Ale w części trzeciej pełnometrażówek zastąpili Apolla i Starbucka Troyem
i jakimś tam drugim jeszcze. Pewnie im się aktory postarzały albo co ;).
Nie pamiętam kiedy 3cia część była robiona, ale przypuszczam, że znacznie
później niż pierwsze dwie.

Kabelek zrobiony "na chama" istnieje już od 2007 ;) podpinany (o zgrozo :P) pod LPT - zrobiłem
sobie po prostu "bezukładowe" SIO2PC i nie na RS-232 - same kable ;P, co zaskutkowało też
przy okazji zjaraniem sobie portu w LDW przy próbach podłączania Atari<->LDW<->PC - na całe
szczęscie tylko jednego, więc stacja nadal działa. Niestety znów oddaliłem się od świata
atarowskiego na spory okres czasu i oprogramowanie do dziś leży w rozsypce. Draco mnie
męczył i męczył, ale nie wymęczył , ale może jakoś niedługo coś porobię znów, bo znowu bedę
miał trochę czasu. Tak czy inaczej działanie w trybie Atari<->PC z taktowaniem zewnętrznym przy
odbieraniu było testowane i działało - stacje LDW i CA mają to (przynajmniej tą 1 linię) podpięte,
ale nie korzystają. Z tego co Draco pisał to widzę, że coś próbował tam z tym robić - co nie grało
tego już nie wiem. Tyle co w tej chwili pamiętam to problemy mogłą robić właśnie ta linia jeżeli była
pozostawiona w stanie "0", bo tak jakoś mi się przypomina, że blokowała wtedy działanie POKEY'a.
Obie linie gdy nie ma transmisji w tym trybie powinny być na '1' - może z tym hintem coś wam się uda.
Ogólnie poza ustawieniem pokeya przesłanie bajtu wyglądało jakoś tak (linie tak ustawiane od strony PC):

           stan spoczynku
zegar   1 ----------------  --  --  --  --  --  --  --  --  --  --  --
        0                 --  --  --  --  --  --  --  --  --  --  --
                          BBssss11112222 8 bitow danych 77778888SSSSEE
dane    1 ------------------    ????????????????????????????????------
        0                   ----????????????????????????????????

BB - linia zegara na "0" (pokey przyjmuje kolejne bity przy przejściu z 1 na 0, ale się przyblokowywał jeżeli
linia zegara była zostawiona na '0' , więc w stanie spoczynku nie dało rady jej tak zostawić - może nawet
odebrania bajtu by nie zgłosił jakby tak została po nadaniu bitu stopu, ale nie sprawdziłem tego już przed
zarzuceniem zabawy z Atarką na kolejny okres czasu ;). Prawdopodobnie można by ustawić tu od razu
dane na '0' i słać bit startu, ale tego już wtedy też nie stestowałem, więc podaję tak jak działało - zmieniałem
stan danych zawsze przy przejsciu zegara z '0' na '1'  i pozwalałem POKEYowi brać sobie przy odwrotnym.

ssss- nadanie bitu startu
1111 do 8888 - dane
SSSS - bit stopu

EE - linia zegara na "1", zeby pokey był odblokowany i normalnie działał - nadany w ten sposób bajt
pojawiał się na SERIN, więc możecie jak coś popróbować z tym się pobawić w ten sposób.
Ja będę może miał niedługo trochę czasu żeby się pobawić z Atarką to może się uda dokończyć
pozaczynane rzeczy - wiem, że dużo tych "może" :), ale zobaczymy. Może będę miał nawet na tyle
luzu, żę się i wybiorę znów do Głuchołazów w tym roku ? No, ale to już temat nie do rozważań
w tym wątku :P.

Już o tym pisałem przy jakiejś okazji :) - 4 PL Beta miała jedną kolejność, a już "oficjalna" 4 PL miała drugą.
Co do zmiany to raczej w źródłach, a powrót do starego ustawienia to powrót do 4 PL Beta ;).

Tia, to wersja MAPASOFT ze scalakiem ;). W wersji bez (z przyciskiem) jeszcze trzeba zewrzeć
we wtyczce (czego się nie zauważy grzebiąc w samym magnetofonie) linie DATA i COMMAND,
żeby móc zapisywać w turbo. Wersje przyciskowe żarły się ze stacją dysków ;), no ale po co
komu było wtedy TURBO jak miał stację. Ewentualnie można było odłączać magnet. Nie wiem
jak z wersją ze scalakiem jest to rozwiązane - niestety nie było chyba w kablu dodatkowej żyły,
a do COMMAND w magnetofonie nic nie było podpięte i chyba dlatego na krótko zwierali we wtyczce.

O nic nie oskarżam :) jak napisałeś tak odpowiedziałem (z emotikonem zresztą),
a napisane było o podmianie instrukcji lub creditsów :P.

Ciężko powiedzieć co źle robisz (o ile w ogóle coś źle robisz). Jakiegobyś pliku nie poprawiał (atr czy xex)
to o ile nie ruszysz nic poza zmienianym tekstem powinno po zapisaniu zmian wszystko grać.
Tzn. nie należy przypadkiem naruszyć kodu (bo wtedy sam program padnie) lub nagłówków atr-a czy xex-a.
Jedynie co może się zdarzyć nie tak, choć bardzo rzadko, to sprawdzanie przez sam program czy grę
czy ktoś nie zamieniał czegoś (bywają takie, które sprawdzają same siebie). Jednak jest to dość rzadkie
jak już wspomniałem. Nie znam tego programu Hex Workshop - może sprawdź jakimś diffem lub podobnym
edytowany plik w wersji przed i po zmianach - zobaczysz czy zmieniło się coś więcej niż to co ty ruszałeś.

1. Znaleźć to co chcesz zmienić po rozpakowaniu (monitor w emu jest wystarczający),
wyczaić przejście z depackera do samego programu (przeważnie tak jest, że się
dekompresuje i od razu uruchamia), a na koniec zmodyfikować tak, żeby zmian
dokonać po rozpakowaniu a przed uruchomieniem. Oczywiście trzeba napisać choćby
krótki kawałeczek kodu - w spakowanej wersji nie podmienisz po prostu danych.
No, w większości przypadków.

2. Bo tego się nie robi ;) (przynajmniej jeżeli chodzi o credits) i za to spotyka cię kara i program się nie odpala.

Zasilany baterią słoneczną, działanie przez IRDA :)

No dobra, to ja się narażę teraz :), jako że miałem styczność z oboma komputerkami,
a także możliwość popisania na obu i muszę niestety przyznać w 3 punktach rację Kazowi.
Jeżeli o resztę chodzi to raczej nie - zwłaszcza co do sceny C64/Atari to akurat ja w tych
czasach byłem raczej na bieżąco i scena Atarki niestety była dość uboga niestety,
a na C64 sporo więcej ludu się produkowało.

A to punkciki co do których skłaniam się w kierunku Atarki:

1. C64 OS (ROM) - straszny śmieć :) - miałem przyjemność (?), nawet z mapą pamięci
    w łapie opornie się korzystało.

    Atari OS (ROM) - nie dość, że super elastyczny to naprawdę napisany z głową
    i przyszłościowo, co raczej każdy kto korzystał przyzna.

2. C64 BASIC - jeszcze gorszy niż OS - tutaj komentarza nie dam, bo nie ma po co :).

    Atari BASIC - super nie jest :) zwłaszcza jeżeli o prędkość działania chodzi,
    ale jednak da się zrobić sporo w nim, a obsługa różnych rzeczy z poziomu
    interpretera w zasadzie pozwalała zrobić prawie wszystko co się chciało.
    Wg. mnie nie jakaś bardzo wielka, ale jednak przewaga Atarki.

    W tym punkcie mowa o wbudowanych możliwościach, kwestię cartów czy
    programików ładowanych z dysku pomijam.

3. Rozwiązania sprzętowe C64 - lekki oops - tutaj wyraźnie zaznaczam:
ROZWIĄZANIA nie MOŻLIWOŚCI. Ogólnie w przypadku C64 co mnie
dość zniechęcało do niego to nie tyle sam komputer, co BAŁAGANIARSTWO
ewidentne tych co go tworzyli - pomimo tego jednak MOŻLIWOŚCI miał.

Z konkretniejszych rzeczy odnośnie obu sprzętów:

Porównując grafikę to ANTIC jest pod tym względem jednak lepszy
dzięki dwóm rzeczom: DL i własna lista rozkazów oraz przerwania DLI.
Daje to możliwość rozplanowania wyglądu - co prawda liniami w pionie,
ale zawsze - plus przerwania w pożądanych miejscach bez zatrudniania
procka do pilnowania. W C64 niestety pamiętam jak to wyglądało - to
cyklowanie, to ciągłe sprawdzanie rastra :) - co prawda w produkcjach
scenowych Atari też teraz przeważnie wygląda to tak, że omija się
standardowe rzeczy, ale też nie zawsze no i jednak scena to nie wszystko.
W zwykłyk "programikach" :) jednak dużo większą swobode i łatwośc
wykorzystania rzeczy jednak daje Atari. C64 z kolei miał według mnie
ładniejsze i bardziej soczyste kolorki (mimo znacznie mniejszej palety).
Z kolei z tym wiąże sie niestety kolejny feler comcia - było chyba z pięć
albo i więcej wersji tego cholerstwa :) - nie pamiętam czy VICa czy czego
innego, ale pamiętam, że z kolorami czasami były jaja, bo się różniły
istotnie pomiędzy układami w zależności od wersji. Z kolei jeżeli o Atari
mowa to żałuję bardzo, że nie dodano więcej do możliwości ANTICa
i GTIA - przeżałowałbym chętnie 16k w miejce 8k danych obrazu :)
gdyby tylko był tryb nie 2-óch, a 4 bitów na 1 piksel w 160x192 no
i oczywiście więcej rejestrów kolorków :). Poza tym przecież całość
ekranu w takim trybie chodzić by nie musiała (znów DL :P). No, ale
może w tym czasie (projektowania Atarki) byłoby to przegięcie ponad
miarę :P. Z tekstem się jednak udało coś zrobić w tym sensie - coś
takiego jak XEP80 bodajże było do 80 kolumn tekstu, ale jednak
miłe by było 16 dowolnych kolorków na piksel max bez cudowania
i bez rozszerzeń. Tutaj jeżeli chodzi o C64 to miał on ciut lepiej
z wykorzystaniem większej ilości kolorków w ograniczonym obszarze
(np. 1 linia rastra). No i sprawa duszków naAtari - nawet nie o rozmiar
w poziomie chodzi, bo w pionie to mają zajebisty :), ale kolorków to
mogły by więcej mieć - tak, można połączyć, ale wtedy to mamy
do dyspozycji tylko połowę z nich - nie będę pisał ile aż :). No, ale
trudno się mówi w końcu GTIA to bardziej służyło właśnie do obróbki
samych kolorów z danych obrazu a nie ich generowania.

Podstawowe układy wejście/wyjście: w zasadzie nie ma się co przyczepiać,
nawet podobne tylko z innym numerkiem, ale jednak jedna rzecz mnie
wnerwiała w commodorku i muszę się przywalić :) mianowicie spięcie
joysticków z klawiaturą - w zasadzie więcej "ale" nie mam.

Dzwięk: SID i POKEY oba mają swóje charakterystyczne brzmienie
i swoje możliwości przy tworzeniu dzwięku - tu faktycznie sprawa basu :)
w SID i możliwość zmiany kształtu samej fali daje mu lekkiego plusa.
Atarkowa ma zawsze kształt prostokątny, ale jednak jak pokazała
emulacja SID-a da się ruszyć coś innego niż standardowe liczniki szumów.
Jak się zresztą uprzeć to przetwornikami można dowolne rzeczy zrobić
i na jednym i na drugim komputerku ;).

Transmisja danych jeżeli chodzi o osiągi (bo co do interfejsów i OSu to już
znacie moje zdanie) - też porównywalne - bazowo (co fabryka daje) to mi
się nawet nie chce porównywać bo zaden z producentów się nie wykazał.
Z kolei jeżeli porównywać z turbami to też wychodzi na równo.

Ogólnie z tego całego porównywania to wyszło mi to co musiało, jako że
w zbliżonym okresie oba komputerki powstały - wtedy jeszcze parę lat różnicy
to nie było to co teraz, czyli C64 i 8bitowe Atari w zasadzie prezentowały
bardzo podobną klasę i możliwości.

Co do wyboru pisania na jeden lub drugi to jednak skłaniam się ku Atari.
Zresztą jak mogłoby być inaczej skoro jak widać nim się nadal bawię,
a mój egzemplarz C64 lekko popsuty leży sobie i się kurzy na półce.
Jakoś nie chce mi się go wyciągać nie mówiąc o naprawianiu, choć
ma tylko lekkie uszkodzenia, a dokładnie standard w C64 - uwalony port :).

Co do sceny jeszcze:

atari classic: Co do twojego punktu 6. to się nie mogę niestety z tym zgodzić,
jako że mój kumpel z podstawówki i ja Atarki pamiętam dorwaliśmy gdzieś
koło 8 klasy (czasowo wychodzi mi to jakoś '85-'86) z rok czy półtorej zeszło
nam jedynie na giercowaniu i zabawie BASICem, ale potem zaczęło się już
szaleństwo brzytwy i jakoś ludzi piszących rózne bzdety (np. demka, choćby
i jak to teraz zwą oldschoolowe :P)  na Atarki znalazłem dość szybko, więc
mogę stwierdzić spokojnie ze koło '87-'88 to już na pewno jakaś scena Atari
w Polsce jako taka istniała - w końcu nie liczy się chyba tylko fakt organizowania
copy/parties czy kompotów tylko czy ludzie są. W to czy pierwsze party Atari
było w 1990 czy 2000 czy 2010 to już nie wnikam :).

Uh, jedna z moich ulubionych :). Olać instrukcję - prosto mówiąc masz literke skąd przyleciało, dokąd leci i wysokość.
Gwiazdka (*) to oczekiwanie na start. Jak się pluje, że mało paliwa to musisz zrobić międzylądowanie i potem znowu
start i skierować tam gdzie ma lecieć. Wlatuje zawsze na 5k stóp - wylatywać musi na odpowiedniej kropce i 4k stóp.
Wysokość nie zawsze jest taka jak widać (pokazana w cyferce i dodatkowo w liczbie "kresek" pod samolotem), bo
np. 4,1 czy 4,4k stóp pokazuje jako 4 też, a żeby nie było "conflictów" to musisz mieć albo 1k różnicy w wysokości,
albo 3 kropki (pion/poziom) odległości między (czyli jak za blisko i jeden ma 3,3k a drugi 4k to też źle). Skręty można olać.
I tak zawsze reaguje na następnej kropie nieistotne kiedy wydasz polecenie. Zmiana wysokości to 1k na jedną kropke.
Żeby się nie minąć z pasem przy lądowaniu musi osiągnąć pełne 0 (nie 0,3 czy 0,1) przed dotarciem do kropy.
Skręca 45 stopni na 1 kropkę jak wysokość jest większa od 0 - jak nie to nie skręci w ogóle (tak pamiętam). Chyba to tyle...

Twoje "wrong exit fix" to raczej złe skierowanie - jak masz np AAD4 - samolot A startował z ATLANTY i wylatuje na równych
4k na DALLAS to powinno być OK (A-ATL D-DAL 4 - wysokość). Raczej przy złej wysokości było by "wrong exit alt" - tak
mi się zdaje, że on to odróżniał - sprawdź sobie jak coś :P.

Eh, ja od zawsze w to ciupię jak mam chwile i się nudzę (choć to nieczęsto). Żałuj, że w dawnych czasach w tą gierkę
nie grałeś. Miałem sobie zamiar ją kiedyś przeportować (tia wiem ze są ATC i takie tam, ale bez "ROGER" 'ów itd. itp.)
i poprawić to co mnie wk... zawsze tzn. to że się zmiana kończy i wynocha. Fajniej by było jakby trzeba było dokończyć
to co w powietrzu (tzn. samoloty juz nie przylatują, ale trza wylądować lub odesłać wsio). No, ale jakoś nigdy mi się na tyle
nie nudziło. Może kiedyś ;) jak się będę nudzić już bardzo straszliwie to na komóreczkę sie zrobi ? Idealne do zabijania
czasu np. w komunikacji miejskiej (no chyba, że prowadzisz akurat samochód to odradzam :P).

Tak mi się napisało, że spore :) - faktycznie zależy jak patrzeć - OK niech będzie, że drobne.
Nie mam tu teraz emulców, więc nie sprawdzę, ale było parę tych różnic, z tego co teraz sobie
dobrze przypominam (bo tego co nie pomnę w tej chwili to pisać nie będę coby się nie rąbnać)
to np. defaultowy układ (od razu po instalce) klawiszy F2 do F4: option/select/start w jednym,
a w drugim odwrotnie start/select/option. Zapamiętałęm akurat to, bo zdziwko miałem, że mi coś
nie tak jak trzeba działaja. Co do innych szczegółów z menu czy działania to mogę sprawdzić
jak je odkopię, a nawet moge md5sum exekow porobic ;).

EDIT:
Posprawdzałem i jednak po prostu nie było informacji na stronie z której wcześniejszego
sciągałem - po dogrzebaniu się wyszło, że to 4.0 Beta 3 - co ciekawe 4.0 jest rozmiarowo
mniejszy od 4.0 Bety 3 :)

Jak sie pozwala atarce na losowość i oszczędza 3 bajty to może być :P

    ldx $d40b
    bpl  *-3
    ldx $d40b        ; wait for scan line #0
    bne *-3
    stx $d219        ; start POKEY TIMERS

Na prawdziwym sprzęcie mimo że linie nie sa podpięte mozna ile wlezie pokeyów sprawdzać
bo stan IRQ się pokaże w rejestrach, tylko trzeba odpowiednio parować sprawdzanie.
Np. POKEY 2 z 1, 3 (jak wykryje 2) sprawdzać z 1 (adresy powtarzane co $20 lub $40),
ale juz 4 trzeba by sprawdzac z 2. Co do nieobecności układu to też można obejść przez
sprawdzanie SKSTAT (mamy możliwość tam wymusić odpowiednie stałe stany),
jeżeli więc będzie się tam zmieniać, albo będzie stały stan ale niezgodny z tym co powinno być
to znaczy, że tam nic nie ma. Czyli mogą być 3 układy nie 4 z dziurami w $30-$3f ;P, załatwia to
też prawie sprawę sprawdzania tego z carta - prawie, bo gorzej jak tam coś jest, ale nie POKEY :P
i na dodatek akurat by się temu czemuś go udało "zaemulować". Tak czy siak mało prawdopodobne.
Przez ustawianie odpowiedniego stanu SKSTAT i sprawdzanie czy się zgadza z tym co ma być
odpowiednio na odpowiednich numerach układów można bez wykorzystywania IRQ sprawdzić
ilosć podpiętego tałatajstwa. Co do emulatora to się na nim nie znam, ale jeżeli faktycznie poza
dzwiękiem nie ma emulacji układów >=2 to będzie niestety kicha.