Swoich własnych? A czyją własnością jest mienie pozostawione bez osobę zmarłą, która nie miała spadkobierców?

@Adam

Część pieniędzy z martwych kont zapewne miała spadkobierców, a część nie miała. Nie ulega wątpliwości, że ta druga część także nie powinna pozostać w bankach. Problem w tym, że grandziarze z WJC nie byli ani spadkobiercami pierwszej części, ani państwowością, której obywatelami byliby zmarli właściciele drugiej części. Krótko pisząc - nie mieli do tych pieniędzy żadnego tytułu prawnego ani moralnego. W dodatku doliczono się tych martwych kont na 150 milionów dolarów razem z odsetkami. A grandziarze wymusili dziesięć razy więcej. Na grandę.

Pomocy będącym w potrzebie, żyjącym jeszcze ofiarom holokaustu, zwanym niegdyś w samym Izraelu pogardliwie „niedopałkami”, powinni udzielić nowojorscy grandziarze z WJC, którzy na ich konto jeszcze niedawno wyłudzili 1,5 miliarda dolarów od szwajcarskich banków. Ofiary nie powąchały tych pieniędzy.

To jest skutek zakłóceń na PHI2. Sophia ma wewnątrz licznik cykli P/M, który jest taktowany przez PHI2 i startuje od 0 w momencie, kiedy na magistrali danych można się spodziewać informacji dla P/M. Przy czym dane dla pocisków pobierane są w cyklu nr 0, potem jest cykl przerwy, a potem cztery cykle (nr 2, 3, 4 i 5) dla kolejnych graczy, po czym licznik jest zerowany i zatrzymywany do następnej linii. W Twoim komputerze, w cyklu nr 1, w fazie niskiej, pojawia się dość regularnie, bo co drugą linię, szpilka, która inkrementuje licznik P/M a tym samym likwiduje cykl przerwy między pobieraniem danych dla pocisków i graczy, i w rezultacie Sophia pobiera informację dla gracza 0 w cyklu bezpośrednio następującym po cyklu DMA dla pocisków. Ponieważ w tym miejscu są dane programu, zamiast gracza na ekranie pojawiają się śmieci. Potem oczywiście gracz nr 1 jest ładowany danymi gracza 0 i tak dalej. Dane gracza 3 są ignorowane. Trzeba było dodać w torze PHI2 coś w rodzaju filtra eliminującego glitche i problem ustąpił.

Co za pytanie? Prezesa PepsiCo pytasz, czy pije Coca Colę? ;) Niestety, nie mam U1M. Możemy co najwyżej zrobić tak, że wyślesz mi swoją Sophię, a ja przeprogramuję ją odpowiednio do swoich domysłów, odeślę Ci i zobaczymy.

Niestety, nie mam UNO Carta i nie mogę tego sprawdzić, więc jestem skazany na domysły. Ale skoro jestem skazany, to sobie nie żałuję i domyślam się, że przyczyną jest zbyt krótki data hold time, czyli dane sprajtów są za krótko na magistrali. Sophia zapisuje je w swoich rejestrach standardowo, czyli w momencie pojawienia się opadającego zbocza PHI2. Nie było potrzeby stosowania mechanizmów przyspieszających zapis, bo sprajty mają adresowanie ustalone, niezależne od magistrali adresowej, a dane, w odróżnieniu od adresów, trzymają się dostatecznie długo. No, chyba że pojawi się urządzenie, które wystawia swoje dane bez oglądania się na fazę PHI2 i jest na tyle szybkie, że skraca czas trzymania danych z poprzedniego cyklu.

40zł/szt.

Weź boczne i przytnij krótko piny ze złącz, to się może opierać nie będzie. Zwykle sam to robię, ale na początku o tym nie pomyślałem. Sophia2 będzie siedziała o jakieś 2.5mm wyżej, bo nie będzie tam podstawki, tylko listwy z pinami. Nie wspominając o tym, że potencjometr będzie niepotrzebny i można by go było nawet usunąć.

Próbka możliwości przełączanych palet kolorów.

1. Tak
2. Jednocześnie
3. Raczej tak

Już widać.

Nie. Sophia wytwarza własne sygnały synchronizacji

Pinout DB9 w Sophii B i 1084S jest PRAWIE taki sam. Prawie, bo w 1084 composite sync (w trybie analogowym) jest na styku 7. W Sophii ten styk jest na masie, a composite sync jest na 8. Pozostaje jeszcze kwestia poziomu. W Sophii poziom CSYNC jest taki, jak potrzeba dla wejścia SCART, czyli ok. 0.3Vpp na obciążeniu 75ohm. Według specyfikacji 1084S 0.3V powinno wystarczyć.
Sygnał blanking na 6 jest przeznaczony tylko dla złącza SCART i w innych kablach może być niepodłączony.