Dobre, gratuluję świetnie zapowiadającej się kolejnej gry @Shanti77!

No to sobie posklejać musisz odpowiednio jakimś softem, coś musisz poszukać do tego, albo sobie napisać samemu, tu już nie pomogę.

Wiertła do metalu zwyczajne.

Ja kiedyś robiłem wszystko tak pilnikami jak piszecie, ale zauważyłem, że otwory piłowane pilnikami mają brzydko wykończoną strukturę krawędzi, po prostu widać że to było piłowane i nigdy nie jest gładkie i idealne. Dlatego wymyśliłem sobie inne metody, które stosuję.

Przede wszystkim w plastiku nie wiercę otworów wiertarką, tylko używam wierteł takich (nie wiem jak się nazywają fachowo) które mają uchwyt jak bity do zestawów wkrętaków. Przy takim ręcznym wierceniu uzyskujemy większą precyzję, w plastiku wierci się łatwo i cały odwiert wykonuje się za jednym razem - powstaje z tego wywierconego plastiku pojedynczy wiór jeden długi. Jak się tak zrobi, to otwór wygląda jak by tam był fabrycznie. W ten sposób wiercę otwory 3mm, lub 4mm w zależności od potrzeb.

Żeby otwory mieć idealnie w miejscu w którym chcę i żeby się nic nie przesunęło, to najpierw wiercę małą wiertarką do pcb wiertłem np. 1mm otwór pilot. Z tym że znowu: nie wiercę normalnie wiertarką na obrotach, tylko niepodłączoną wiertarką wykorzystywaną jako "trzymak" wiercę ręcznie obracając sobie drugą ręką głowicę. Wiertarkami w plastiku nie wiercę, bo nie ma precyzji, a zbyt duże obroty powodują uszkodzenia struktury plastiku w miejscu wiercenia, a jeszcze większe obroty mogą też nadtapiać plastik - jak nam się coś takiego zdarzy, to już dupa.

Większe otwory wykonuję tak, że wiercę mały otwór (np. 4mm) i potem powiększam go za pomocą nożyczek. Otwarte nożyczki, jedno ostrze wkładam w mały otwór i kręcę równo i dokładnie, co powoduje zbieranie znowu materiału i powstaje jeden długi wiór. Tak wykonując otwór, mamy możliwość bardziej lub mniej dociskać ostrze po wybranych stronach, co powoduje przesuwanie się otworu jeśli w trakcie zauważymy że wychodzi nam przesunięty nie w tą stronę, w którą chcemy. Zbierając tak materiał jednym długim wiórem, regulujemy jednocześnie siłę nacisku, co powoduje, że wiór staje się grubszy (szybsze powiększanie otworu), lub cieńszy (precyzyjne wykończenie na potrzebny wymiar).

Przy otworach prostokątnych robię tak, że nawiercam wyżej wymienionymi sposobami otwory obok siebie, a następnie skrawając cienkie wióry dochodzę do pożądanego kształtu otworu za pomocą nożyka do tapet. Nie używam pilników jak już wspomniałem. Albo czasami używam w zależności od materiału plastiku, ale i tak zawsze staram się wykańczać krawędzie nożykiem do tapet. Po precyzyjnym zebraniu nożykiem wióra materiału, zostaje idealnie gładka powierzchnia i nie widać żadnego piłowania. Podobnie przy docinaniu plastiku - np. docinam brzeszczotem do metalu, lub czymkolwiek, ale ostatecznie wykańczam nożykiem dla uzyskania gładkiej krawędzi.

W każdym razie za pomocą ręcznego wiercenia i nożyka daje się uzyskiwać kształty jak z fabryki, a pilnikami nigdy mi się to nie udało i zawsze po pilniku widać, że jest to domowa amatorszczyzna:-)

Nie wiem czy na 57 poziom jest jakiś łatwy przepis. Przeszedłem go kilka razy, ale tak samo jak @ravenollo robiłem to metodą prób i błędów. Trzeba jakoś blokować te korytarze, żeby mieć po jednej stronie przeszkadzajki, a po drugiej znajdźki, wtedy wejść w taki korytarz i wyzbierać. Najpierw chyba trzeba się starać załatwić korytarze w środkowej części planszy, a na końcu dopiero zbierać znajdźki w zewnętrznych, a przynajmniej częściowo tak robić, bo jak się za dużo wyzbiera, to nie ma potem czym blokować środkowego przejścia, żeby się do tych wewnętrznych korytarzy dostać. Ja przynajmniej tak robię, ale i tak rzadko mi się udawało przejść ten level, dlatego mówię, że nie znalazłem metody i jest to raczej dla mnie kwestia przypadku czy się uda czy nie...

Da się, tak jak mówiłem trzeba przeprogramować kartridż świeżym wsadem. To się robi z poziomu Atari, więc każdy może samodzielnie to zrobić, tylko Rafał musi udostępnić pliki, nie chcę mu tu mieszać, bo mówił, że sam udostępni.

Niekoniecznie. Mam jedno 65XE z rozszerzeniem 1MB, które działa poprawnie na oryginalnym LS08, a wymiana na F08 powoduje niepoprawne banki pamięci.

To zleć prace komuś, kto Ci to zainstaluje i od razu przetestuje, ewentualnie usunie problemy, które się pojawią (jeśli się pojawią).

Nie masz racji. Problemy opisywane w tym wątku nie są związane z samymi rozszerzeniami, tylko z konkretnym egzemplarzem płyty głównej Atari.
Ale co mi tam, spoko, lubisz podyskutować i poczytać o problemach, to kontynuuj. Ja Ci szczerze życzę, żeby w Twoim egzemplarzu wszystko zadziałało od razu poprawnie, co jest możliwe, więc niech się najlepiej tak stanie:-)

Na 1200XL nie sprawdzałem, ale myślę, że powinno zadziałać, bo po pierwsze obudowa kartridża od Sikora podobno wchodzi dobrze w 1200XL, a po drugie sama gra jest dostosowana zarówno do PAL, jak i do NTSC. Tak że myślę, że zadziała poprawnie wszystko.

Dzięki AS...
Fajnie, że wszystko się udało, miłego grania:-)

PS. A jak by ktoś jeszcze reflektował na egzemplarz, to jest jeszcze możliwość zanabycia takowego.

Cyprian, tak, ale w tej kwocie nie masz przecież Falcona, tylko same chipy...
PCB (pomijając fakt, że trzeba najpierw zaprojektować) kosztowało by kolejnych parę stówek (bardziej w stronę tysiaka myślę niż pięciu stów). Do tego cała drobnica i trochę roboty ze składaniem. No a jeszcze przydała by się jakaś obudowa, klawiatura, peryferia. Ja zapytałem o te ceny, bo myślałem, że problemem jest sam fakt nieistnienia projektu DIY, ale widać, że ceny też nie są jakieś super rewelacyjne. Czyli krótko mówiąc Falcon kosztuje i kosztować musi - bez względu na to czy będzie w oryginale, czy też DIY.

Dzięki, miłego grania!

Podobnież nie wiem czym zasłużyłem, ale również dziękuję za wyróżnienie. Rezerwuję w takim razie los 66.