flash-a na flash-a nalutować ;). Ew. odwrócony od spodu płytki :O.]

@paptak https://www.atari.org.pl/forum/viewtopi … 01#p304001

Ale... nie było tu informacji, a okazało się, że w wersji finalnej zostało przeprojektowane sterowanie przełączaniem aktywnego układu flash i ta wersja jest niezgodna z aktualną.

Także dla wszystkich, którzy mają tę wersję i myśleli, że coś źle zrobili - instrukcja jak przerobić ją na aktualną :)

Przeróbka SIC!+ prototyp -> SIC!+ aktualna działająca wersja:

- usunąć scalak U7 (na górze pod diodą)
- usunąć scalak U6 (na dole pośrodku)
- usunąć kondensator C7
- przeprogramować U4 aktualnym wsadem (albo zaprogramować nowy GAL albo PALCE)

Pięć cięć (tego co w nawiasach kwadratowych NIE ruszamy - wstawiłem aby było wiadomo od czego odcinamy/odcięliśmy - do pomiaru):
Na wierzchniej stronie płytki (tam gdzie są luty):
A. przeciąć połączenie przy U4 16 [x U1/U5 28]
B. przeciąć połączenie przy U4 7 [x U1/U5 7 - 7 na złączu]
C. przeciąć połączenie przy U4 15 [x U3 17 - U2 19]
Na spodniej stronie płytki (tam gdzie są elementy):
D. przeciąć cienkie połączenie wychodzące z lewej strony rezystora R2 (ścieżka wchodzi pod oznaczenie JP2) [x U1/U5 1]
E. przeciąć cienkie pionowe połączenie po prawej stronie rezystora R2 (połączenie od środkowego styku jp2) [x U2 12 - U3 11]

Osiem plus jedno - połączenia:
Na wierzchniej stronie płytki (tam gdzie są luty):
1. w miejscu po U6 połączyć 2 - 3
2. w miejscu po U6 połączyć 11 - 12
3ab. połączyć U4 16 - U7 6 oraz U6 4 - U6 6 [alternatywnie U4 16 - U6 6 (albo do U1 22)]
4. połączyć U4 15 - R2 patrząc od strony lutowania z prawej strony rezystora (centralnie nad otworem)
5. połączyć środkowy pin przełącznika jp2 z masą (np.: zeskrobać lakier pomiędzy przyciskiem, a przełącznikiem i połączyć masę ze ścieżką, albo bardziej elegancko po drugiej stronie płytki do najbliższego punktu masy)
6. połączyć U4 7 z U2 19
7. połączyć U2 12 - U1 1 (jest połączony z U5 1)
8. połączyć U4 9 - U1 28 (U4 9 jest połączony z polem 2 złącza, a U1 28 z U5 28)

Sprawdzić połączenia (czy prawidłowo przecięte i połączone, czy nie ma zwarć?)!

Widok od strony układów:
U7 [miejsce po 74x74], U4 [GAL (zaprogramowany nowym wsadem)]
U3 [74x244], U2 [74x273]
U5, U1 [FLASHe]
U6 [miejsce po 74x00 - NAND] {w starszej wersji było 74x32 - OR}

Koniec.

Edit 1, 2 i 3... :)

W czasie gdy montowaliśmy te prototypowe SIC!+ ściągnąłem kilka "obrazków", m.in. udostępniony schemat nieco wcześniejszej wersji, różnice na szczęście są niewielkie.

(Wcześniejszy prototyp SIC!+)

W naszej wersji zamienione zostały bramki OR na NAND i wyeliminowana została negacja zrealizowana na tranzystorach. Prawdopodobnie różni się też wsad GAL-a.

(Wcześniejsza wersja płytki, jednak połączenia i elementy odpowiadają naszej [brakuje tylko jednego z kondensatorów])

Schemat wcześniejszego prototypu posłużył mi więc za punkt odniesienia. Wyraźnych zdjęć gołej płytki nie mam, także korzystałem z dostępnych, na których widać fragmenty.

W wersji finalnej sterowanie zostało uproszczone i zrealizowane wyłącznie na GAL-u (nowy wsad). Dzięki czemu wyeliminowane zostały dwa najmniejsze układy i jeden kondensator. Przełącznik nr 2 prawdopodobnie zmienił swoją funkcję. Na wielu wcześniejszych zdjęciach (np. na powyższym) w jego miejscu jest jumper albo nie ma tego przełącznika wcale.

(Aktualna wersja SIC!+)

Obecnie ten przełącznik jest wręcz niezbędny - umożliwia przełączenie aktywnego układu przez co daje możliwość wyboru który układ będzie w danym momencie uruchamiany. Jak już pisałem w innym wątku - na przykładzie Laury RNG i Laury RNG Revolve - można się w ten sposób przełączać w czasie działania programu miedzy tym samym programem zawierającym inne dane, co można ciekawie wykorzystać (można taki efekt uzyskać software-owo i przełączać np. z klawiatury, jednak oczywiście program musi być do tego dostosowany). Przełącznik jest też potrzebny przy robieniu dumpów (wybrana kość) i flash-owaniu plików bin 512kB (przy zapisie działanie przełącznika jest odwrócone).

(Rev. 1.1 - rekonstrukcja naszej wersji; zaznaczone ścieżki, które w Rev. 2 zostały zmienione)

(Rev. 2 - przeróbka z rev. 1.1 - czyli to co nas interesuje najbardziej)

(Rev. 2 - aktualna - dla porównania)

Zdjęcia przerobionej płytki wraz z oznaczeniami:

Spód:

Na spodniej stronie dwa cięcia D i E (ja zrobiłem drugie z nich na wierzchniej stronie, ale nie polecam) i widoczny brak trzech elementów (zostawiłem podstawki, ale nie można w nie wkładać już układów!)

[Przy JP2 uszkodziłem drugą ścieżkę - nie ma to znaczenia.]
[Zielony przewód na tej stronie (powyżej) - bo uszkodziłem ścieżkę przy przycisku - normalnie niepotrzebny.]

Wierzch:

Na wierzchu 3 cięcia i wszystkie 9 (8+1) połączeń.

Łączenia 3a i 3b są to dwie części jednego połączenia (znaki równości w dwóch kolorach oznaczają które nóżki się łączą na płytce).
Oznaczone luty przy U6 (usuniętym) to miejsca po wylutowanym kondensatorze C7.

Punkt nr 5 to miejsce w którym zeskrobałem lakier i połączyłem ścieżkę z masą (ja tego nie zrobiłem, ale bardzo by to ułatwiło skrobanie i lutowanie - oklejenie dookoła tego miejsca taśmą izolacyjną). Można to zrobić bardziej elegancko łącząc przewodem środkowy pin JP2 do któregoś z pinów masy. Trzeba uważać żeby nie dotykać lutownicą przełącznika i go nie przegrzać (mój ledwo żyje).

UWAGA: Trzeba też pamiętać o ponownym zaprogramowaniu układu GAL/PALCE wsadem dla Rev. 2 - aktualnym obecnie.

Uwagi do schematu:
Patrząc na schemat nie widać tego, ale razem złączone są wszystkie pola i nóżki mające takie same nazwy.
Nóżki układów Flash są połączone na płytce 1-1, 2-2, 3-3, itd. za wyjątkiem nóżek nr 22, które są sterowane osobno.

Uwaga: Układy / elementy są oznaczone tak samo jak w finalnej wersji, więc nie ma z tym problemu, jednak na płytce wszystkie układy zostały obrócone, a U2 dodatkowo zmienił położenie.

Jak widać na zdjęciach płytki przeróbka jest dość prosta i nie jest wcale aż tak dużo do zrobienia :)

Za sprawdzenie i informację, przez co motywację do wykonania tej przeróbki oraz pomoc przy uruchomieniu podziękowania dla Ccwrc.

Nie ma to związku z moimi spostrzeżeniami, ale przerobiłem prototyp wg schematu na aktualną wersję. Opis co usunąć, co przeciąć i co połączyć + zaprogramowanie GAL-a wrzucę w odpowiednim wątku (dla posiadaczy prototypu - nie jest tego dużo - zmiany dotyczą sterowania przełączaniem między układami).

Nie skończyłem też dokumentowania jak złożyłem całość prototypu i z czym miałem jeszcze problem, więc mam trochę do nadrobienia, przypuszczalnie to samo tyczy się też oficjalnej wersji - może się przydać.

To co jeszcze zauważyłem to to, że flasher zapisuje scalak który jest nieaktywny (lub od niego zaczyna), więc przełącznik musi być ustawiony na układ który chcemy zaprogramować jako drugi [flasher 1.6] (lub którego nie chcemy programować [flasher 1.5]).

Generalnie ten przełącznik - przy okazji tego, że możemy nim przełączać dwa "SIC!"-e - daje bardzo fajną możliwość, o czym piszę w wątku "Laura na karuzeli" :)

Edit: W Altirrze przełącznik nie jest zaimplementowany (nigdzie go nie zauważyłem) i wygląda na to, że również nie jest zaimplementowana odwrotna kolejność podczas programowania. Gdyby było to zaimplementowane bez przełącznika, to nie dało by się uruchomić podwójnego kartridża z zaprogramowaną jedną kością, więc może tak jest dla wygody? Tak czy inaczej wygląda na to, że Altirra nie do końca emuluje SIC!+-a.

Ja raczej nie pomyliłem połączeń - sprawdzam połączenia coraz to innym sposobem - teraz łącząc ścieżki na zdjęciach i wszystko do tej pory się zgadza.
Poprosiłbym jednak o potwierdzenie, że na aktualnej płytce tak się właśnie SIC!+ zachowuje.

Chciałbym się upewnić i zgłosić prośbę o implementację przełącznika w Altirrze.
Poza tym warto wiedzieć jak to działa, żeby świadomie obsługiwać SIC!+-a.

A może jest to błąd i wymaga poprawki (tak działają obydwa flashery - 1.5 i 1.6, a tego od SDX i innych starszych, które znalazłem nie sprawdzałem)?

Nie ma takiej daty :)

Yt właśnie podrzuciło mi filmik Borga "UKOCHANA MARKA WRACA" i pomyślałem co mnie obchodzi ukochana jakiegoś Marka i co do tego ma Borg? :D

Mechanizm forum jak się okazało blokuje wysłanie kolejnego posta na minutę, także gdybym pierwszy post wstawił o 20 sekund wcześniej prawdopodobnie bym wygrał, a tak się zablokowałem i wygrał seb@stian. Gratuluję! Paczka ciekawsza od wczorajszej, ale fajnie że chociaż tyle się udało :)

11

https://www.youtube.com/watch?v=qGomoqy … kCT4ZxSYAM

Jest to nagrany już jakiś czas temu game-play z wersji Laury Revolve (czyli odwróconej) bazującej na drugich bonusowych poziomach.

Zapis jest z wersji czeskiej, gdyż kiedyś, gdy jeszcze bonusowych poziomów w wersji czeskiej nie było (a tych w ogóle), zostałem poproszony o prezentację Laury w tym języku.

Tę wersję gry przygotowałem póki co w trzech językach - pl, cz, en (w pozostałych wersjach brakuje menu).

Z publikacją gry się wstrzymuję, ponieważ etapy w niej zawarte dostępne są wyłącznie w wersji fizycznej (retronics.eu), nie było też oficjalnej prezentacji.

Podobnie jak wersję demo, tę wersję przygotowałem bazując na geme-play-u, tym razem z www.youtube.com/@retromarcin .

Podobnie jak w demie etapy nie są identyczne z oryginalnymi. Co najmniej dwa są niekompletne. Wynika to z tego, że gra została odtworzona po śladach, tam gdzie były one i okolica widoczne - stąd też nazwa "Trace mod".

Pierwsze 9 poziomów prawie 1:1 pokrywają się z wersją demo, 10-ty się prawie całkowicie różni, kolejnych w demie nie ma.

Plik mch z 8-bitowego obrazka Recoil wyświetla jako 5 kolorowy.
(Bmp2mch z opcją -g = 2 kolory.)
G2f przełącza się w tryb 2x1 przy wczytywaniu pliku mch i wygląda to podobnie jak wyświetla Recoil, po zmianie na 4x1 jest chyba więcej kolorów, ale inaczej rozłożonych i obraz nadal jest rozdwojony.

Pliki png 8-bit z bmp2mic są poszatkowane (niezależnie czy 25% szerokości czy 100%).

Nie widzę opcji zmiany palety przy tych programach.

Jeżeli u Ciebie to działa, to podaj co wpisałeś z linii poleceń i jak przygotowałeś plik.

Wygląda, że g2f.exe otwiera plik 8-bit/24-bit prawidłowo, ale nie zawsze... nie wiem czy mi się zdaje, ale chyba po użyciu Bmp2mic paleta wyświetlana w G2f się zmienia? Jednak wybrana pozostała ta sama (w obu wersjach g2f była jakub...). Obrazek ma odcienie bordowe i coś jakby było nie tak, a po zapisaniu mic jest identyczny - prawidłowy.

Po zmianie palety na g2f.pal zapisany mic nieco się różni... w g2f nadal jest bordowy... (chyba gubi jakiś kolor - nie sprawdziłem dokładnie) po restarcie G2f wyświetla znowu w odcieniach szarości.

Nie wiem czym się różnią te wersje, ale wersja sun jest wygodniejsza, bo nie wymaga obrazków w 8/24 bitach.

Myślę, że G2f powinien wczytywać pliki z rozszerzeniami gr8 i gr9 - tak jak Recoil.
Po zmianie palety G2f zmienia katalog na katalog z paletami - tam zapisuje mic-a - lepiej by było, gdyby to była osobna ścieżka.

Konwertując 4 bitowe obrazki w 16 odcieniach szarości importuję do nich w IrfanView paletę z odcieniami szarości, które rozłożyłem równo co 17.

Paleta17:
https://www.atari.org.pl/forum/misc.php … download=1

To zapobiega łączeniu kolorów, czyli w praktyce zapobiega usuwaniu niektórych kolorów. Wcześniej zauważyłem, że obrazki, które miały 16 "kolorów" po otwarciu w G2F mają zredukowaną paletę - zapisane pliki mic mają 12-14 kolorów z pierwotnych 16-tu.

Żeby podejrzeć na PC pliki mic w 16 odcieniach szarości i sprawdzić ile mają kolorów zmieniam im rozszerzenie mic na GR9 i wtedy RECOIL wyświetla takie obrazki wraz z informacją o ilości kolorów, jeżeli ilość się nie zgadza to wiem, że coś zrobiłem nie tak (np. zapomniałem zaaplikować paletę).

Paletę w IrfanView można importować tylko jeżeli obrazek ma 4 bitowy kolor - co hurtowo załatwia mi optipng.exe (ale chyba IrfanView też to potrafi).

Zauważyłem, też, że w paczce G2F są dwa exe-ki, z których g2f_sun.exe potrafi poprawnie odczytać plik 16 kolorowy (z moją paletą), podczas, gdy wersja bez sun - g2f.exe odczytuje 4 kolory.

Przykładowy plik:
https://www.atari.org.pl/forum/misc.php … mp;preview

A tak to wygląda w G2F:

Wersja g2f_sun.exe (prawidłowo):

Wersja g2f.exe (kolory zredukowane do czterech):

Wersja 2.04
- opcja odbicia pionowego - shift+t
- przesuwanie bajtowe - w lewo / w prawo - shift+< / shift+>
- zwiększony bufor na zamalowywanie
- zlikwidowany osobny bufor na obrazek (bufor docelowo ma być powiększony o część wyłącznie dla wzoru)
- opcja czyszczenia bufora (na razie tylko ręcznie) - shift+r

Nowe opcje dopisane na prędce, więc na razie byle gdzie, bo (oprócz odbicia pionowego) są potrzebne do testowania pomysłu z generatorem wzoru z tekstu.

Pierwszym pomysłem było jednak użycie kodu QR jako wzoru:

Oczywiście tylko pierwsza kolumna zawiera niezniekształcone kody (w tym przypadku jeden powtórzony [można go "odczytać" - jeżeli aparat nie łapie - pomoże powiększenie obrazu], a jak widać maksymalnie zmieści się ich dokładnie pięć, można też zamiast powielać jeden kod wstawić różne, lub razem z kodem wstawić fragment wzoru/ów, rysunek/ki, tekst, czy skopiować fragment kolumny RDS [RDS-em warto zapełniać ewentualne większe jednolite powierzchnie "wzoru").

Przy okazji na tym przykładzie widać, że (każdy) wygenerowany stereogram jest trochę przesunięty w lewo, można to skorygować przesuwając obrazek (jeżeli jest miejsce - tu nie było). Na razie się tym nie zajmę, ale jeżeli będzie to możliwe, to później spróbuję to poprawić.

Generator wzoru z tekstu z max. 80 znaków udostępniam na dyskietce z głównym programem - jako DLC ;) Generator czyta plik tekstowy "H6:80ZN.TXT" i na jego podstawie tworzy plik wzoru "H:TEXTWZOR.GR8" (standardowy format, aby można było zobaczyć podgląd w RECOIL-u). W programie dostępne są dwie opcje - tym razem z poziomu linii 160 programu. Są to inverse i określenie pochylenia napisów - czy będą czytane w dół czy w górę.

160 INV=%1:UP=%1:REM Setup (0=disable, 1=enable)

Ograniczenie do 80 znaków wynika z tego, że wzór ma szerokość 4 Bajtów i wysokość 160 linii (20 znaków) co daje dokładnie 80 znaków, czyli możemy zapisać maksymalnie dwie pełne linie ekranowe (ciągiem), które będą powtórzone przez całą wysokość stereogramu o ile rysunek głębi zbyt mocno ich nie zniekształci - najlepiej przygotować rysunek z małą ilością głębi i dużymi obszarami, lub umieścić mniejszy rysunek z prawej strony ekranu (i tu jest pomocne przesuwanie), tak, aby większa część napisów była łatwo czytelna (przypominam, że pierwsza kolumna przy użyciu opcji 2 jest zawsze czytelna i zawiera wszystkie napisy tylko ułożone w kolumnie [opcja 4 ma błąd, ale gdyby działała prawidłowo to środek pozostałby najmniej zniekształcony]).

Program po zapisaniu wzoru z tekstu opuszczamy naciskając dowolny klawisz.

[Linię 300 dopisałem, żeby ułatwić sobie proces testowania poprawek - eliminując ręczne wczytywanie listingu za każdym razem, gdy coś zmienię.]

Przykład gotowych stereogramów:

Skromny obrazek z prawej strony aby napisy były dobrze widoczne.
Napisy skierowane w górę (przy dłuższym tekście - czytane od dołu).

[Edit: Napisałem, że do poprawki, ale jednak nie, bo dalszy ciąg tekstu musi być powyżej aby zachować ciągłość.]

Spacje zastąpione gwiazdkami aby zagęścić wzór.
Tekst skierowany w dół, bez inversu.

Program tego nie obsługuje, ale można ręcznie zmienić font (np. na taki z polskimi znakami, czy dwuwierszowy, czy ze znaków / na znakach utworzyć grafikę).

Zmniejszony poziom głębi aby nie psuć wzoru - dużo lepszy efekt niż pierwotnie (i niż powyżej na części wzoru).

Mimo sporych zniekształceń wygląda nieźle - pełne 16 poziomów głębi.

A tak wygląda edytor i widok jednego z powyższych obrazków (tekst przybliżony - czyli jaśniejszy - powinien być w kolorze odpowiadającym warstwie "tuż nad tłem").