1. pokonujesz to wyzwanie i masz wypełnienie płaskiego wielokąta
2. uświadamiasz sobie, że animacja 3D składa się z takich wielokątów
3. ...
4. profit

a bardziej poważnie - w demku intel outside jest prezentacja poszczególnych stopni trudności animacji 3D z wypełnianką:
- bryła wypukła - tu trzeba określić, które ściany są widoczne, np. za pomocą normalnych
- bryła niewypukła - tu trzeba określić kolejność rysowania ścian tak, żeby się ładnie zasłaniały
- wiele rozłącznych brył - tu trzeba posortować też bryły

W Control jest też Z-bufor, który to wszystko bardzo upraszcza, ale wymaga dużo czasu.

pirx: ja algorytmy 3d znam :) Mniej wiecej to właśnie opisałeś to typowa technika, z tym że z-bufor pozwala czas oszczędzić, jak się go sprytnie zaimplementuje.

Pytałem raczej o jakieś specyficzne sztuczki, które umożliwiają robienie tego na 1.8 MHz :)

Swego czasu mój kumpel za czasów 386 zrobił bardzo wydajny engine z wypełnianiem i goraudem, a możliwe to było dzięki właśnie paru sprytnym sztuczkom jak całkowita rezygnacja z floatów i mnożeń - nie pamiętam o co tam biegało w szczegółach, ale to było cwane wykorzystanie prostej arytmetyki i przekształcenie równania trójkątów.

W przypadku 8-bitowych wolnych procesorów największy problem widzę w samym rysowaniu - wypełnienie wymusza postawienie znacznie większej ilości pikseli. Czy się mylę?

można wiedzieć o jakim demie mówisz? można je skądś ściągnąć?